Κείμενο, φωτογραφίες πιάτων: Αλέξανδρος Καραμανλής.
Εχει λίγο καιρό που άκουσα πολύ καλά σχόλια για το νέο εστιατόριο-ταβέρνα που άνοιξε στην Πυλαία, τον Τρυγητή – και, όπως καταλαβαίνετε, έπρεπε να σπεύσω να το δοκιμάσω.
Η εμπειρία μας
Κυριακή μεσημέρι και η παρέα είναι, όπως πάντοτε, πιστή στο ραντεβού της για μια νέα γαστριμαργική περιπέτεια.
Με το που μπαίνεις στη σάλα του Τρυγητή σού δημιουργείται αμέσως η αίσθηση του οικείου, μια και ο χώρος είναι απλός και σύγχρονος ταυτόχρονα, διατηρώντας κάποια στοιχεία από το παρελθόν (όπως το μωσαϊκό στο πάτωμα και οι ξύλινες καρέκλες παλαιού καφενείου).
Και τι δεν πήραμε! Ξεκινήσαμε με σαλάτα κρίταμο με τριμμένη ντομάτα και ελιές Χαλκιδικής σε θαλασσινό νερό και λευκό ταραμά με χειροποίητη, προζυμένια πίτα και πιπέρι γαρίδας. Ενδιαφέρουσα πρόταση μας φάνηκαν οι μπαχοβίτικες, ψητές πιπεριές με τουλουμοτύρι Σιάτιστας, καθώς και το μεριαρένο Κάσου με μέλι τρούφας και ελιά. Εννοείται ότι δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τις πατάτες «σαν» τηγανητές, με δεδομένο ότι για εμένα η τηγανητή πατάτα αποτελεί το υπ’ αριθμόν «ένα» κριτήριο ποιότητας για όσα εστιατόρια τη διαθέτουν στο μενού τους.
Από τα κυρίως, προτιμήσαμε να ικανοποιήσουμε κατά κύριο λόγο τις κρεοφαγικές ανησυχίες μας, επιλέγοντας από το μενού το χιουνκιάρ μπεγεντί (μοσχαράκι κοκκινιστό με πουρέ μελιτζάνας), τα σουτζουκάκια στη σχάρα με χούμους ντομάτας, τα φιλετάκια κοτόπουλου ειδικής εκτροφής στη σχάρα με ανατολίτικα μπαχαρικά, σαλάτα πλιγούρι και γιαούρτι, καθώς και την πανσέτα φούρνου με σάλτσα πετιμεζιού, σουσάμι, πατάτες σαν τηγανητές και τσάτνι πιπεριάς Φλωρίνης.
Για να σχηματίσουμε μια πρώτη, μικρή άποψη και για τα πιάτα θαλασσινών του μενού, παραγγείλαμε μία μερίδα κολιό γούνα στη σχάρα.
Στο τέλος, για να κλείσουμε γλυκά το γεύμα μας, το κατάστημα κέρασε καζάν ντιπί.
Η άποψή μας
Θαρρώ πως έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να έχει φάει τόσο καλά. Επειδή στην περίπτωση του Τρυγητή όλα τα πιάτα που δοκίμασα ήταν ε-ξαι-ρε-τι-κά (δεν έχω φάει ωραιότερη πανσέτα και ωραιότερο χιουνκιάρ στη ζωή μου). Αυτός είναι και ο λόγος που, σε μία από τις σπάνιες περιπτώσεις, θεώρησα χρέος μου να πάω στην κουζίνα, για να συγχαρώ τους μάγειρες και τις μαγείρισσες του Τρυγητή.
Στο διά ταύτα: θεωρώ αυτονόητο ότι κάποιος που του αρέσει το νόστιμο φαγητό επιβάλλεται να επισκεφθεί το συγκεκριμένο εστιατόριο της Πυλαίας. Σε ό,τι με αφορά, την επόμενη φορά που θα πάω θα τσεκάρω τα πιάτα των θαλασσινών (όπως και να έχει, ωστόσο, μία πανσέτα θα την ξαναπάρω…).













Ξέρατε ότι…
Το μενού φέρει την υπογραφή του σεφ Γιώργου Κατακαλίδη, ο οποίος είναι γνωστός από τη Ντάνγκαρα.
Η κάρτα του μενού είναι σχετικά μικρή, με κάποια σταθερά πιάτα και με αρκετές προσθήκες που διαφέρουν καθημερινά, ανάλογα με το τι καλό θα βρεθεί στην αγορά.
Διαθέτει μια ενδιαφέρουσα ποικιλία από επιλεγμένες ετικέτες κρασιών, εκλεκτών αποσταγμάτων και τσίπουρου από μικρούς παραγωγούς, καθώς και κορυφαίες ρετσίνες.
Ο Τρυγητής ξεκουράζεται τις Δευτέρες. Τις υπόλοιπες ημέρες είναι ανοιχτά από τις 13:00 ώς τις 23:30.
Μου άρεσε:
Η καλή εξυπηρέτηση με το μαγαζί γεμάτο.
∆εν μου άρεσε:
Που δεν έκανε την ανατροπή σε σχέση με τα υπόλοιπα εστιατόρια του είδους του, προσφέροντας επιλογή για γλυκό.
Check, please!
Με τις τιμές των κυρίως πιάτων να ξεκινούν από τα 9,5 ευρώ, το εστιατόριο απευθύνεται σε όλα τα βαλάντια.