Φτου (φτου), «Ελευθερία»

«Οι σκανδιναβικές σάγκα ή σάγκα των Βίκινγκς είναι οι επικές αφηγήσεις τής αρχαίας σκανδιναβικής και γερμανικής ιστορίας για τα πρώτα ταξίδια των Βίκινγκς, για τη μετανάστευση στην Ισλανδία και για διαμάχες μεταξύ ισλανδικών οικογενειών. Τα κείμενα είναι επικές ιστορίες σε πεζό λόγο, συχνά εμπεριέχοντας εντός τού κειμένου ποιητικές στροφές ή ολόκληρα ποιήματα σε παρηχητικό στίχο για τα ηρωικά κατορθώματα περασμένων εποχών, για ιστορίες αξιέπαινων ανθρώπων που συχνά ήταν Βίκινγκς, μερικές φορές Παγανιστές, μερικές φορές Χριστιανοί. Οι ιστορίες είναι συνήθως ρεαλιστικές, μερικές φορές ‘ρομαντικοποιημένες’ και φανταστικές, πάντοτε όμως ασχολούνται με ανθρώπινα όντα που μπορούμε να καταλάβουμε».

Κάπως έτσι περιγράφει η Βικιπαίδεια τον όρο «σάγκα» – έναν όρο που εδώ και μερικά χρόνια μάς είναι αρκετά οικείος λόγω (και) μιας σειράς χολιγουντιανών μπλόκμπάστερ. Μόνο που εσχάτως χτίζουμε και εδώ, στην Ελλάδα, τη δική μας σάγκα. Θέμα της; Η επιχείρηση «Ελευθερία» για τον εμβολιασμό των Ελλήνων έναντι του νέου κορωνοϊού.

Και είναι πράγματι μια επική ιστορία, από αυτές που ίσως δεν φανταζόμασταν ότι μπορεί να γραφτεί στην Ελλάδα τής τρίτης δεκαετίας τής τρίτης χιλιετίας μετά Χριστόν. Αναλογιστείτε το: μέσα σε αναλογικά ελάχιστο χρόνο η χώρα μας κατόρθωσε να οργανώσει την πρώτη πραγματικά άυλη επιχείρηση στην ιστορία της (όλα τα ραντεβού για εμβολιασμό κλείνονται αυτόματα, μέσω ενός sms ή ενός email για όσους είναι εγγεγραμμένοι στην άυλη συνταγογράφηση – άλλη μικρή επανάσταση κι αυτή) ή με μία επίσκεψη στο emvolio.gov.gr ή στο φαρμακείο τής γειτονιάς μας. Άυλα, χωρίς να χρειαστεί έστω και ένα έντυπο πιστοποιητικό, ένα παράβολο ή ένα χαρτόσημο σε μια χώρα που μέχρι πρότινος αποθέωνε το χαρτοβασίλειο. Την ίδια στιγμή, η διαδικασία τού εμβολιασμού σε άλλα, κατά τεκμήριο πολύ καλύτερα οργανωμένα κράτη στην Ευρώπη αποδεικνύεται συχνά Γολγοθάς – στη Γερμανία, για παράδειγμα, χιλιάδες ηλικιωμένοι είναι αναγκασμένοι να ακούν επί ώρες ηχογραφημένες οδηγίες με το τηλέφωνο ανά χείρας (συχνά απλώς για να πληροφορηθούν μετά την πολύωρη αναμονή ότι δεν υπάρχει διαθέσιμο ραντεβού) ή κάποιοι άλλοι να περιμένουν υπομονετικά κάθε πρωί τον ταχυδρόμο να τους φέρει την πολυπόθητη επιστολή ότι ήρθε η ώρα τους να εμβολιαστούν.

Γιατί αναφέρω το ελληνικό παράδειγμα και τις διεθνείς συγκρίσεις; Πολύ απλά, επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι η επιχείρηση «Ελευθερία» θα αποτελέσει τη δική μας νεότερη «σάγκα», ένα ιστορικό αφήγημα που θα κεφαλαιοποιήσουμε ξανά και ξανά στις δεκαετίες που θα ακολουθήσουν. Η τομή με το παρελθόν είναι πρωτοφανής. Για πρώτη φορά η χώρα μας κατόρθωσε να οργανώσει ένα εγχείρημα τόσο μεγάλο, τόσο πολυσύνθετο και τόσο απαιτητικό από άποψη χρόνων και logistics – και μάλιστα υπό συνθήκες ακραίας πίεσης. Κατάφερε να το οργανώσει και μάλιστα να ξεπεράσει άλλα κράτη, που θεωρούνταν πολύ πιο προοδευμένα σε αυτό το μέτωπο. Δεν είναι προσωπική μου εκτίμηση, είναι βεβαιότητα – αναλογιστείτε το πολύ απλό: σε μια χώρα με καλοθελητές (καλοπροαίρετους, αλλά και κακοπροαίρετους) σε κάθε γωνιά, το ότι δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να καταγγείλει ταλαιπωρία στη διαδικασία εμβολιασμού του, το ότι δεν υπήρξε ένας που να ανεβάσει μία φωτογραφία με ουρές ή χάος ή πανικό σε κάποιο εμβολιαστικό κέντρο, το ότι όσοι εμβολιάστηκαν μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τη διαδικασία (σε όποιον ιδεολογικό χώρο κι αν ανήκουν) κάτι πρέπει να σημαίνει…

Το πρώτο πλήρως ψηφιακό και άυλο εγχείρημα στην ιστορία τού ελληνικού κράτους αποτελεί μια τεράστια επιτυχία – και αυτό δεν πιστώνεται μόνο σε ενεστώτα χρόνο. Προφανώς, το να μπορούμε να εμβολιαζόμαστε τάχιστα (ή, εν πάση περιπτώσει, με τη μεγαλύτερη ταχύτητα που επιτρέπει η πανευρωπαϊκή τροφοδοσία σε εμβόλια) σημαίνει πολλά στην προσπάθεια η χώρα να χτίσει ισχυρό τείχος ανοσίας και να αποκτήσει το συντομότερο δυνατόν την πολυπόθητη συλλογική ανοσία (να με συμπαθάτε, αλλά εκείνη η «ανοσία αγέλης» μού θυμίζει πρόβατα).

Η επιτυχία αυτής της εθνικής προσπάθειας πιστώνεται και σε μέλλοντα χρόνο. Στο ξεκίνημα της μετά την πανδημία εποχής, στην ατομική και συλλογική επανεκκίνησή μας, η επιτυχία τής επιχείρησης «Ελευθερία» αποτελεί μια ουσιαστική τονωτική ένεση του εθνικού μας ηθικού, μια απτή (παρότι άυλη) απόδειξη ότι η Ελλάδα μπορεί να πετυχαίνει τους στόχους που έχει θέσει, ότι οι Έλληνες ενωμένοι είμαστε ικανοί για το καλύτερο, ότι στην πραγματικότητα, με σχέδιο και αισιοδοξία, δεν έχουμε λόγο να νιώθουμε σε μειονεκτική θέση έναντι οποιουδήποτε συναγωνιστή ή ανταγωνιστή μας, δεν έχουμε λόγο να αισθανόμαστε λιγότερο δυνατοί ή ικανοί.

Η επιχείρηση «Ελευθερία» μπορεί να αποτελέσει την ελληνική σάγκα που θα επιτρέψει στη χώρα να κινηθεί «πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά» στα χρόνια και στις δεκαετίες που ακολουθούν – αν δεν το πετύχει αυτό το εξαιρετικό προηγούμενο, ειλικρινά δεν ξέρω τι μπορεί να το πετύχει…