Την ώρα που οι πολίτες σιδερώνουν τη σημαία για την έπαρσή της στο μπαλκόνι τού σπιτιού τους, οι Monie & Monie Conniente γυαλίζουν τα πνευστά για την πρώτη μετεκλογική παράστασή τους. Η «CT» μίλησε με τον «στρατηγό» Διογένη Δασκάλου.
Κρίνοντας από τον τίτλο, θεωρούμε ότι η χώρα είναι νεκρή και καλείται ως άλλος Λάζαρος να βγει από το μνήμα;
Η χώρα βρίσκεται επί μακρόν σε πλήρη αμηχανία, σε κατάσταση «αστρικού σώματος», που βλέπεις από ψηλά το κορμί σου και νιώθεις να βρίσκεσαι σε μια κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Δεν πεθαίνει εύκολα μια χώρα. Ειδικά αν τη συντηρείς με καλή φορμόλη. Νομίζω ότι θα παραμείνει σε ημιθανή κατάσταση για μερικούς αιώνες ακόμη.
Είμαστε ένα έθνος χωρισμένο στα δύο. Εμείς είμαστε οι από ‘δω και απέναντι είναι κάποιοι άλλοι. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε ως μία οντότητα. Το πρόσωπο του Ιανού –και μάλιστα όχι με δύο μισά ανφάς, αλλά με δύο προφίλ– είναι το αντιπροσωπευτικότερο για τους Έλληνες.
Είναι η πρώτη σας μετεκλογική παράσταση. Ως κωμικός, αφουγκράζεστε το κοινό. Ποια συναισθήματα κυριαρχούν;
Υπάρχει η ελπίδα τής ελπίδας σε μεγαλύτερο ποσοστό από την ελπίδα τής πραγματικότητας. Αυτό είναι κάτι που –είτε ψηφίσαμε τον Κυριάκο είτε δεν τον ψηφίσαμε, είτε ψηφίσαμε τον Αλέξη είτε δεν τον ψηφίσαμε– είναι αντικειμενικό. Τραβώντας τα λουκάνικα, το ένα βγάζει τ’ άλλο. Δεν θα ξανακάνουμε την ίδια ιστορία: που έφταιγε ο Γιώργος που έφταιγε ο Σημίτης που έφταιγε ο Καραμανλής που έφταιγε ο Ανδρέας που δεν είπε όλη την αλήθεια, που πήρε τα λεφτά και τα μοίρασε, που ο γέρος Καραμανλής έδωσε ανταποδοτικά όλα τα δικαιώματα που είχαμε, για να μπούμε στην Ευρώπη. Αυτά είναι πολύ κουραστικά πράγματα για να τα αναμασάμε.
«ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΑΠΟ ‘ΔΩ ΚΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΩΣ ΜΙΑ ΟΝΤΟΤΗΤΑ. ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥ –ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΧΙ ΜΕ ΔΥΟ ΜΙΣΑ ΑΝΦΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΔΥΟ ΠΡΟΦΙΛ– ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ».
Βρισκόμαστε σε μιαν αμηχανία. Όλοι λένε ότι φυσάει αέρας αισιοδοξίας, αλλά πρέπει να τον δούμε και στο ταμείο. Σαν την πρώτη νύχτα τού γάμου, που η νύφη έχει ακούσει τα καλύτερα για τον γαμπρό, αλλά αυτός είναι κουρασμένος και δεν…
Όλοι όσοι σας παρακολουθούμε χρόνια, γνωρίζουμε ήδη ότι η θεματολογία σας θα κινηθεί στην επικαιρότητα – μετρό ή αρχαία, τηλεοπτικά σήριαλ κτλ. Μουσικά, πού θα κινηθείτε;
Είμαι πολύ χαρούμενος, επειδή για πρώτη φορά αλλάζουμε εκ βάθρων τη μουσική. Ξεκινά από το παλιό ευρωπαϊκό τραγούδι που μεταφέρθηκε στην Ελλάδα, την οπερέτα (τον μεγάλο και σημαντικό «Βαφτιστικό» που ξέρουμε, αλλά παραλλαγμένο με τον δικό μας «Conniente» τρόπο), μέχρι την προσθήκη, για πρώτη φορά, ενός παρεξηγημένου έγχορδου και κακοσυστημένου, πολλές φορές, που λέγεται «μπουζούκι». Και πιάνουμε όλο το φάσμα: από τα Επτάνησα μέχρι την Κρήτη και από το σημείο-πινέζα μέχρι τη Μυτιλήνη, με ηχοχρώματα που είναι «παντρεμένα» με βάση τα πνευστά.
