Πρώτο τεστ: θετικό

Καλώς ή κακώς, η αλλαγή εμπεριέχει τη σύγκριση. Σε κάθε καινούργια επιλογή ενυπάρχει το σπέρμα τής απόρριψης μιας παλαιότερης. Κάπως έτσι ψηφίσαμε για νέο δήμαρχο. Η πόλη είχε δοκιμάσει διάφορα, από ορισμένα εξ αυτών είχε γοητευτεί, από κάποια άλλα είχε απογοητευτεί βαθύτατα. Η αναλογία μεταξύ των δύο ήταν αυτή που έγειρε την πλάστιγγα της ετυμηγορίας. Και ήταν αυτή η ετυμηγορία που έφερε τον Κωνσταντίνο Ζέρβα στη θέση τού πρώτου πολίτη τής Θεσσαλονίκης.

Η σύγκριση, ωστόσο, είναι μια διαδικασία ατέρμονη. Κάθε μέρα, καθένας από εμάς ελέγχει και ελέγχεται, σε ένα αέναο «ποδήλατο» κρίσεων που, έτσι και πάψει να ρολάρει, παύει να ισορροπεί. Στη βάσανο της κριτικής μπήκε από την 1^η Σεπτεμβρίου –ως δήμαρχος πλέον– και ο Κωνσταντίνος Ζέρβας. Τους πρώτους μήνες βέβαια η κριτική μπορούσε να περιοριστεί μόνο σε προθέσεις – μόνον αν ήταν θαυματοποιός θα μπορούσε να φέρει μέσα σε εβδομάδες αποτελέσματα σε τομείς που βάλτωναν εδώ και χρόνια. Έτσι, το πρώτο πεδίο στο οποίο κρίθηκε ήταν η διαχείριση της πόλης στη διάρκεια της εορταστικής περιόδου.

«Μα, καλά… Είναι δυνατόν το πρώτο πεδίο, στο οποίο θα κριθεί ο δήμαρχος μιας πόλης που χωλαίνει σε τομείς όπως η καθαριότητα, το κυκλοφοριακό και η άναρχη στάθμευση, να είναι τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια και οι γιρλάντες;» ίσως ρωτήσουν κάποιοι σκεπτικιστές. Απολύτως.

Αφενός, επειδή ο τρόπος με τον οποίο μια πόλη διαχειρίζεται τον εαυτό της στη διάρκεια της εορταστικής περιόδου αποτελεί ζήτημα όχι απλώς πολιτικό, αλλά κατά βάση οικονομικό (άρα, κοινωνικό στις προεκτάσεις του). Μια πόλη, η οποία κατορθώνει να μετεξελιχθεί σε γοητευτικό χριστουγεννιάτικο προορισμό, ικανό να προσελκύσει εκατοντάδες χιλιάδες τουριστών από το εσωτερικό και το εξωτερικό τής χώρας, είναι μια πόλη που έχει κάνει ένα τεράστιο βήμα για να βελτιώσει ουσιαστικά το εισόδημα και το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων της. Αστικά κέντρα όπως το Λονδίνο, το Στρασβούργο, η Πράγα ή η Νυρεμβέργη δεν στολίζονται από τα μέσα Νοεμβρίου απλώς για να προσφέρουν μια μαζική ψυχοθεραπεία στους κατοίκους και τους επισκέπτες τους: έχουν συνειδητοποιήσει τη χρησιμότητα του τουρισμού ως αναπτυξιακού εργαλείου – και μπράβο τους.

Αφετέρου, επειδή για τον νέο δήμαρχο το πεδίο είναι προνομιακό λόγω (και) της πρότερης διαχείρισης του ζητήματος. Για λόγους που δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω, η διοίκηση Μπουτάρη «δεν το είχε» με τα Χριστούγεννα. Δεν μπορώ να ξέρω αν επρόκειτο για αντικειμενική αδυναμία των στελεχών της να κατανοήσουν τις οικονομικές/αναπτυξιακές επιπτώσεις τού θέματος ή αν απλώς δεν αγαπούσαν τα Χριστούγεννα. Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Και δίνει στον Κωσταντίνο Ζέρβα την ευκαιρία να χαράξει μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο «πριν» και στο «μετά» (σε επίπεδο λόγων και έργων) εξαιρετικά αδρή και αντιληπτή από τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών τής Θεσσαλονίκης.

Φέτος, η πόλη καλωσόρισε τις γιορτές με ένα σχέδιο συγκεκριμένο, χωρίς παλινωδίες, με ξεκάθαρο στόχο. Έγιναν όλα τέλεια; Ασφαλώς όχι – άλλωστε, ούτε εφικτό θα ήταν κάτι τέτοιο μέσα στα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια ούτε σταματά ποτέ η προσπάθεια βελτίωσης. Κάποια αποτελέσματα του σχεδίου φάνηκαν περισσότερο από άλλα (όπως η ανάσα που δόθηκε σε μια κεντρική, αλλά υποβαθμισμένη όλα τα προηγούμενα χρόνια πλατεία τού κέντρου, την πλατεία Δικαστηρίων, με την εγκατάσταση εκεί του χριστουγεννιάτικου χωριού, που έφερε στο σημείο κόσμο, κίνηση, φως και αστυνόμευση). Πολλά απομένει να αποτιμηθούν, ακόμη περισσότερα να γίνουν. Ο πρώτος απολογισμός, ωστόσο, είναι ξεκάθαρα θετικός. Ευτυχώς για την πόλη.