Το έργο διαδραματίζεται στην Τραπεζούντα κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας των Ελλήνων τού Πόντου. Ενός γεγονότος που, μαζί με τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Ασσυρίων, αμαύρωσε τη σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία με τον πιο παράλογο και απρόβλεπτο τρόπο – ένα γεγονός που επαναλήφθηκε με το ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Η τέχνη οφείλει να κατανοεί και να παρουσιάζει τα αίτια της ανθρώπινης συμπεριφοράς, όχι για να βιώνουμε εκ νέου τον πόνο και την αγριότητα ως αισθητική πραγματικότητα, αλλά ως ενθουσιασμό και θετική σκέψη, πώς θα μείνουν άγρυπνα τα μάτια τής ψυχής μας, ώστε να μη τρομάξουμε ποτέ ξανά από τον φόβο που γεννά το μίσος, αλλά να το καταπνίξουμε με την πολλή αγάπη.
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ, Η ΤΕΧΝΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.
Πρωταγωνιστούν (με αλφαβητική σειρά): Βερόνικα Αργέντζη, Τάκης Βαμβακίδης, Λευτέρης Δημητρόπουλος, Φίντε Κιοκσάλ, Ορφέας Παπαδόπουλος, Ειρήνη Παπαδοπούλου, Νίκος Πολοζιάνης. Μαζί τους η Γεωργία Ζώη και ο Δημήτρης Πετρόπουλος. Φιλική συμμετοχή: Χριστίνα Σαχινίδου. Στον ρόλο τού Κωνσταντή, ο Δήμος Αβδελιώδης (κινηματογραφημένο).
Τη μουσική συνθέτει και εκτελεί (σε παγκόσμια πρώτη) ο καλλιτέχνης Θεόφιλος Πουταχίδης, «εκεί όπου οι σκέψεις γίνονται λέξεις, για να τις τραγουδήσουν τα χείλη των ερωτευμένων». Το τραγούδι «Ομμάτα δακρωμένα» τραγουδούν ζωντανά η Δέσποινα Φιλίππου και ο Θεόφιλος Πουταχίδης.
