Vice versa
Γράφει ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗΣ.
ΑΝΑΖΗΤΩ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΔΙΚΤΥΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ. Ο ΠΕΖΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΕΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ-ΔΙΑΒΑΣΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ. ΟΣΟ ΠΕΡΝΟΥΝ ΠΕΖΟΙ, ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΛΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ. ΤΙ; ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ; ΕΜΕΝΑ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΛΟΙ ΖΟΥΜΕ.
Έχετε σκεφτεί ποτέ το ενδεχόμενο τα οχήματα να κυκλοφορούν στα πεζοδρόμια και οι πεζοί στους δρόμους; Ως πεζός να κυκλοφορείς στην Τσιμισκή, στο «γενναιόδωρο» οδόστρωμα, και τα αυτοκίνητα να στριμώχνονται στα πεζοδρόμια; Να ανάβει το κόκκινο και να σταματάς, για να περάσουν από τη διάβαση τα αυτοκίνητα; Αυτό βέβαια θα συνέβαινε στην Τσιμισκή και σε μερικούς άλλους δρόμους – στους υπόλοιπους, δηλαδή στη μεγάλη πλειονότητα, εκεί όπου δεν έχει φανάρια και διαβάσεις (π.χ., στην οδό Μαύρης Πέτρας), εσύ, πεζέ, θα ήσουν ο βασιλιάς τής ασφάλτου. Προπάντων, μην τα αφήσεις να σου πάρουν τον αέρα, μην τολμήσουν να περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο – τη φορητή κόρνα τι την έχεις; Πάτα τη ρημάδα, να τρομάξουν και να φρενάρουν. Αυτό έλειπε: να σταματάς με το που θέλει ένα αυτοκίνητο να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο.
Αναζητώ μια πόλη όπου υπάρχει ένα δίκτυο πεζοδρομίων που είναι συνεχές, χωρίς διακοπές, χωρίς διαβάσεις. Ο πεζός κυκλοφορεί ελεύθερα και ανέμελα και το όχημα ανεβαίνει προσεκτικά στο πεζοδρόμιο-διάβαση και αμέσως μετά κατεβαίνει, για να συνεχίσει την πορεία του. Όσο περνούν πεζοί, το αυτοκίνητο είναι καθηλωμένο και περιμένει. Τι; Δεν σας αρέσει; Εμένα πάλι δεν μου αρέσει που το αυτοκίνητο είναι ο βασιλιάς τής ζούγκλας στην οποία όλοι ζούμε. Ας αντιστρέψουμε τους ρόλους, για να δούμε ποιος θα παίρνει αυτοκίνητο, αν πρέπει να διακόπτεται η πορεία του συνεχώς, όπως συμβαίνει σήμερα με τους πεζούς.
Ζω σε μια πόλη, τη Θεσσαλονίκη, που είναι πολύ μακριά απ’ όλα αυτά. Μια πόλη εχθρική προς τον πεζό, με μεγάλη ευθύνη όλων μας – και ακόμη μεγαλύτερη της δημοτικής αρχής. Ζω σε μια πόλη χωρίς διαβάσεις, μια πόλη που, ακόμη κι όταν βάφει τις διαβάσεις, το κάνει με υλικά που δεν αντέχουν στον χρόνο – σε κανέναν χρόνο. Οι πόλεις μας είναι φτιαγμένες για τα αυτοκίνητα – ο πεζός να προσέχει, αν δεν θέλει να πάει σύντομα στο νοσοκομείο. Η διάβαση είναι ένας ζωτικής σημασίας παράγοντας στο είναι των πόλεών μας. Δήμε Θεσσαλονίκης, αντιδημαρχία Βιώσιμης Κινητικότητας: πού είναι η βιώσιμη κινητικότητα; Γιατί δεν δίνεις στους πολίτες σου τη δυνατότητα να ζουν καλύτερα; Να γεμίσεις την πόλη σου με διαβάσεις, για να υπενθυμίζεις συνεχώς στους οδηγούς των οχημάτων ότι υπάρχουν και πεζοί, στους οποίους οφείλουν να δίνουν προτεραιότητα; Διαβάσεις με υλικά που αντέχουν στον χρόνο. Η διάβαση δεν είναι διακόσμηση, είναι διάβαση ζωής.
