Είχα διαβάσει πολλά εγκωμιαστικά άρθρα γι’ αυτό το μαγαζί. Αλλά, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, πάντα ανέβαλα την επίσκεψή μου σ’ αυτό. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι είχα περάσει μια-δυο φορές τυχαία, κάνοντας τη βόλτα μου στο κέντρο, και ήταν σχεδόν άδειο. Και, στη δική μου ψυχολογία (κακώς, προφανώς), αυτό συνεπάγεται ότι η παρεχόμενη υπηρεσία θα είναι από μέτρια ώς κακή. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε όμως, όταν δέχτηκα πρόσκληση από φιλικό μου ζευγάρι να βρεθούμε στο εν λόγω μαγαζί: το γαστριμαργικό μπαρ «Ντάνγκαρα».
Η «Ντάνγκαρα» βρίσκεται στην πλατεία Αγίου Γεωργίου 7, πίσω από τη Ροτόντα. Το εσωτερικό της είναι λιτό, αλλά προσεγμένο, με τα πλακάκια στο πάτωμα να κλέβουν την παράσταση. Ευτυχώς, στο τέλος την παράσταση την κλέβει το φαγητό.
Ο,ΤΙ ΔΟΚΙΜΑΣΑΜΕ ΗΤΑΝ ΘΕΣΠΕΣΙΟ. ΚΑΘΕ ΠΙΑΤΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, ΤΟΣΟ ΟΠΤΙΚΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΓΕΥΣΤΙΚΑ. ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΖΗΤΗΣΩ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΤΟΝ ΜΑΓΕΙΡΑ…
Τι φάγαμε
Κατ’ αρχήν, πρωτοδιαβάζοντας το μενού του καταλαβαίνεις ότι εδώ οι άνθρωποι ψάχνουν πολύ τις πρώτες ύλες που θα χρησιμοποιήσουν για τα πιάτα τους. Πρώτες ύλες που, κατά κύριο λόγο, προέρχονται από τη Βόρεια Ελλάδα, από επιλεγμένους μικροπαραγωγούς.
Και πάμε στο διά ταύτα: το μάτι μου έπεσε στην πικάντικη σαλάτα με σταφίδες τουρσί, καρύδι και ντρέσινγκ κόκκινης πιπεριάς, αλλά και στην πράσινη σαλάτα με αχλάδι, αμύγδαλα, αποξηραμένο σύκο, ντρέσινγκ δασόμελου και κατσικίσιο τυρί Πάικου. Διαλέξαμε την πρώτη.
Αμέσως επόμενη επιλογή, τα ορεκτικά. Δίλημμα μεγάλο… Διαλέξαμε ταρτάκια με κρεμώδη γέμιση παστουρμά, κασέρι Σοχού, πέστο λιαστής ντομάτας και μαυροκούκι και μανιτάρια σε κρέμα μπιζελοφάβας με καρέ πικάντικης μπαχοβίτικης πιπεριάς τουρσί και μυρωδικά. Την επόμενη φορά, όμως, δεν υπάρχει περίπτωση να μη δοκιμάσω πατάτα ψητή με τουλουμοτύρι Σιάτιστας και γίγαντες Πρεσπών φούρνου με πικάντικες τσιγαρίδες και νιφάδες τηγανητού κρεμμυδιού.
Όσο για τα κυρίως; Τα κεμπάπια Φλώρινας με πικάντικο χαβιάρι πιπεριάς, ψημένο κρεμμύδι με σουμάκ, μπουλ πιπέρ και μαϊντανό προκρίθηκαν ομόφωνα από την ομήγυρη. Το κοτόπουλο φιλέτο με ανατολίτικα μπαχαρικά, αρωματικό πλιγούρι, λιαστή ντομάτα, σταφίδες και γιαούρτι Δορκάδος είναι η αμέσως επόμενη επιλογή. Ήθελα πολύ να δοκιμάσω και τη μανέστρα με μανιτάρια ραγού, αρωματισμένη με λάδι τρούφας και τουλουμοτύρι Σιάτιστας, αλλά το άφησα κι αυτό για την επόμενη φορά.
Το συμπέρασμα;
Ότι και να πω είναι λίγο… Ό,τι δοκιμάσαμε ήταν θεσπέσιο. Κάθε πιάτο ήταν και μια ξεχωριστή πρόταση, τόσο οπτικά όσο και γευστικά. Την επόμενη φορά θα ζητήσω να γνωρίσω τον μάγειρα…
