Editorial
Γράφει ο Άγγελος Ν. Βάσσος
angelos@citymagthess.gr
ΤΟ ΝΕΟ ΠΟΥ ΚΥΟΦΟΡΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ. ΑΛΛΟΥ ΣΕ ΜΙΚΡΟΚΛΙΜΑΚΑ, ΑΛΛΟΥ ΜΕ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ. ΑΛΛΟΥ ΧΑΡΗ ΣΕ ΠΑΚΤΩΛΟ ΧΡΗΜΑΤΩΝ, ΑΛΛΟΥ ΜΕ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΕΜΕΙΣ, ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΞΑΝΑΣΤΡΩΝΟΥΜΕ ΑΣΦΑΛΤΟ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΚΙΝΓΚ ΚΑΙ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΠΛΑΚΕΣ ΣΕ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ.
Έχουν περάσει δεκαετίες ολόκληρες από το «Big Dig» τής Βοστώνης (στο πλαίσιο του οποίου οι αερογέφυρες που διέσχιζαν το κέντρο τής αμερικανικής μεγαλούπολης καθαιρέθηκαν και νέα πάρκα δημιουργήθηκαν στη θέση αυτοκινητοδρόμων μήκους χιλιομέτρων που υπογειοποιήθηκαν), αλλά και από την πεζοδρόμηση του κέντρου τού Μονάχου πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες τού 1972 (μια παρέμβαση που ξεκίνησε ως προσωρινή και κατέληξε μόνιμη, ώς τις μέρες μας). Στην προκυμαία τής Κοπεγχάγης (στο πλαίσιο του UIA World Congress of Architects) έχουν ήδη χτίσει τα πρώτα φιλικά προς το κλίμα σπίτια τού μέλλοντος. Στο Λονδίνο, το αρχιτεκτονικό γραφείο Foster+Partners αποκάλυψε το σχέδιό του για το πρώτο τέρμιναλ για ιπτάμενα ταξί, το οποίο θα χτιστεί –πού αλλού;– στο Ντουμπάι. Στη Βαρκελώνη ετοιμάζονται για το Smart City Expo World Congress 2023 (07-09.11.2023), στο πλαίσιο του οποίου ορισμένα από τα μεγαλύτερα μυαλά παγκοσμίως (από τους τομείς τής τεχνολογίας, της ενέργειας, της διαχείρισης περιβάλλοντος, της κινητικότητας, της διακυβέρνησης και της οικονομίας, της βιωσιμότητας και της συμπερίληψης, των υποδομών, των κατασκευών και της ασφάλειας) θα επιχειρήσουν να χαρτογραφήσουν τη διαδρομή προς την «έξυπνη πόλη» τού αύριο.
Δεν αναφέρω καν σχέδια που άρχισαν να υλοποιούνται σε χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει να κατασκευάζει (στο πλαίσιο του μεγαλεπήβολου σχεδίου NEOM) το «The Line», μια «megacity» που θα εκτείνεται σε μία ενιαία γραμμή μήκους 170 χλμ. και ύψους μισού χιλιομέτρου, περιλαμβάνοντας μεταξύ άλλων 140 τμήματα των 800 μ., καθένα από τα οποία θα μπορεί να φιλοξενεί 80.000 άτομα (μπορείτε να δείτε περισσότερα για το υλοποιούμενο πρότζεκτ εδώ: https://bit.ly/3OjJ6f6).
Σε γενικές γραμμές, το νέο που κυοφορείται στο πλαίσιο των θετικών και των αρνητικών αλλαγών που συντελούνται γύρω μας έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά. Αλλού σε μικροκλίμακα, αλλού με κοσμογονικές αλλαγές. Αλλού χάρη σε πακτωλό χρημάτων, αλλού με κινήσεις στοχευμένες και μετρημένες.
Την ίδια στιγμή, εμείς, στη Θεσσαλονίκη, ξαναστρώνουμε άσφαλτο σε δρόμους και πάρκινγκ (σε ορισμένες περιπτώσεις με αμφίβολο αποτέλεσμα, όπως στο νέο πάρκινγκ στο Ποσειδώνιο, όπου, πριν αλέκτορα φωνήσαι, η φρεσκοστρωμένη άσφαλτος «έσκασε» σαν να έγινε τοπικός σεισμός – αν περάσετε μια βόλτα πεζοί ή εποχούμενοι, θα καταλάβετε πού παρατηρήθηκε το πρόβλημα από τα φρέσκα «μπαλώματα») και αλλάζουμε πλάκες σε πεζοδρόμια. Και στη μεγαλύτερη κλίμακα, προαναγγέλλουμε διαρκώς αόρατα «επόμενα βήματα» σε αστικές παρεμβάσεις όπως η ανάπλαση της Αριστοτέλους, το ντεκ στην Παλιά Παραλία, η αποκατάσταση της πλατείας Διοικητηρίου, οι Στάβλοι Παπάφη ή η ενοποίηση του παραλιακού μετώπου σε μήκος δεκάδων χιλιομέτρων – αν έβαζα 10 σεντς σε έναν κουμπαρά για κάθε ημέρα που ακούω τα ίδια την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία, σήμερα θα ήμουν πλούσιος.
Όταν οι άλλοι τρέχουν, εμείς αναμασάμε τα γνωστά, χάνοντας πολύτιμο χρόνο. Ήμουν νιος και γέρασα…