fbpx

Citymagthess.gr

#Αλήθειες_Γυναικών

Μοιραστείτε το

Με εφαλτήριο τη Θεσσαλονίκη, δύο γυναίκες των εκδόσεων ξεκίνησαν ένα ταξίδι στις ιστορίες των γυναικών, στην καθημερινότητά τους, στις αλήθειες τους. Η δράση #Αλήθειες_Γυναικών, μια δυναμική και διαδραστική live performance, βρίσκεται σε πόλεις τής Ελλάδας, για να ενώσει τις φωνές των γυναικών και να μιλήσει για τους ρόλους τους.

Στη διάρκεια ολόκληρου του Μαρτίου, οι εκδόσεις «Νίκας» παρουσίασαν μια δράση ευαισθητοποίησης για τις γυναίκες σε Θεσσαλονίκη (με τη Μαρία Αμανατίδου), Λάρισα (με την Ιωάννα Γκανέτσα και την Έλενα Σαλιγκάρα), Βόλο (με τη Μαρία-Χριστίνα Λαμπροπούλου), Αθήνα (με την Ελένη Αλεξανδροπούλου) και Λέσβο (με τη Γεωργία Ανδριώτου). Μια συζήτηση με γυναίκες συγγραφείς. Κείμενα και μουσική που αποτυπώνουν τους ρόλους, παρουσιάζουν τις αλήθειες των γυναικών, αυτές που πολλές φορές δεν παραδεχόμαστε και άλλες που διεκδικούμε. Μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις βιβλίων γυναικών συγγραφέων που συμμετείχαν στη δράση όλο τον Μάρτιο θα ενισχύσει το νέο πρόγραμμα υποστήριξης μονογονεϊκών οικογενειών τού ανθρωπιστικού Οργανισμού «Humanity Greece».

Η Στεύη Τσούτση, συγγραφέας και υπεύθυνη της ελληνικής πεζογραφίας στις εκδόσεις «Νίκας», και η Ιωάννα Δανδέλια, δημοσιογράφος και διευθύντρια των εκδόσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ανέλαβαν τους ρόλους δύο φωνών, με δύο θεατρικά αναλόγια με 7 πράξεις για τη βία, τον σεβασμό, τη μητρότητα, τον καθρέφτη μιας γυναίκας και τον έρωτα. Σήμερα, στο Citymag, μπαίνουν σε ακόμη δύο ρόλους: απαντούν η μία στην άλλη. Τι τις ενέπνευσε; Πόσο δύσκολοι ήταν αυτοί οι ρόλοι; Ποια είναι η ανταπόκριση του γυναικείου κοινού σε αυτήν τη δράση;

Στεύη: Τι σε παρακίνησε να δεχτείς τη συμμετοχή σου σε μια τέτοια δράση; Πώς αποφάσισες τη συμμετοχή σου σε έναν ρόλο επί σκηνής, που δεν είχες δοκιμάσει ξανά;

Ιωάννα: Θα είμαι ειλικρινής: τα κείμενά σου. Διαβάζοντας την «Αόρατη Πληγή», το βιβλίο που μου χάρισες όταν γνωριστήκαμε, συνειδητοποίησα ότι τα κείμενά σου μπορούσαν να αποκτήσουν ζωή μπροστά σε ένα κοινό. Ότι τα κείμενά σου πρέπει να αποκτήσουν ζωή και να γίνουν η αφορμή για μια συζήτηση στην ίδια την κοινωνία. Εσένα, τι σε βοήθησε να γράψεις αυτά τα κείμενα;

Η συγγραφέας και υπεύθυνη της ελληνικής πεζογραφίας στις εκδόσεις «Νίκας», Στεύη Τσούτση.

Στεύη: Γράφοντας τις 11 ιστορίες τού βιβλίου, συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν πολλά που αφήνουμε ανείπωτα. Οι λέξεις, τα συναισθήματα, τα θέλω και τα πρέπει μιας γυναίκας δεν είναι πάντοτε ορατά, όπως και οι πληγές της. Για να επουλωθούν, πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με τους φόβους της, με μια πραγματικότητα που την τρομάζει, με μια κοινωνία που δεν την αποδέχεται. Σ’ αυτές τις γυναίκες, με αυτά τα κείμενα, θέλησα να πω: «Δεν είσαι μόνη, είμαστε μαζί».

Ιωάννα: Τα κείμενα είναι πάντοτε η αφορμή. Η ανάγκη για επικοινωνία είναι η αιτία.

Στεύη: Συμφωνώ. Θέλουμε μέσα από τη δράση, μέσα από την επαφή με το κοινό, καθεμία από εμάς να αναμετρηθεί με τις αλήθειες της, αυτές που κάποιες φορές δεν παραδέχεται ή δεν είναι έτοιμη να παραδεχτεί. Η επαφή με το κοινό είναι μαγική. Γυναίκες όλων των ηλικιών μάς πλησιάζουν, για να μοιραστούν συναισθήματα, προβληματισμούς, συγκίνηση.

Ιωάννα: Εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω μια νέα κοπέλα που με πλησίασε στο τέλος τής παράστασης στο «Καφωδείο» και μου είπε: «Ήταν τόσο όμορφα και τόσο αληθινά αυτά που είπατε. Μακάρι όλες να είχαμε την ευκαιρία να λέμε συχνά η μία στην άλλη όλα αυτά, αυτές τις αλήθειες. Είμαστε νέα κορίτσια – κι όμως, μέχρι σήμερα δεν μοιραζόμαστε τις αλήθειες μας. Γινόμαστε γυναίκες και κρύβουμε τα παράπονα και τα θέλω μας. Πόσο λυτρωτικό είναι να μπορούμε να μιλήσουμε…».

Στεύη: Να μπορούμε να μιλήσουμε. Αυτός δεν ήταν, άλλωστε, ο λόγος αυτής της σύμπραξης; Οι γυναίκες ξέρουν και να μιλήσουν και να ακούσουν και να γράψουν. Σπάμε ακόμη ένα στερεότυπο, ακόμη μία προκατάληψη. Οι γυναίκες γράφουν – και γράφουν καλά. Είναι οι τυχερές-άτυχες που έχουν γνωρίσει εύκολα και γρήγορα και την καλή και την κακή οπτική τής ζωής. Κι όλα αυτά –βιώματα, συναισθήματα, πόνος, χαρά, ζόρια– μπαίνουν στο χωνευτήρι τής σκέψης τους και γίνονται κείμενα. Μπολιάζονται με τα θέλω και τα πρέπει, σαν μικρές, αόρατες στο μάτι πληγές. 

H δημοσιογράφος και διευθύντρια των εκδόσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ιωάννα Δανδέλια.

Ιωάννα: Πόσες ιστορίες για πληγές γυναικών θα μπορούσες να γράψεις, Στεύη; Πώς γίνεται μια πληγή ορατή; 

Στεύη: Πολύ περισσότερες από τις 11 που διάλεξα για το βιβλίο. Κάθε γυναίκα κουβαλάει τις δικές της, σαν παράσημα. Δεν είναι οι πληγές βάρος, όταν τις αποδέχεσαι. Όταν γίνονται κομμάτι τής ιστορίας σου. Όταν συμβιβάζεσαι με την ύπαρξή τους και δεν παλεύεις να τις κρύψεις, αλλά γίνονται υπενθύμιση για ό,τι δεν πρέπει να ξεχνάς. Ό,τι πρέπει να θυμόμαστε όλες οι γυναίκες. Επιτρέπεται να πονάς, να λυγίζεις, αλλά απαγορεύεται να σπας.

Ιωάννα: Οι γυναίκες έχουν γαλουχηθεί σε μια κοινωνία όπου οι πληγές θεωρούνται αδυναμία, μια κοινωνία που δεν τις αποδέχεται γι’ αυτό που είναι και συντηρεί με πείσμα τα καλούπια, μέσα στα οποία θέλει να τις τοποθετήσει. Οι γυναίκες οφείλουν να ακολουθούν τα πρέπει, καταπατώντας τα θέλω. Παλεύουν αδιάκοπα με έναν καθρέφτη που τις παρουσιάζει τέλειες. Γεννήθηκες γυναίκα: οφείλεις να είσαι όμορφη. Γεννήθηκες γυναίκα: οφείλεις να γίνεις μάνα, σύζυγος.

Στεύη: Γεννήθηκες γυναίκα: οφείλεις να έχεις χρόνο για όλα. Για τον σύζυγο, τον σύντροφο, τον αδελφό, τον πατέρα. Το επάγγελμά σου, αν έχεις επιλέξει να έχεις και επαγγελματική πορεία. Ουδείς θα περιμένει από έναν άνδρα να γυρίσει από τη δουλειά του και να βοηθήσει στο σπίτι. Αντίθετα, η γυναίκα πρέπει να ανταποκριθεί άμεσα και με συνέπεια σε όλους τους ρόλους της. Τι κι αν αυτό απαιτεί περισσότερες ώρες απ’ όσες έχει στη διάθεση της;

Ιωάννα: Η κοινωνία βρίσκεται πάντοτε απέναντι. Η κριτική είναι αμείλικτη. Η προκατάληψη, δεδομένη. Οι γυναίκες δεν μπορούν, δεν πρέπει να μιλήσουν, ούτε όταν βρίσκονται σε κίνδυνο μέσα στην ίδια τους την οικογένεια ή στον εργασιακό τους χώρο. Κι αν ακόμη μιλήσουν, δεν είναι σίγουρο ότι θα τις ακούσουν. Μετράμε γυναικοκτονίες, μαρτυρίες για παρενοχλήσεις και κακοποιήσεις λεκτικές, σωματικές, ψυχολογικές. Καταμετρούμε περιστατικά παραβατικότητας, αλλά αρνούμαστε να μιλήσουμε για πρόληψη, για ουσιαστική αντιμετώπιση, για θαλπωρή των θυμάτων. Τις αντιμετωπίζουμε με την οικειότητα της λύπησης και, ταυτόχρονα, μιας μεγάλης απόστασης που θεωρούμε ότι μας χωρίζει από αυτές. Γιατί αυτό δεν θα συμβεί ποτέ σ’ εμάς. Αυτό μπορεί να συμβεί και σ’ εμάς. Σε κάθε γυναίκα. Καμία γυναίκα δεν είναι μόνη. Καμία γυναίκα δεν πρέπει να είναι μόνη.

Στεύη: Οφείλουμε να δυναμώσουμε τις φωνές μας. Να ενώσουμε τις αλήθειες μας. Γιατί αυτές οι αλήθειες θα μας κάνουν πιο δυνατές.


Μοιραστείτε το

Κύλιση στην κορυφή

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας χρησιμοποιούμε τεχνολογίες, όπως cookies, και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως διευθύνσεις IP και αναγνωριστικά cookies, για να προσαρμόζουμε τις διαφημίσεις και το περιεχόμενο με βάση τα ενδιαφέροντά σας. Κάντε κλικ παρακάτω για να συμφωνήσετε με τη χρήση αυτής της τεχνολογίας και την επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων για αυτούς τους σκοπούς.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε την Πολιτική απορρήτου.

Ρυθμίσεις Cookies

Παρακάτω μπορείτε να επιλέξετε ποια cookies θα επιτρέψετε σε αυτή την ιστοσελίδα. Πατήστε στην αποθήκευση ρυθμίσεων για να εφαρμόσετε την επιλογή σας.

ΛειτουργικάΗ ιστοσελίδα για να δουλέψει χρησιμοποιεί κάποια απαραίτητα λειτουργικά cookies.

ΣτατιστικάΗ ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί cookies για στατιστικούς σκοπούς, ώστε να μπορούμε να βελτιώσουμε το περιεχόμενο που σας προσφέρουμε.

Κοινωνικά ΔίκτυαΗ ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί cookies από τα κοινωνικά δίκτυα, ώστε να μπορούμε να σας δείξουμε περιεχόμενο από πλατφόρμες όπως το YouTube και το FaceBook. Αυτά τα cookies μπορεί να καταγράφουν τα προσωπικά σας δεδομένα.

ΔιαφημίσειςΗ ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί cookies για διαφημιστικούς σκοπούς, ώστε να μπορούμε να σας προσφέρουμε περιεχόμενο που σας ενδιαφέρει. Αυτά τα cookies μπορεί να καταγράφουν τα προσωπικά σας δεδομένα.

ΆλλαΗ ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί και ορισμένα cookies από υπηρεσίες που δεν εμπίπτουν στις παραπάνω κατηγορίες