[imdb style=”dark”]tt11851430[/imdb]
«Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, ο Μάνος και η Όλγα αποφασίζουν να ζήσουν το πάθος τους και να ‘κλεφτούν’, κλέβοντας παράλληλα κι ένα εκατομμύριο ευρώ από τον βιομήχανο άνδρα τής Όλγας, ο οποίος αποφασίζει να τους κυνηγήσει και να εκδικηθεί τη διπλή προδοσία».
Καμία ταινία τού Γιάννη Οικονομίδη δεν είναι εύκολη – και ποτέ μα ποτέ δεν είναι αδιάφορη. Ανάλογα σε ποια φάση τής ζωής σου σε βρίσκει κάθε ταινία του, σε πιάνει από το χέρι και σε πάει στον «βούρκο» της. Κι αυτή η ταινία, ο «Βούρκος», είναι γεμάτος τρύπιες καρδιές…
Στη «Μπαλάντα τής Τρύπιας Καρδιάς» υπάρχουν όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον σκληρό κινηματογραφικό κόσμο τού Οικονομίδη, έντονα και εμφατικά, χωρίς έκπτωση ή στρογγυλέματα. Οι χαρακτήρες του, πιο ανθρώπινοι και πιο ευάλωτοι από ποτέ, αναλώσιμοι πρωταγωνιστές σε μια νουάρ ιστορία έρωτα και προδοσίας. Το σενάριο, γεμάτο μαύρο χιούμορ σε σωστές δόσεις, για να ισορροπήσει την ένταση και την πίεση της ταινίας, ενώ οι διάλογοι και οι ατάκες σού μένουν – και ήδη δημιουργούν τη δική τους ιστορία στη ιντερνετική κοινότητα και στη φτωχή ελληνική pop culture.
Με διάρκεια 2 ώρες και 20 λεπτά, η ταινία είναι από τεχνικής άποψης άψογη, με εξαιρετικές ερμηνείες από τους Στάθη Σταμουλακάτο, Γιάννη Τσορτέκη και Βασίλη Μπισμπίκη. Λατρέψαμε το soundtrack.
Μετά το σαρωτικό φινάλε τής ταινίας, η συνοδοιπόρος μου στις σινεφίλ αναζητήσεις μου τόνισε (και συμφώνησα απόλυτα) ότι «είναι πολύ δύσκολο να σκηνοθετήσεις τον σουρεάλ κόσμο τού Γιάννη Οικονομίδη». Έναν κόσμο που, έτσι και τον αποδεχτείς, θα γίνεις κομμάτι του και θα τον ακολουθήσεις πιστά σε όλα τα βήματά του, με όλες τις διαφωνίες και τις αντιρρήσεις που μπορεί να έχεις. Έναν κόσμο που έχει αφήσει το αποτύπωμά του και χαρακτηρίζει πλέον το ελληνικό σινεμά.
Οδηγός επιβίωσης για τις ταινίες τού Γιάννη Οικονομίδη:
- Ετοιμαζόμαστε για πολύ μπινελίκι. Πάρα πολύ.
- Αποφεύγουμε τα spoilers και τα βίντεο από το YouTube.
- Ετοιμαζόμαστε για πολλή βία, όχι απαραίτητα σωματική.
- Δίνουμε βάση στους χαρακτήρες.
- Ακούμε το soundtrack.
- Περιμένουμε να εμφανιστεί ο Μουρίκης. Μετά, όλα πάνε (πολύ) καλύτερα…
- Βλέπουμε την ταινία δεύτερη φορά. Και τρίτη…
- Αν δεν έχουμε παρακολουθήσει ποτέ κάποια ταινία τού Οικονομίδη πριν πάμε να δούμε τη «Μπαλάντα τής Τρύπιας Καρδιάς», βλέπουμε το «Μικρό Ψάρι». Ή και μετά… Γενικά, βλέπουμε οπωσδήποτε το «Μικρό Ψάρι».
- Για κάποια πράγματα, δεν ρωτάμε. Ο Οικονομίδης ξέρει. Αυτό αρκεί.
- Μη βιαστείς να τις κρίνεις αμέσως. Δώσε λίγο χρόνο. Θα δεις.
