Η παράσταση «Όμορφη πόλη» ανέβηκε για πρώτη φορά το 1962. Η σύγχρονη εκδοχή της θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στις 5, 6, 8, 9 και 10 Φεβρουαρίου.
Τι πρέπει να περιμένει το κοινό από την παράσταση;
Ένα συγκινητικό, μεγάλο θέαμα αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη, όπου κυριαρχούν η συγκίνηση, τα πολλά διαχρονικά τραγούδια –τόσο από την «Όμορφη Πόλη» όσο και από τις σπουδαίες μελωδίες τού Θεοδωράκη–, για πρώτη φορά ποίηση του Μίκη Θεοδωράκη και όλα αυτά συνοδεία πολλών σπουδαίων ηθοποιών και ερμηνευτών.
Πώς προέκυψε η ιδέα τής σύγχρονης παράστασης της «Όμορφης πόλης»;
Στην αναζήτησή μου για το ποιο θα είναι το επόμενο μεγάλο βήμα μου, ως νοσταλγός των μεγάλων μουσικών θεαμάτων –που έχω αποδείξει ότι είμαι, με τις προηγούμενες παραστάσεις μου– και τολμώντας ένα ακόμη μεγαλύτερο βήμα, σκέφτηκα την «Όμορφη Πόλη», που ήταν ένας αγαπημένος τίτλος από τα μαθητικά μου χρόνια, στη σχολή τού Εθνικού Θεάτρου. Μέτρησε ασφαλώς και το ότι είμαι μεγάλος θαυμαστής τού Μίκη Θεοδωράκη.
«ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΗΜΑ ΜΟΥ, ΩΣ ΝΟΣΤΑΛΓΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΘΕΑΜΑΤΩΝ –ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ, ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥ– ΚΑΙ ΤΟΛΜΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΒΗΜΑ, ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΤΗΝ ‘ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ’, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΤΙΤΛΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ, ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ. ΜΕΤΡΗΣΕ ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ».
Ποια ήταν η ανταπόκριση του κοινού μετά την πρεμιέρα τής Αθήνας;
Ήταν πολύ συγκινητική έως συγκλονιστική, επειδή βλέπουμε πόσο έχει ανάγκη ο Έλληνας, πάντα και σήμερα, να νιώσει τις ρίζες του, πόσο σπουδαίος είναι ο Μίκης Θεοδωράκης, πόσο τα τραγούδια του χτυπούν κατευθείαν στον Ελληνισμό –επειδή αυτό είναι ένα ίδιον του Μίκη Θεοδωράκη– και πόσο σημαντική είναι η μουσική για τον άνθρωπο.
Ποια ήταν η συμμετοχή τού κ. Θεοδωράκη; Συμμετείχε ή είδε κι αυτός ως θεατής για πρώτη φορά την παράσταση;
Ήταν ενήμερος για το έργο, για το οποίο –όπως και για εμένα– είχε γράψει θριαμβευτικά λόγια και τον ευχαριστώ. Η ιδέα τής σύνθεσης, που ήταν δική μου, τον βρήκε κατ’ αρχήν πολύ σύμφωνο σε ό,τι αφορά τα τραγούδια, την ποίηση, τα πεζά, αλλά και τον τρόπο που τα συνέθεσα. Πλέον, η ενσάρκωση τον βρίσκει πολύ συγκινημένο, πολύ χαρούμενο και πολύ σύμφωνο. Του άρεσε πάρα πολύ. Και επειδή καθόμασταν μαζί σχεδόν σε όλη την παράσταση, τα σχόλιά του, που μου τα ψιθύριζε, ήταν πάρα πολύ θετικά.
Φαντάζομαι ότι για να γίνει αυτή η τόσο σημαντική παράσταση υπήρχαν και δυσκολίες. Ποιες ήταν αυτές;
Το κυρίαρχο ήταν ότι θα έπρεπε να ανταποκριθώ στο βάρος τής ιστορίας αυτής της θρυλικής παράστασης και να έχουμε ένα αντάξιο αποτέλεσμα. Άλλο ένα μεγάλο βάρος ήταν να είναι χαρούμενος ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης, με τον οποίον συναισθηματικά έχω συνδεθεί πολύ. Τον αγαπώ, μου έχει φερθεί με μεγάλη γενναιοδωρία και αγάπη και είχα πολύ μεγάλη αγωνία για το πώς θα είναι η παράσταση σε σχέση με τον Μίκη. Για πρώτη φορά είχα μεγαλύτερη αγωνία για το πώς θα τη δει ο Μίκης παρά ο κόσμος. Αυτό ξεπεράστηκε με το πρώτο, πολύ μεγάλο θετικό βήμα τής αποδοχής του έργου αυτού καθεαυτό, ως σύνθεση με το κείμενο και με την επιλογή των τραγουδιών. Το επόμενο βήμα επετεύχθη στην πρεμιέρα, οπότε τώρα αισθάνομαι δικαιωμένος και χαρούμενος για την αποδοχή που έχει η παράσταση από τον κόσμο, για τη χαρά και τη συγκίνηση που μεταδίδει.
Αν κάποιος είχε δει την παράσταση του 1962, θα βρει ομοιότητες;
Μπορεί να βρει κάποιες ομοιότητες, που αφορούν λίγα τραγούδια, αλλά κυρίως το μεγαλείο τού Μίκη Θεοδωράκη. Πριν από μερικές ημέρες, ένας προσωπικός φίλος τού Μίκη ήταν παρών. Είχε παρακολουθήσει τις πρόβες τής παράστασης του 1962. Ήρθε πολύ ένθερμα και συγκινημένος, για να μου πει ότι αυτή η παράσταση έχει έναν επαναστατικό χαρακτήρα στον τρόπο που παρουσιάζεται στο κοινό και ότι επαναστατική είναι και η ματιά με την οποία δίνονται τα τραγούδια τού Μίκη Θεοδωράκη. Κι όλα αυτά με θετικό τρόπο – επειδή πολλές φορές και οι επαναστάσεις δεν είναι θετικές…
