Σκοπός είναι η σύνταξη του εγχώριου Κόκκινου Καταλόγου και η κατάταξη των απειλούμενων ειδών βάσει των διεθνών προτύπων τής IUCN, πάνω στα οποία εκπαιδεύτηκαν περισσότεροι από 141 αξιολογητές.
Το συγκεκριμένο έργο είναι πολύ σημαντικό, καθώς θα δώσει μια πιο συγκεκριμένη εικόνα για τη χλωρίδα και την πανίδα τής χώρας, καθώς το προηγούμενο βιβλίο που είχε καταρτιστεί το 2009 περιλάμβανε μόλις 1.013 είδη ζώων και 300 είδη φυτών. «Ήταν μια εποικοδομητική διαδικασία, που, παρότι χρονοβόρα, δίνει πολύ καλές πληροφορίες για την κατάσταση των ειδών που υπάρχουν σε μια χώρα», λέει ο συμμετέχων ερευνητής Αντώνης Τσαγκαράκης, επίκουρος καθηγητής Γεωργικής και Παραγωγικής Εντομολογίας / Εργαστήριο Σηροτροφίας & Μελισσοκομίας / Εργαστήριο Γεωργικής Ζωολογίας & Εντομολογίας / Τμήμα Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος ασχολήθηκε με τα αυχενόρρυγχα, μια υποτάξη των ημιπτέρων. Πρόκειται για μικρόσωμα έντομα, αρκετά κινητικά και φυτοφάγα, τα οποία είναι αρκετά διαδεδομένα στην Ελλάδα και αξιολογούνται ως ελάχιστης ανησυχίας.
Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι όλα τα είδη μακριά από τον κίνδυνο. «Κυρώς ασχολήθηκα με το γένος Limonium (λειμώνιο). Από ό,τι φαίνεται, τα μισά είδη είναι απειλούμενα», εξηγεί ο ερευνητής Ευστάθιος Αποστολόπουλος, βιολόγος/ερευνητής, υποψήφιος διδάκτωρ στο τμήμα Βιολογίας του ΕΚΠΑ, ο οποίος θεωρεί ότι η σύνταξη του νέου Κόκκινου Καταλόγου θα βοηθήσει στην προστασία τής βιοποικιλότητας. Άλλωστε, αυτό είναι και το πραγματικό ζητούμενο: να συγκεντρωθεί η απαραίτητη γνώση για την κατάσταση των ειδών, να εντοπιστούν ποια βρίσκονται σε κατηγορία απειλής και, κατόπιν, να αναπτυχθούν στοχευμένες πολιτικές προστασίας τής εγχώριας χλωρίδας και πανίδας.
«Είναι αρκετά σημαντικό να γνωρίζουμε τον βαθμό επικινδυνότητας στον οποίο βρίσκονται τα συγκεκριμένα είδη, καθώς και τα ενδιαιτήματά τους, καθότι υπάρχουν αρκετά ενδημικά, τα οποία έχουν βρεθεί σε συγκεκριμένες περιοχές (ακόμη και συγκεκριμένα νησιά) και, αν δεν γίνουν κινήσεις προστασίας τού περιβάλλοντός τους, θα εξαφανιστούν», συμπληρώνει ο κ. Τσαγκαράκης, ο οποίος συμμετείχε, όπως και οι υπόλοιποι ερευνητές, σε συνάντηση εργασίας με τα μέλη τής IUCN. Γενικότερα, η στρατηγική συνεργασία τού ΟΦΥΠΕΚΑ με την IUCN περιλάμβανε αρκετές εκπαιδεύσεις, ώστε οι ερευνητές να μπορέσουν να κατανοήσουν τα κριτήρια αξιολόγησης και να τα χρησιμοποιήσουν.
