Γιατί είναι τόσο μικρό το ποσοστό των γυναικών στον κλάδο της τεχνολογίας στη χώρα μας;
Το χαμηλό ποσοστό των γυναικών στον κλάδο της τεχνολογίας δεν είναι ένα αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο, στην Ελλάδα ωστόσο επιδεινώνεται από βαθιά ριζωμένες κοινωνικές και εκπαιδευτικές αντιλήψεις. Οι γυναίκες εξακολουθούν να αποθαρρύνονται, έστω και έμμεσα, από την ενασχόληση με τις θετικές επιστήμες λόγω στερεοτύπων που προσδιορίζουν την τεχνολογία ως ένα απαιτητικό περιβάλλον, όπου οι γυναίκες αντιμετωπίζουν πρόσθετα εμπόδια.
Παράλληλα, η έλλειψη πολλών γυναικείων προτύπων στον χώρο δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, στον οποίο οι νέες γυναίκες δεν βλέπουν αρκετά επιτυχημένα παραδείγματα, για να ταυτιστούν και να εμπνευστούν.
Το εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται αναπροσαρμογή, ώστε να προάγει την ισότιμη πρόσβαση και συμμετοχή των γυναικών στις STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics) επιστήμες από μικρή ηλικία.
Γιατί οι γυναίκες εμφανίζονται άτολμες στον τομέα της νεοφυούς επιχειρηματικότητας;
Ο χαρακτηρισμός «άτολμες» δεν αποτυπώνει ακριβώς την πραγματικότητα. Οι γυναίκες που επιχειρούν συχνά συναντούν μεγαλύτερες δυσκολίες στη χρηματοδότηση των startups τους, καθώς τα επενδυτικά funds εξακολουθούν να επηρεάζονται από υποσυνείδητες προκαταλήψεις.
Επιπλέον, οι γυναίκες τείνουν να είναι πιο συντηρητικές στις εκτιμήσεις τους για την επιχειρηματική επιτυχία, κάτι που ενδέχεται να αποδίδεται στην πολυπλοκότητα σκέψης των γυναικών παρά στην έλλειψη τόλμης. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για διαφορετικές στρατηγικές ρίσκου. Η λύση είναι η δημιουργία προγραμμάτων ενδυνάμωσης και υποστήριξης, που θα βοηθήσουν περισσότερες γυναίκες να αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση και τις δεξιότητες που χρειάζονται για να διεκδικήσουν ηγετικούς ρόλους.
Από πού αντλούσατε δύναμη για να συνεχίσετε στη δική σας διαδρομή;
Η δύναμή μου αντλούταν από την πεποίθηση ότι η τεχνολογία, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν είναι απλώς εργαλείο, αλλά μια δύναμη μετασχηματισμού. Η διαδρομή μου ξεκίνησε με πρώτο σημείο αναφοράς τη Μεγάλη Βρετανία, επεκτάθηκε σε Αμερική και Καναδά, Μέση Ανατολή, Αφρική και Ευρώπη, πριν επιστρέψω στην Ελλάδα, φέρνοντας μαζί μου εμπειρία και στρατηγική σκέψη. Βασικός άξονας ήταν η μεταφορά της γνώσης και η προσαρμογή σε δυναμικά περιβάλλοντα, όπου η καινοτομία δεν ήταν επιλογή, αλλά μια αναγκαία συνθήκη.
Η συνεργασία με ηγέτες που διαμόρφωσαν τον μετασχηματισμό (πριν ο όρος αποκτήσει τη σημερινή του διάσταση) μου δίδαξε τη σημασία της διορατικότητας, της τολμηρής στρατηγικής και της ικανότητας να προβλέπεις τις εξελίξεις. Ανάμεσά τους, προσωπικότητες όπως ο Σέιμουρ Κρέι, οραματιστής των υπερυπολογιστών, ο Γουίλιαμ Νόρις, που έφερε την υπολογιστική ισχύ σε επιχειρήσεις και κοινωνικά προγράμματα, και ο Λάρι Έλισον, που μετασχημάτισε την ψηφιακή οικονομία.
Αυτή η συνεχής μάθηση έγινε η ασπίδα μου απέναντι στις αλλαγές, βοηθώντας με να προσαρμόζομαι και να εξελίσσομαι. Έμαθα ότι η ανάπτυξη απαιτεί όραμα, πείσμα, αντοχή, ευελιξία και τη δυνατότητα να βλέπεις πέρα από τα σύνορα, τόσο γεωγραφικά όσο και πνευματικά.
Πώς μπορεί μια γυναίκα να σπάσει τη «γυάλινη οροφή»;
Η «γυάλινη οροφή» παραμένει πραγματικότητα, οι συνθήκες όμως εξελίσσονται. Για μια γυναίκα που στοχεύει στην κορυφή, η ισχυρή αυτοπεποίθηση και η διαρκής επιμόρφωση είναι κρίσιμες παράμετροι. Παράλληλα, η δημιουργία ισχυρού δικτύου, η διεκδίκηση ευκαιριών και η επιμονή απέναντι σε εμπόδια είναι εξόχως σημαντικά.
Η γυναίκα σήμερα πρέπει να απαιτεί αναγνώριση, να αμφισβητεί στερεότυπα και να καθορίζει η ίδια τους κανόνες της επιτυχίας της. Η πρόοδος επιτυγχάνεται όταν οι γυναίκες υποστηρίζουν η μία την άλλη, απαιτούν ίσες ευκαιρίες και αναλαμβάνουν ηγετικούς ρόλους με τόλμη. Το μέλλον ανήκει σε εκείνους που δεν δέχονται όρια – και οι γυναίκες πρέπει όχι απλώς να σπάνε τη «γυάλινη οροφή», αλλά να χτίζουν έναν κόσμο χωρίς αυτήν.
Θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία η επιχειρηματικότητα;
Απολύτως. Προσωπικά, με ένα μεγάλο πλέγμα δράσεων, συμβάλλω προς αυτήν την κατεύθυνση διαχρονικά.
Σήμερα οι νέες γενιές έχουν μεγαλύτερη εξοικείωση με την επιχειρηματικότητα, η διδασκαλία της σε όλες τις βαθμίδες του σχολείου θα μπορούσε, ωστόσο, να τις εφοδιάσει με πρακτικές και ουσιαστικές δεξιότητες. Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε όλοι ότι η εκπαίδευση δεν πρέπει να εστιάζει μόνο στη θεωρία, αλλά και στην εφαρμογή, μέσω case studies, simulation games και real-world challenges. Η επιχειρηματική σκέψη δεν είναι μόνο για όσους θέλουν να γίνουν επιχειρηματίες, αλλά και για κάθε επαγγελματία που θέλει να δημιουργήσει και να καινοτομήσει στον χώρο του.
Τι φέρνει στην πράξη η τεχνητή νοημοσύνη;
Η τεχνητή νοημοσύνη επαναπροσδιορίζει κάθε πτυχή της ζωής μας, των κοινωνιών και της οικονομίας. Οι δομικές αλλαγές που εν εξελίξει προκύπτουν περιλαμβάνουν τον εκ βάθρων μετασχηματισμό της εργασίας, καθώς πολλές θέσεις θα αυτοματοποιηθούν, ενώ νέες θα δημιουργηθούν. Προσωπικά (και αναφορικά με τους τομείς που πρέπει να αντιμετωπιστούν στρατηγικά), εστιάζω στην εκπαίδευση, στην ηθική της χρήσης των δεδομένων και στην προσαρμογή της νομοθεσίας.
Σε ποιον βαθμό μετατρέπει η τεχνολογία τον άνθρωπο από δημιουργό σε διαχειριστή;
Η τεχνολογία έχει τη δύναμη να ενισχύσει ή να περιορίσει τη δημιουργικότητα, ανάλογα με τον τρόπο αξιοποίησής της. Αν αυτή γίνει σωστά, απελευθερώνει τον άνθρωπο από επαναλαμβανόμενες εργασίες και του δίνει τη δυνατότητα να εστιάσει στη δημιουργικότητα και την καινοτομία. Ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος οι άνθρωποι να αποτελέσουν απλώς διαχειριστές των τεχνολογικών πλατφορμών και όχι δημιουργικές οντότητες. Η ισορροπία εξαρτάται από το πώς διαμορφώνεται η εκπαίδευση και από τις κοινωνικές μας δομές, ώστε να δώσουμε έμφαση στη δημιουργική σκέψη.
