Editorial
Γράφει ο Άγγελος Ν. Βάσσος.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥ, Ο «ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ», ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΟΓΚΙΛΒΙ, ΕΣΤΕΛΝΕ ΩΣ ΔΩΡΟ ΜΙΑ ΜΠΑΜΠΟΥΣΚΑ. ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΟΥΚΛΑ ΕΙΧΕ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙ ΕΝΑ ΙΔΙΟΧΕΙΡΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ, ΟΠΟΥ ΕΓΡΑΦΕ: «ΑΝ ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΤΟΥ, ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΑΝΩΝ». ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ, Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ ΣΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ. ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΨΗΛΟΤΕΡΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ. ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑΜΕ.
Ενας από τους «πατέρες» τής σύγχρονης διαφήμισης (αν όχι ο «πατριάρχης» της) ήταν ο Ντέιβιντ Όγκιλβι. Μετανάστης από τη Σκωτία στις ΗΠΑ, ίδρυσε το 1948, στη Νέα Υόρκη, την πρώτη του εταιρεία, την «Ogilvy, Benson & Mather», διαθέτοντας μόλις 6.000 δολάρια στον τραπεζικό του λογαριασμό (προηγουμένως, είχε εργαστεί ως πωλητής, σεφ, αγρότης, ερευνητής, αλλά και ως μέλος τής βρετανικής MI6).
Η αλλαγή ήταν ο πρώτος κανόνας του: «Να ξεκινάς πάντοτε κάτι καινούργιο!» συνήθιζε να παροτρύνει τους συνεργάτες του. «Η αλλαγή είναι ο τρόπος, με τον οποίον ο κόσμος αλλάζει το ‘δέρμα’ του. Η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο ‘τότε’ και στο ‘τώρα’. Στόχος δεν είναι να δρασκελίζεις από το ένα στο άλλο, αλλά να αρχίσεις να εξερευνάς. Αλλαγές αυτού του είδους καθορίζουν πολύ περισσότερα από την εποχή τους: επαναπροσδιορίζουν τις ευκαιρίες. Δουλειά μας δεν είναι να αντιδρούμε σε κάθε αλλαγή κατά περίπτωση, αλλά να ‘εφευρίσκουμε’ τη δική μας αλλαγή. Με τόλμη. Να βοηθάμε τους ανθρώπους να δουν πώς μπορούν να ξεφύγουν από το παρελθόν, χαράσσοντας ένα νέο μονοπάτι προς το μέλλον. Αλλάζουμε ξανά! Και όλα όσα ονειρευόμαστε, όλα όσα δημιουργούμε θα μας δέσουν μαζί με έναν δεσμό πολύ πιο δυνατό. Έναν δεσμό που μας συνδέει με όλα εκείνα στα οποία πιστεύουμε. Και που συνδέει και τους άλλους, έναν προς έναν, με όλα όσα κάνουμε. Η αλλαγή είναι στο αίμα μας. Είναι ο κανόνας που ακολουθούμε, για να βοηθήσουμε αυτόν τον κόσμο –και κάθε έναν που ζει σ’ αυτόν– να ξεκινήσει κάτι καινούργιο».
Θα ήταν τουλάχιστον περιττό να πω ότι ο Όγκιλβι είχε δίκιο – ώς τον θάνατό του, το 1999, οι αντιλήψεις και οι πρακτικές του επιβεβαιώθηκαν ξανά και ξανά από τα πράγματα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι οι ευκαιρίες όχι απλώς να επιβεβαιώσουμε, αλλά να μιμηθούμε την κοσμοθεωρία του είναι πολλές.
Μια τέτοια ευκαιρία διαβλέψαμε και εμείς εδώ, στη «Citymag». Ξεκινήσαμε με μια μάλλον δοκιμαστική έκδοση 24 σελίδων, στις 31 τού περασμένου Αυγούστου. Πλέον, είμαστε έτοιμοι, με το φύλλο που κρατάτε στα χέρια σας, να σας συστήσουμε την τελική μας μορφή – ένα newsmagazine κατ’ ελάχιστον 48 σελίδων, που κυκλοφορεί κάθε δεύτερο Σάββατο σε όλο το πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης, με χειροδιανομή, αλλά και προσφερόμενο δωρεάν στους αναγνώστες σε τουλάχιστον 150 σημεία (θέατρα, κινηματογράφους και χώρους πολιτισμού, επιχειρήσεις εστίασης, υπηρεσίες κοκ.) από τα ανατολικά ώς τα δυτικά (ορισμένα από τα σημεία αυτά –ενδεικτικά και όχι αποκλειστικά– βλέπετε στον κατάλογο στα δεξιά αυτού του κειμένου). Πολύ σύντομα, εντός του Ιανουαρίου, θα ακολουθήσει η ιστοσελίδα μας –ένα κομψό, πολυμορφικό portal– ενώ σειρά παίρνουν και άλλες δράσεις και πρωτοβουλίες, όλες εντασσόμενες στον ίδιο καμβά.
Ποιος είναι αυτός; Με δύο λόγια: θέλουμε να δημιουργήσουμε μια έντυπη, ψηφιακή, αλλά και φυσική διαδραστική πλατφόρμα δημιουργικότητας. Ένα φόρουμ που όλες οι ανήσυχες, οι καινοτόμες δυνάμεις τής πόλης θα μπορέσουν να νιώσουν σπίτι τους – να το χρησιμοποιήσουν για να προβάλουν τη δουλειά τους, για να διατυπώσουν τις απόψεις τους, για να διεκδικήσουν το δίκιο τους, για να συσπειρώσουν ομοϊδεάτες, για να φέρουν στην επιφάνεια όλα εκείνα τα ακριβά (με την ποιοτική έννοια του όρου) που η Θεσσαλονίκη κρύβει, πολλές φορές, κάτω από ένα παχύ χαλί μετριότητας, ομφαλοσκόπησης, παθητικότητας, ενίοτε και μιζέριας.
Πάντοτε με στόχο αυτόν που είναι καλύτερος από εμάς. Ανατρέχω και πάλι στον Όγκιλβι, ο οποίος σε κάθε στέλεχος που προσλαμβανόταν στην εταιρεία του έστελνε ως δώρο μια μπάμπουσκα. Στην τελευταία κούκλα είχε τοποθετήσει ένα ιδιόχειρο σημείωμα, όπου έγραφε: «Αν καθένας από εμάς προσλαμβάνει κάποιον χειρότερό του, θα καταλήξουμε μια εταιρεία νάνων». Κάπως έτσι, η επιχείρησή του κυριάρχησε στη διαφημιστική αγορά. Κάπως έτσι μπορούν να πάνε ψηλότερα ακόμη και ολόκληρες πόλεις. Καλώς σας βρήκαμε.