Το πραγματικό ερώτημα είναι τι χρειάζεται, ώστε ένας προορισμός να λάβει τον επίζηλο τίτλο τού «παράδεισου των foodies». Λίγα πράγματα, στην πραγματικότητα… Πράγματα απλά, αλλά και εξαιρετικά δύσκολα την ίδια στιγμή: ένα υπέροχο τοπίο· εκλεκτά προϊόντα που φέρουν τη σφραγίδα τού τόπου, αποτελώντας τη ζώσα παρακαταθήκη τής γαστρονομικής του κουλτούρας· αλλά και ταλαντούχοι δημιουργοί, οι οποίοι θα πάρουν αυτήν την έξοχη πρώτη ύλη, μετασχηματίζοντάς την σε πιάτα που συνταιριάζουν την παράδοση που τα γέννησε με τη δημιουργική φαντασία, η οποία μπορεί να τα οδηγήσει στην επόμενη μέρα τους. Ένα στοίχημα όχι εύκολο, αν στόχος είναι το εγχείρημα να έχει διάρκεια στον χρόνο, ξεχωρίζοντας από προσπάθειες του συρμού, που επιχειρούν να αποσπάσουν εφήμερη προσοχή με στόχο το εύκολο κέρδος.
Ένας νέος γαστρονομικός προορισμός διά χειρός δύο ανήσυχων Θεσσαλονικέων
Ένα τέτοιο στοίχημα έβαλαν εδώ και λίγο καιρό ο Τάσος Παρτάλης και η (σεφ) σύζυγός του, Νένα Καζάκου – ιδιοκτήτες του πιο «καθαρόαιμου», ίσως, wine bar τής Θεσσαλονίκης, του αγαπημένου «Μέθη», που αποτελεί εδώ και χρόνια προορισμό των wine connaisseurs (ή απλώς των φανατικών τού κρασιού) σε μια off the grid περιοχή, στη λεωφόρο Εθνικής Αντιστάσεως. Την αφορμή έδωσε το νέο επιχειρηματικό πρότζεκτ τού (επίσης Θεσσαλονικιού) φίλου τους Τάσου Ταχιάου, ο οποίος, σε ένα εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον στο Μούρεσι Πηλίου, με ανεμπόδιστη θέα στο Αιγαίο και με πυρήνα μια κατοικία τού 1701 (το κτίσμα ανήκε σε εύπορη οικογένεια αιγυπτιωτών εμπόρων), δημιουργεί έναν καινούργιο χώρο φιλοξενίας υψηλών απαιτήσεων: το «Tilia Resort». Ένα συγκρότημα με νεόδμητες, αυτόνομες κατοικίες εξαιρετικής αισθητικής σε πηλιορείτικο στιλ, το οποίο εκτιμάται ότι θα είναι έτοιμο να υποδεχθεί τους πρώτους επισκέπτες του το προσεχές φθινόπωρο.
Ο Τάσος και η Νένα ανέλαβαν να αναπτύξουν τη γαστρονομική πλευρά αυτού τού φιλόδοξου εγχειρήματος. Έτσι, κάτω από τον ίσκιο μιας φλαμουριάς τριακοσίων ετών(!) δημιούργησαν το «1701 by Μέθη» (αλλά και το παρακείμενο cocktail bar «Casa Κomí»), ένα εστιατόριο υψηλών αξιώσεων, το οποίο –χρησιμοποιώντας εξαιρετικές πρώτες ύλες κυρίως από τη γύρω περιοχή– σερβίρει γεύσεις οικείες και αγαπημένες, τις οποίες ωστόσο το δημιουργικό χεράκι τής Νένας (την οποία συνεπικουρεί στην κουζίνα ο σεφ Χρυσάφης Παναγιώτου) «πειράζει» με τρόπο που αντηχεί τη γαστρονομική παράδοση του παρελθόντος τής περιοχής, ανταποκρινόμενο στις προσδοκίες μας για το αύριο της εστίασης. Η Citymag είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει πριν από μερικές ημέρες αυτήν την υπέροχη παλέτα γεύσεων, σε ένα τραπέζι με θέα το γαλάζιο τού Αιγαίου, υπό τους ήχους των τζιτζικιών και με το αεράκι τού Πηλίου να ανοίγει την όρεξη.
Η εμπειρία
Εν αρχή ην το μοσχοβολιστό, χειροποίητο ψωμάκι (που φτιάχνουν οι ίδιοι στο εστιατόριο), το οποίο αποτελεί ιδανική βάση για τρεις εναλλακτικές σε μπρουσκέτα: την ταρτουφάτα (με κρέμα παρμεζάνας, μοτσαρέλα και μαύρη τρούφα), μιαν έξοχη πρόταση με σπαράγγι και προσούτο, αλλά και μια τρίτη εκδοχή (με αναφορές στην πηλιορείτικη κουζίνα) με λαχανικά, λουκάνικο και φέτα. Έξοχο ορεκτικό είναι και το βελούδινο, υπέροχα αρωματικό βουβαλίσιο καρπάτσιο με τσιπς μελιτζάνας, ταρτάρ αποξηραμένου αβγού και πίκλα αγγουριού.
Για τη «γέφυρα» μεταξύ ορεκτικού και κυρίως επιλέξαμε μια θεσπέσια οσπριάδα με διάφορα όσπρια, φρέσκα φασολάκια και σύγκλινο από την Κρήτη (ένα πραγματικό «ρεσιτάλ», στο οποίο συμπράττουν ορισμένες από τις καλύτερες πρώτες ύλες τής χώρας μας, σε ένα πιάτο που μοσχοβολά Ελλάδα), αλλά και ένα τραχανότο με τραχανά χοντρό και ψωμωμένο (σχεδόν σαν κους κους), μαγειρεμένο μέσα σε ζωμούς και υλικά που αναφέρονται στο παραδοσιακό πηλιορείτικο σπετζοφάι – μόνο που το τραχανότο που δοκιμάσαμε ήταν χίλιες φορές καλύτερο από το καλύτερο σπετζοφάι που έχουμε γευθεί… «Να δοκιμάσετε οπωσδήποτε και τις πατατούλες μας» μάς προέτρεψε η Νένα – και πόσο δίκιο είχε: οι country πατατούλες που ήρθαν στο τραπέζι μας ήταν ίσως η νοστιμότερη εκδοχή πατάτας που δοκιμάσαμε τελευταία. Υπέροχα αρτυμένες, τραγανές και κριτσανιστές απέξω, βελούδινες και πουρεδένιες μέσα, θα τις απολαμβάναμε ακόμη και καθημερινά, ως σνακ βλέποντας την αγαπημένη μας ταινία (ή ακόμη και χωρίς λόγο – ειλικρινά, δεν χρειάζονται δικαιολογίες για να τις απολαύσεις ανά πάσα ώρα και στιγμή).
Τα κρεατικά αποδείχθηκαν το εξαιρετικά δυνατό σημείο τού «1701 by Μέθη» – κοπές εξαίρετες, μαγειρεμένες δημιουργικά (χωρίς να χάνουν την καθαρότητα της γεύσης τους), όπως η Τόμαχοκ με πατατοσαλάτα, ανανά και μέντα, το τρυφερό, ζουμερό και βελούδινο rib eye με σαλάτα από πράσινα φασόλια και σάλτσα τσιμιτσούρι, το μοσχαρίσιο φιλέτο με σπαράγγια, αλλά και το flank steak με ψητά λαχανικά και σάλτσα μανιταριών. Τα τιμήσαμε και με το παραπάνω.
Το πολύπλευρο ταλέντο τής Νένας αποθεώνεται στο επιδόρπιο, με γλυκά όπως το προφιτερόλ, η πάβλοβα με λάιμ και κόκκινα φρούτα, η σπιτική μηλόπιτα με παγωτό (ακόμη μία αναφορά στην πηλιορείτικη γαστρονομία), αλλά και μια εντυπωσιακή (στη γεύση και στο σερβίρισμα) σφαίρα σοκολάτας με καραμελωμένα φουντούκια και σάλτσα καραμέλας. Και εδώ, η εμμονή στη λεπτομέρεια είναι πανταχού παρούσα – τα πολύ ιδιαίτερα σκεύη, στα οποία είναι σερβιρισμένα (και) τα επιδόρπια, συμβάλλουν στην οπτική απόλαυση, ανάγοντας γλυκά όπως για παράδειγμα, η πάβλοβα σε καλλιτεχνικές δημιουργίες που αγγίζουν τα όρια του γλυπτού (και που θα μπορούσαν να σταθούν ακόμη και στις πλέον απαιτητικές κουζίνες βραβευμένων εστιατορίων).
Ιδανικό συμπλήρωμα όλων αυτών των λαχταριστών πιάτων, τα υπέροχα κρασιά που επιλέγει ο Τάσος Παρτάλης από την κάβα στο υπόγειο του κυρίως κτίσματος – ένας χώρος μελετημένος, με διπλάσιο πάχος τοίχων, αλλά και φυσικό δροσισμό χάρη στη διαρκή ροή νερού, ο οποίος φιλοξενεί ήδη περισσότερες από διακόσιες ετικέτες τού ελληνικού και του διεθνούς αμπελώνα, ικανές να ικανοποιήσουν ακόμη και τον πλέον απαιτητικό ουρανίσκο. Εννοείται ότι αυτές οι διακόσιες ετικέτες αποτελούν απλώς την αρχή…
«Στόχος μας, να αποτελέσει σημείο αναφοράς»
«Το ‘1701 by Μέθη’ αποτελεί για εμάς το απόσταγμα δεκαετιών με εμπειρίες στην εστίαση, στο εμπόριο οίνων, σε γαστρονομικά ταξίδια και επισκέψεις σε αξιόλογα εστιατόρια στη χώρα μας, αλλά και στο εξωτερικό, στη δημιουργία εκατοντάδων μενού, στην εκπαίδευση γύρω από το κρασί και τη μαγειρική των παιδιών μας, στη δημιουργία τού ‘Μέθη Wine Club’ και, φυσικά, στην ικανοποίηση των διαχρονικών πελατών μας από το ‘Μέθη Wine Bar’ που διατηρούμε από το 2012 στη Θεσσαλονίκη» εξηγεί ο Τάσος Παρτάλης. «Με αυτές τις βάσεις, στόχος μας είναι το ‘1701 by Μέθη’ να είναι ακόμη ένα σημείο αναφοράς στη λίστα των εστιατορίων στη χώρα μας που ξεχωρίζουν και προτείνονται για τη δημιουργική ελληνική-διεθνή κουζίνα, για την προσεγμένη πρώτη ύλη, το σέρβις, τη λίστα κρασιού, τη φροντίδα, την αισθητική και όλες τις έννοιες που μας εκφράζουν και με τις οποίες πορευόμαστε όλα αυτά τα χρόνια».
Αν ψάχνετε ακόμη την αφορμή για μια βόλτα ώς το Μούρεσι (η διαδρομή από τη Θεσσαλονίκη ώς το «Tilia Resort» διαρκεί μόλις 3,5 ώρες, καθιστώντας το ιδανικό προορισμό ακόμη και για ημερήσια απόδραση), θα έχετε την ευκαιρία σας σε μερικές εβδομάδες από σήμερα –συγκεκριμένα, στις 7 Αυγούστου–, όταν η κουζίνα τού «1701 by Μέθη» θα υποδεχθεί ως guest chefτον «master» Σωτήρη Ευαγγέλου, ο οποίος θα συμπράξει στην κουζίνα τού εστιατορίου με τη Νένα Καζάκου, σε ένα γαστρονομικό event που αναμένεται να είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον. Εννοείται ότι ανυπομονούμε για τον ερχομό τού φθινοπώρου και του χειμώνα, όταν το «Tilia Resort» ξεκινήσει και επίσημα την πλήρη λειτουργία του (οι εσωτερικοί χώροι, στους οποίους είχαμε την τύχη να ξεναγηθούμε, είναι κάτι περισσότερο από «ζεστοί» και ινσταγκραμικοί). Εσείς το σκέφτεστε ακόμη;
INFO: «1701 by Μέθη»@«Tilia Resort», στο Μούρεσι Πηλίου. Τ. 24260-49.700. FB: https://www.facebook.com/tiliaresort/.
Και κάτι ακόμη που αξίζει να σημειώσουμε: το «Tilia Resort» διαθέτει άνετο πάρκινγκ 60 θέσεων – όσοι έχετε βρεθεί στο Πήλιο, παλεύοντας να βρείτε μία θέση στάθμευσης (και καταλήγοντας να αφήνετε το όχημά σας στην άκρη τού δρόμου – και στο έλεος των διερχόμενων οδηγών), σίγουρα καταλαβαίνετε τι εννοούμε…
