Μετά από 150 sold-out παραστάσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, η επιτυχία τής χρονιάς επιστρέφει στο θέατρο «Αριστοτέλειον» για λίγες μόνο παραστάσεις. Το «Master Class», το θεατρικό έργο τού αμερικανού συγγραφέα Τέρενς ΜακΝάλι, βασίζεται στο περίφημο σεμινάριο που δίδαξε η Μαρία Κάλλας στη μουσική σχολή «Τζούλιαρντ» της Νέας Υόρκης, στις αρχές τής δεκαετίας τού 1970. Τον ρόλο τής Μαρίας Κάλλας ερμηνεύει η Μαρία Ναυπλιώτου (σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου), ενώ το κείμενο μεταφράστηκε από τον Στρατή Πασχάλη.
Η ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΣΤΡΑΤΗ ΠΑΣΧΑΛΗ, ΠΟΥ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΙΣΤΟΣ ΤΟΣΟ ΣΤΟ ΥΦΟΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΔΙΑΣΩΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΕΥΡΟ, ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΤΟ ΚΑΥΣΤΙΚΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ.
Με ραγισμένη φωνή και καρδιά, η Μαρία Κάλλας, λίγο μετά τον γάμο τού άλλοτε πολυαγαπημένου της Ωνάση με τη Τζάκι Κένεντι (και τη δική της, εμβληματική εμφάνιση στην –εμπορικά άτυχη– κινηματογραφική «Μήδεια» του Παζολίνι), αποφασίζει να παραδώσει μαθήματα φωνητικής σε νέους τραγουδιστές. Κινήσεις απόγνωσης λίγο πριν την καταβάλει η κατάθλιψη και τη θερίσει πρόωρα ο θάνατος, πριν καν κλείσει τα 54 χρόνια της.
Πάνω σε αυτό το υλικό, ο ΜακΝάλι δημιουργεί έναν συναρπαστικό διάλογο της Κάλλας με τους σπουδαστές και τον εαυτό της – αυτοβιογραφικό, αποκαλυπτικό για τα μυστικά τής τέχνης της, ειρωνικό και γεμάτο χιούμορ, πικρό για έναν καινούργιο κόσμο που ανατέλλει και που δεν της ταιριάζει. Αυστηρή και ανθρώπινη, σκληρή και ευάλωτη, περήφανη και απλή, αναπολεί, εξοργίζεται, κραυγάζει, γελάει σαρκαστικά, συντρίβεται, ειρωνεύεται, γίνεται κωμική, κλείνεται στον εαυτό της ή ανοίγει τόσο διάπλατα τα χαρτιά της, που προκαλεί φόβο. Η μεταιχμιακή στιγμή ενός ιερού τέρατος πριν γκρεμιστεί σε ένα ύστατο άλμα αυτοκαταστροφής, σε ένα έργο γεμάτο από τη μουσική τού Βέρντι, του Πουτσίνι και του Μπελίνι.
