Ο διακαής και εμμονικός πόθος της για τη μητρότητα και τη γονιμότητα θα την οδηγήσουν στο να ξεπεράσει τα όρια και τα ήθη τής κλειστής κοινωνίας, στην οποία ζει. Η Γέρμα φτάνει σε αδιέξοδο και κάνει την επανάστασή της: σκοτώνει τον άνδρα της και, μαζί του, τις αξίες που εκείνος πρεσβεύει. Αυτό το βίαιο, τυφλό και αυτοκαταστροφικό ξέσπασμά της εκφράζει τη βαθιά επιθυμία της για μια ζωή χωρίς συμβατικές και ψυχοφθόρες σχέσεις.
Γραμμένη το 1934, η «Γέρμα» αποτελεί ένα από τα τρία λυρικά έργα τού Λόρκα, γνωστά και ως «Αγροτική Τριλογία» (τα άλλα δύο είναι «Ο Ματωμένος Γάμος» και «Το σπίτι τής Μπερνάρντα Άλμπα»), στα οποία ο συγγραφέας καταπιάνεται με το θέμα τής υποταγής των γυναικών στα πρότυπα και τις παραδόσεις των πατριαρχικών κοινωνιών, αποζητώντας την ελευθερία και την ισότητα. Στην Ελλάδα το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε τη δεκαετία τού 1960 από το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία-μετάφραση Αλέξη Σολομού.
Η «Γέρμα» αποτελεί έναν λυρικό ύμνο στη γονιμότητα, τη μητρότητα και την κοινωνική καταπίεση της γυναίκας. Ο Λόρκα ανιχνεύει τις ουσιαστικές ανάγκες των ηρώων του, καταγγέλλοντας το μαρτύριο της στέρησης και της μη επαφής που οδηγεί στον θάνατο, απευθυνόμενος σε κάθε κοινωνία, ανεξαρτήτως εποχής.