Η εταιρεία θεάτρου Γκραν Γκινιόλ και η ομάδα πολιτιστικών διαδρομών Thessaloniki Walking Tours διοργανώνουν το βιωματικό πρότζεκτ «Λίγο φαΐ για τον δρόμο», προσεγγίζοντας με ανατρεπτικό και συμπεριληπτικό τρόπο μία από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της πρόσφατης, σκοτεινής ιστορίας της Θεσσαλονίκης: τον εκτοπισμό και τη δολοφονία των εβραίων συμπολιτών μας στο Άουσβιτς.
Στις 9 Απριλίου του 1941, οι ναζί καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη, με την πόλη να βιώνει την πρωτοφανή γερμανική κατοχική τρομοκρατία και τον σχεδόν ολοκληρωτικό αφανισμό του «διαφορετικού» στοιχείου. Αντί να γίνει κραυγή, αυτό το μεγάλο τραύμα μεταφέρεται από γενιά σε γενιά σαν ψίθυρος και χάνεται μέσα σε θραυσματικές αφηγήσεις και αοριστολογίες, με αποτέλεσμα οι νεότεροι να μη γνωρίζουν σε ποια πόλη ζουν και ποια γεγονότα την άλλαξαν για πάντα.
Ετοιμάζοντας με φροντίδα «Λίγο φαΐ για τον δρόμο» και στοχεύοντας στην ενίσχυση της συλλογικής μνήμης των κατοίκων της πόλης, η Γκραν Γκινιόλ και η Thessaloniki Walking Tours ενώνουν τα κομμάτια της χαμένης ιστορίας και προσκαλούν τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης σε μια μοναδική, βιωματική διαδρομή, που περιλαμβάνει τρεις σταθμούς:
Σταθμός πρώτος: δυτικά του κέντρου της πόλης. Η βιωματική διαδρομή ξεκινά με μια περιπατητική αφήγηση στα δυτικά του κέντρου της πόλης από τη δημοσιογράφο Εύη Καρκίτη, αναζητώντας τα ορατά, αλλά και τα αόρατα ίχνη του εκτοπισμού των εβραίων συμπολιτών μας προς το γκέτο Χιρς και τον παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό, απ’ όπου, τον Μάρτιο του 1943, αναχώρησαν τα πρώτα τρένα για το Άουσβιτς. Με τη χρήση ατομικών ακουστικών μέσων και τη βοήθεια της τεχνολογίας ΑΙ, μεταφερόμαστε νοερά στη συνταρακτική εκείνη εποχή, μέσα από τις φωνές των ανθρώπων: εκείνων που έφυγαν, εκείνων που έμειναν κι εκείνων που δεν ήθελαν να γνωρίζουν. Έτσι, το χαμένο στις σκιές και τη λήθη παρελθόν ζωντανεύει στο παρόν και γίνεται κάτι που μπορούμε να αγγίξουμε, να νιώσουμε, να κατανοήσουμε.
Σταθμός δεύτερος: λεωφορείο. Επιβιβαζόμαστε σε ένα λεωφορείο-χώρο μνήμης, το οποίο μάς μεταφέρει από τον παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό σε μια σκοτεινή βιομηχανική αποθήκη στα δυτικά της πόλης. Με τη χρήση των ατομικών ακουστικών, ακολουθούμε νοερά την πορεία των συμπολιτών μας προς το Άουσβιτς.
Σταθμός τρίτος: μια σκοτεινή αποθήκη στα δυτικά της πόλης. Η αποθήκη είναι ο τρίτος και τελευταίος σταθμός της διαδρομής, η οποία ολοκληρώνεται με μια ξεχωριστή παράσταση, σε πρωτότυπο κείμενο του Κωνσταντίνου Μαυρόπουλου και σε σκηνοθεσία Χρήστου Παπαδημητρίου, που αναδεικνύει την οικουμενικότητα όχι μόνο του Ολοκαυτώματος, αλλά συμπεριληπτικά των φυλετικών, ταξικών και κοινωνικών διαχωρισμών.
Πιστό στα γεγονότα, το «Λίγο φαΐ για τον δρόμο» αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία για τον θεατή και στοχεύει στη διαχείριση του τραύματος που άλλαξε διά παντός την ταυτότητα της Θεσσαλονίκης.
Κατά τη διάρκεια της βιωματικής διαδρομής, ακούγονται αποσπάσματα από τη «Τζιοκόντα» του Νίκου Κοκάντζη, καθώς και έργων των Γιώργου Ιωάννου, Ντίνου Χριστιανόπουλου, Ντάντε Αλιγκιέρι, Φρίντριχ Νίτσε, Γιτσχάκ Κατσνέλσον κ.ά.
Οι συντελεστές
Πρωτότυπο κείμενο: Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος. Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία: Χρήστος Παπαδημητρίου. Σκηνικά, κοστούμια: Μαρία Καβαλιώτη. Φωτισμοί: Διονύσης Καραθανάσης. Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Χρύσα Λαζαριώτου, Χρήστος Γκουγκούμας. Τεχνική επιμέλεια, κατασκευές: Γιώργος Μαυρόπουλος. Φωτογραφίες, τρέιλερ: Γιώργος Κόγιας. Σχεδιασμός αφίσας: Can Temizgezek. Οργάνωση παραγωγής: Γιάννης Γκουντάρας. Υπεύθυνη επικοινωνίας: Λία Κεσοπούλου. Παραγωγή: ΓΚΡΑΝ ΓΚΙΝΙΟΛ ΑΜΚΕ.
Το πρότζεκτ «Λίγο φαΐ για τον δρόμο» πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού. Αρωγός-συμπαραστάτης: δήμος Κορδελιού Ευόσμου.
Ερμηνεύουν: Διονύσης Καραθανάσης, Μαρία Κατσιά, Ιωάννα Λαμνή, Στάθης Μαυρόπουλος, Ιωάννα Σιδηροπούλου, Σάββας Τραπεζάνογλου. Τραγούδι, φωνητικά: Χρύσα Λαζαριώτου. Μουσική επί σκηνής: Χρήστος Γκουγκούμας. Αφήγηση: Εύη Καρκίτη.