Υπάρχει λόγος
Γράφει ο Τάσος Ρέτζιος
ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΜΑΛΛΟΝ, ΠΩΣ Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΟ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ ΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΤΗ, ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ ΠΙΑ, ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ #PRESS_PHOTOSTORIES ΣΕ ΝΕΟΥΣ 14-18 ΕΤΩΝ ΕΙΧΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗ, ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ, ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ… ΠΕΤΑΓΜΑ. ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ (ΣΕ ΙΣΑΡΙΘΜΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ) ΤΟΥ #TEENS_PRESS_PHOTOSTORIES ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ, ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ, ΦΥΣΙΚΑ, ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ, ΟΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΝΕΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ (ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΕΝΕΡΓΑ) ΕΔΩΣΑΝ ΠΝΟΗ, ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΠΗΡΑΝ ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ, ΜΠΟΛΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ.
Είναι μερικές φορές που βλέπεις όνειρα που έκανες, καταστάσεις που οραματίστηκες, γεγονότα που σταδιακά διαμόρφωσες όχι μόνο να παίρνουν μορφή, αλλά να αποκτούν και μια δική τους, ακόμη πιο προωθημένη διάσταση. Να βλέπεις, με άλλα λόγια, τις προσδοκίες σου να εξακτινώνονται και να γίνονται αστέρια φωτεινά.
Φαίνεται, μάλλον, πως η πρωτοβουλία που είχαμε στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας-Θράκης να επεκτείνουμε τη γνωστή, καθιερωμένη πια, διοργάνωση διαγωνιστικού φωτορεπορτάζ #PRESS_photostories σε νέους 14-18 ετών είχε τη δική της δυναμική, τις δικές της προτεραιότητες, το δικό της… πέταγμα. Στα τρία εργαστήρια (σε ισάριθμα Σαββατοκύριακα) του #teens_PRESS_photostories για το φωτορεπορτάζ, τη δημοσιογραφία, την εικόνα και, φυσικά, την τέχνη, οι δεκάδες νέες και νέοι που τα παρακολούθησαν (και συμμετείχαν ενεργά) έδωσαν πνοή, ιδέες και όνειρα και πήραν μια κάποια τεχνογνωσία, μπόλικη εμπειρία και σίγουρα ενθάρρυνση από τους εκπαιδευτές. Αλλά αυτή είναι μια μάλλον απλουστευτική περιγραφή για όλο αυτό που συνέβη. Γιατί στην ουσία –και αυτό είναι κάτι που σίγουρα μπορούν να το βεβαιώσουν εκπαιδευτές κι εκπαιδευόμενοι– αυτό που πραγματικά έγινε με τούτη την απροσδόκητη ώσμωση είναι μια αντιμετάθεση βλεμμάτων και μια αναζωογονητική ένεση αισιοδοξίας: ότι, ναι, μπορούμε να ανανεώσουμε τη ματιά μας και την ύπαρξή μας, μπορούμε να κοιτάξουμε πέρα από τους τέσσερις τοίχους τής οργής, της εχθροπάθειας, της καχυποψίας και του φανατισμού.
Θα το δείτε και στις εκατοντάδες φωτογραφίες που έστειλαν στον ομώνυμο διαγωνισμό δεκάδες νέες και νέοι από τη Θεσσαλονίκη, τη Μακεδονία και τη Θράκη – τα εγκαίνια και η απονομή των βραβείων θα γίνουν στις 10/12, στο φουαγέ τού δημαρχιακού μεγάρου Θεσσαλονίκης. Εκεί, όταν τους ζητήθηκε να αποτυπώσουν με το κινητό τους μία στιγμή από την καθημερινότητά τους, αποκαλύφθηκε όλη αυτή η κρυμμένη(;) ευαισθησία, όλα αυτά τα ρεαλιστικά όνειρα, όλη αυτή η δυναμική που δημοσιολογούντες και μη αναζητούμε σε κείμενα, αποφάνσεις και συμπεράσματα.
Ενώ τα πράγματα είναι τόσο απλά… Απλώς πρέπει να ξεφλουδίσουμε το χοντρό περιτύλιγμα που τόσα χρόνια βάζουμε στα παιδιά και να βάλουμε γυαλιά, για να μην τυφλωθούμε από τη λάμψη. Ή ίσως, πάλι, απλώς θα πρέπει να θυμηθούμε…