Ναι, η γραμμή 1 του μετρό δεν καλύπτει ολόκληρη την πόλη, παρά μόνο τις γειτονιές κατά μήκος ορισμένων βασικών οδικών αξόνων. Δεν είναι (ακόμη) πανάκεια, δεν είναι και αμελητέο. Προσωπικά, αυτή η βασική γραμμή με εξυπηρετεί πολύ, γι’ αυτό και έσπευσα να εκδώσω προσωποποιημένη κάρτα διαδρομών. Χρησιμοποιώ το μετρό καθημερινά, τουλάχιστον δύο φορές. Και είμαι ένας πανευτυχής χρήστης του.
Ναι, θα ήταν πολύ καλύτερα αν μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε τη χρεωστική κάρτα μας, για να εκδώσουμε εισιτήριο (κι εμένα δεν με βόλεψε που χρειάστηκε να χαλάσω ένα εικοσάευρω σε ένα δεκάρικο και δύο τάλιρα και να βρω κι ένα ευρώ σε κέρμα, για να μπορέσω να «ταΐσω» το μηχάνημα έκδοσης με τα 16 ευρώ για τη μηνιαία κάρτα). Όλα τα υπόλοιπα, όμως, κύλησαν όπως έπρεπε: το τρένο ήρθε στην ώρα του, ο κόσμος ήταν πολύς χωρίς να δημιουργούνται ωστόσο συνθήκες ασφυξίας, οι σκάλες λειτουργούσαν, τα μηχανήματα έκδοσης επίσης, οι συνοδοί ήταν σε επιφυλακή και διαθέσιμοι στους σταθμούς και στον συρμό, οι ανακοινώσεις ενημέρωναν όπως έπρεπε και όλοι φτάσαμε στην ώρα μας στον σταθμό προορισμού μας.
Υπάρχουν σκάλες που χαλάνε; Φυσικά. Και μηχανήματα έκδοσης. Όπως σε κάθε μετρό στον κόσμο. Και μπορεί κάποια φορά ένας συρμός να έρθει στον σταθμό λίγο αργότερα από το συνηθισμένο. Όπως σε κάθε μετρό στον κόσμο. Και μπορεί, όταν βρέχει, νερά να τρέχουν από τις σκάλες μέσα στον σταθμό. Όπως σε κάθε μετρό στον κόσμο. Και δεν είναι πρόβλημα. Όχι για το μετρό της Θεσσαλονίκης (που, παρά τον λαϊκό μύθο, δεν είναι «το ακριβότερο μετρό στον κόσμο» – η νέα γραμμή του μετρό της Κοπεγχάγης, μεταξύ πολλών άλλων, εξίσου καινούργια και με συγκρίσιμες προδιαγραφές, κόστισε πολύ περισσότερο ανά χιλιόμετρο), αλλά για οποιοδήποτε μετρό στον κόσμο.
Εδώ που τα λέμε, το θέμα δεν αφορά καν το μετρό – αυτό είναι απλώς η αφορμή για συζήτηση. Υπάρχει μια κάστα ανθρώπων που τρέφονται από τη μιζέρια, γκρινιάζουν αντανακλαστικά, νιώθουν μικροί θεοί, έτοιμοι όχι απλώς να εντοπίσουν το λάθος από το δυσθεώρητο ύψος της τελειότητάς τους, αλλά και να το κατακεραυνώσουν μέσα από μία ανάρτηση ή ένα story στα σόσιαλ μίντια. Είναι αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι που πηγαίνουν πίσω την πόλη – ένας πυκνόρρευστος χυλός αρνητισμού και κακοπροαίρετης διάθεσης, έτοιμος να πνίξει το συλλογικό θυμικό σε μια μοιρολατρική λάσπη, τυφλή απέναντι σε οτιδήποτε θετικό και αισιόδοξο.
Η πραγματικότητα είναι ότι σήμερα η Θεσσαλονίκη καταγράφει ήδη κάποιες νίκες και έχει ακόμη να περιμένει και άλλες καλές ειδήσεις. Το μετρό, μια εκκρεμότητα σχεδόν 20 χρόνων, λειτουργεί και σε περίπου 10 μήνες θα μεγαλώσει με την πρώτη επέκτασή του προς την Καλαμαριά. Το FlyOver προχωρά με γρήγορους ρυθμούς – αρκεί ένα πέρασμα με το αυτοκίνητο από τον περιφερειακό, για να το διαπιστώσετε. Η πόλη αρχίζει να στρώνει σε επίπεδο καθημερινότητας σε πεδία όπως η καθαριότητα και η συντήρηση του αστικού εξοπλισμού. Το 2025 θα είναι η χρονιά που θα αρχίσουν να εκτελούνται έργα όπως η ανάπλαση της πολύπαθης πλατείας Ελευθερίας και η πεζοδρόμηση του υπόλοιπου τμήματος της Αγίας Σοφίας, από την Τσιμισκή ώς τη λεωφόρο Νίκης. Μόλις τα περασμένα Χριστούγεννα η πόλη «βούλιαξε» από έλληνες και ξένους επισκέπτες – και αυτό φέρνει νέες επενδύσεις: μόνο στον άξονα της Τσιμισκή υλοποιούνται ή ετοιμάζονται να υλοποιηθούν τρία ξενοδοχειακά πρότζεκτ της μεγάλης κατηγορίας (το Nyx στη συμβολή της με την Κατούνη βαίνει προς ολοκλήρωση, μπαίνουν τα θεμέλια για την κατασκευή του νέου πεντάστερου ξενοδοχείου του Ομίλου Electra στη γωνία της Τσιμισκή με την Εθνικής Αμύνης, ενώ στην ακριβώς απέναντι γωνία, εκεί όπου σήμερα βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία της Τράπεζας Πειραιώς, ο Όμιλος Μήτση ετοιμάζεται να αναπτύξει το δικό του νέο ξενοδοχείο. Σίγουρα όλοι αυτοί οι όμιλοι κάτι καλό πρέπει να βλέπουν στη Θεσσαλονίκη, για να επενδύουν τόσα κεφάλαια στην πόλη).
Καταλαβαίνω ότι κάποιοι βλέπουν μόνο το μαύρο, επειδή τέτοια είναι η ιδιοσυγκρασία τους.Αντιλαμβάνομαι ότι ορισμένοι έχουν πολιτικές σκοπιμότητες, όπως και ότι κάποιοι άλλοι βιοπορίζονται εκμεταλλευόμενοι (ίσως ακόμη και υποδαυλίζοντας) τη φύση πολλών ανθρώπων να γκρινιάζουν. Ας μην τους επιτρέψουμε να μας συμπαρασύρουν στον βυθό τους.
