Mina tastes
Γράφει η Μίνα Αποστολίδη.
ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΣΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΥΠΕΡΒΟΛΗ – ΚΥΡΙΩΣ Η ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΣΤΑ ΓΛΥΚΑ. ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΝ.
Πέρσι βρέθηκα για πρώτη φορά στην Ιταλία στη διάρκεια του καρναβαλιού και έτσι ανακάλυψα τα πολλά καρναβαλικά, πεντανόστιμα γλυκά τους. Φέτος ήξερα ότι θα βρεθώ στη γειτονική μας χώρα την ίδια περίοδο και ήμουν προετοιμασμένη: είχα διαβάσει και ήξερα πού θα βρω τα πιο νόστιμα στην πόλη όπου θα βρισκόμουν: cicerchiata, struffoli, zeppole, chiacchiere και ένα σωρό άλλα.
Οι Ιταλοί λένε πως στο καρναβάλι επιτρέπεται κάθε υπερβολή – κυρίως η υπερβολή στα γλυκά. Και έτσι κάνουν. Από βορρά ώς νότο, κάθε περιοχή έχει τα δικά της καρναβαλικά γλυκά, ενώ και κάθε οικογένεια έχει τις δικές της συνταγές. Μου θυμίζει το δικό μας αντίστοιχο: κάθε οικογένεια έχει τη δική της συνταγή από κουραμπιέδες και μελομακάρονα, που περνούν από γενιά σε γενιά, ενώ συγχρόνως αυτά τα γλυκά τα βρίσκουμε σε όλα τα ζαχαροπλαστεία την περίοδο των Χριστουγέννων. Κάπως έτσι συμβαίνει με τα γλυκά τού καρναβαλιού στην Ιταλία.
Πώς είναι, λοιπόν, και γιατί με ενθουσίασαν; Ενθουσιάστηκα, επειδή δεν τα ήξερα – είναι ένας «κρυμμένος θησαυρός» τής ιταλικής μαγειρικής, μια που εμφανίζεται για λίγες εβδομάδες κάθε χρόνο. Είναι κυρίως δύο τύπων: αυτά με τη μαγιά και εκείνα που τα τηγανίζουν.
Ας πούμε, τα cicerchiata από την Κεντρική Ιταλία και τα struffoli της Νάπολης είναι παρόμοια: ζύμη με αβγό, που την πλάθουν σε λωρίδες κυλινδρικές, τις κόβουν σαν νιόκι και, αφού τις τηγανίσουν, τις ανακατεύουν με μέλι (όχι σιρόπι) και ασπρισμένα αμύγδαλα. Κάτι σαν μίνι λουκουμάδες με αμύγδαλα αντί για καρύδια. Σε στιλ κέικ είναι το zeppole από τη Φλωρεντία – ένα υγρό, πατημένο, κιτρινωπό κέικ με πορτοκάλι και τον χυμό του, που ορισμένες φορές το συναντάμε και με κρόκο.
Τα πιο γνωστά απ’ όλα, όμως, αποτελούν κάτι σαν εθισμό, όταν είναι σωστά φτιαγμένα. Μιλώ για τα chiacchiere. Φανταστείτε μικρά, τετραγωνισμένα, λεπτά κομμάτια απλής ζύμης, τηγανισμένα και πασπαλισμένα με άχνη ζάχαρη. Αυτό που λέμε «τρώει ο γονιός και στου παιδιού του δεν δίνει». Τα απολαμβάνεις με τον καφέ ή το γλυκό τους, τη zuppa inglese – αν και, όταν ανοίξεις το κουτί τους, τα τρως σαν πατατάκια. Καλή Καθαρά Δευτέρα!
