Με λένε Φιξ

Κατοικώ στη Θεσσαλονίκη εδώ και πολλές δεκαετίες, έχω εκατοστίσει προ πολλού και νιώθω κουρασμένη και απογοητευμένη. Δούλεψα σκληρά για πολλά χρόνια, υπήρξα η αγαπημένη σας ζυθοποιία. Με λένε Φιξ. Εχω μάθει ότι υπάρχουν κι άλλοι κι άλλες που βρίσκονται στη δική μου θέση, δεν μας θέλετε πια, κατά καιρούς έρχεστε και παίρνετε τα τελευταία υπάρχοντά μας, για να τα πουλήσετε στα παλιατζίδικα. Μας απογυμνώνετε απ’ ό,τι μας έχει μείνει. Μου μίλησαν για την Υφανέτ και τον Μύλο Αλλατίνι (βρίσκονται σε άλλες γειτονιές), την παλιά δόξα τής Θεσσαλονίκης που ονομάζεται «Τελωνείο» (το πρώτο κτίριο που κτίστηκε με οπλισμένο σκυρόδεμα και δεσπόζει στο λιμάνι τής Θεσσαλονίκης), μου μίλησαν για κάτι κυρίες στην άγρια δύση τής Θεσσαλονίκης («Αποθήκες Γεωργικών Συνεταιρισμών» τις ονομάζουν), για να μη σας μιλήσω για τα λαϊκά παιδιά τής Σταυρούπολης, των Αμπελοκήπων και της Τερψιθέας, τα λεγόμενα «Καπνομάγαζα». Αυτά δεν είναι στολισμένα: είναι γυμνά και ρωμαλέα κορμιά, σκορπισμένα και εγκαταλειμμένα στη μοίρα τους.

Έχετε ακούσει για τον παλιό Μύλο τής Γιαννιτσών; Σε 4 χρόνια θα τα εκατοστίσει. Τον άλλο Μύλο, τον γνωστό, τον αγάπησε κάποιος, του έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία κι εμείς τον χαιρόμαστε εδώ και 30 χρόνια. Μήπως τα αιματοβαμμένα Σφαγεία και το Μουσείο Ύδρευσης δεν κοσμούν τη γειτονιά μας; Το εκπληκτικό, αποκατεστημένο κτίριο, τον πολυχώρο πολιτισμού τής πρώην Σχολής Τεχνών και Επαγγελμάτων Χαμιδιέ-Ισλαχανέ, να υποψιαστώ ότι δεν τον γνωρίζετε; Θα πρέπει να τον επισκεφτείτε, για να διαπιστώσετε πώς ένα κτίριο μπορεί να ζωντανέψει μια ολόκληρη περιοχή. Μια άλλη ύπαρξη μου εκμυστηρεύθηκε πρόσφατα ότι κάποτε φιλοξενούσε πολλά γυμνά κορμιά (πάντοτε για λόγους υγείας και ευεξίας), έχει δει πολλά στη ζωή της και κάποτε θα μιλήσει. Πλέον, δεν πηγαίνει κανείς και ρημάζουν τα λουτρά Θέρμης. Αν νομίζετε ότι ξεχνώ τον Αριγκόνι, που μας χάρισε (εκτός των άλλων) τις εγκαταστάσεις τής Εταιρείας Τροχιοδρόμων και Ηλεκτροφωτισμού τού τραμ, κάνετε λάθος. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω κάποια κενά μνήμης.

Μαθαίνω ότι κάνετε σχέδια για νέες κατασκευές, ενώ θα μπορούσατε να μας αποκαταστήσετε και να ξαναζωντανέψετε τη μνήμη τής πόλης μας. Σκέφτομαι να επικοινωνήσω με τους άλλους και τις άλλες και να δημιουργήσουμε το κίνημα των ανεπιθύμητων κτιρίων, να ζητήσουμε την καθιέρωση της Ευρωπαϊκής Ημέρας Ανεπιθύμητων Κτιρίων, τα όμορφα γερασμένα κορμιά αυτής της πόλης. Να διαδηλώσουμε και να δηλώσουμε την επιθυμία μας να συμβάλουμε στην αισθητική αναβάθμιση της πόλης μας, γιατί τώρα τελευταία τα έχετε κάνει θάλασσα. Με αγάπη, κυρία Φιξ.