Mina tastes
Γράφει η Μίνα Αποστολίδη.
ΤΟ ΦΡΟΥΤΟ ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ. ΑΦΘΟΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΠΟΡΑΚΙΑ ΤΟΥ. ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΕΛΙ ΤΟΥ. ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ, ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΑΘΙΑ ΝΟΣΤΙΜΙΑ ΤΟΥ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ EΛΛΗΝΕΣ, ΔΕ, ΣΥΜΒΟΛΙΖΕ ΤΗ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΔΙΟΝΥΣΟ.
Να σας πω ένα μυστικό; Ήμουν άτακτη. Φέτος κατάφερα να σταματήσω και να «κλέψω» σύκα από μια συκιά στον δρόμο, καθώς γυρνούσαμε από την παραλία και το τελευταίο μας μπάνιο. Το δέχτηκα ως «δώρο» πριν επιστρέψω στο Βέλγιο. Εμπειρία που με έκανε να ξανανιώσω παιδί – και δη σκανταλιάρικο. Να γελάσω και να χαρώ χωρίς δεύτερη σκέψη. Αυτές οι παιδικές αναμνήσεις και οι μυρωδιές από τα μικράτα μας, που μας αναζωογονούν καλύτερα κι από μια επίσκεψη σε σπα. Ευλογία.
Σύκα, συκόμελο, συκομαΐδα, συκόπαστα, παστελαριά. Σύκα φρέσκα, σύκα αποξηραμένα. Όλα τ’ αγαπώ. Τα δικά μας, δε, τα ελληνικά, είναι πιστεύω από τα καλύτερα στον κόσμο. Φημισμένα είναι της Κύμης και του Ταξιάρχη στην Εύβοια, όπως και αυτά από τη Βραυρώνα Μαρκόπουλου.
Το φρούτο αυτό συμβολίζει για εμένα όλα τα καλά. Αφθονία με τα εκατοντάδες σποράκια του. Γλύκα και απόλαυση με το μέλι του. Μεγαλοπρέπεια και δυνατή προσωπικότητα με το βαθύ κόκκινο, αυτοκρατορικό χρώμα και τη βαθιά νοστιμιά του. Για τους αρχαίους Έλληνες, δε, συμβόλιζε τη γονιμότητα και τον θεό Διόνυσο. Τα σύκα τ’ αγαπώ, τα σέβομαι και τα χρησιμοποιώ αποξηραμένα (αυτά της Κύμης) για πέντε από τις σοκολάτες μου: την «Αθηνά», την «Amandine», το καρέ, το καναπέ με το αμύγδαλο και τη μαύρη jenka. Πολλές φορές, όταν στο μέσον τής εργάσιμης ημέρας, στην παραγωγή, χρειάζομαι ενέργεια, φτιάχνω δύο «σαντουιτσάκια» με σύκο ανοιγμένο στη μέση και γεμισμένο με 3-4 φρεσκοκαβουρντισμένα αμύγδαλα Καβάλας. Πεντανόστιμο, ελαφρύ, αλλά δυναμωτικό γεύμα. Άλλες φορές πάλι θα κεράσω τους πελάτες μου, για να καταλάβουν και να ανακαλύψουν τη γεύση τού ελληνικού, καλού σύκου και το μεγαλείο του – και χωρίς τη σοκολάτα.
Ξέρατε ότι η συκιά είναι αρχαία; Προϊστορική; Στην Ελλάδα είναι ένα από τα τρία σημαντικότερα και αρχαιότερα δέντρα, μαζί με την ελιά και την άμπελο. Οι αρχαίοι απολάμβαναν τους καρπούς και των τριών στη διατροφή τους. Αυτό ακριβώς με έκανε να εμπνευστώ και να δημιουργήσω το 2010 την «Αθηνά», την τρούφα μου με μαυροδάφνη και σύκο, που με εκπροσώπησε στην Ιαπωνία πρόσφατα.
Αγαπώ τα σύκα και τα έχω, φυσικά, στο σπίτι μου. Εκτός από τα προαναφερθέντα «σαντουιτσάκια ενέργειας», τα βάζω σε πράσινες σαλάτες (συνήθως με αμύγδαλα ή καρύδια και ένα ντρέσινγκ με ξύδι, ελαιόλαδο και συκόμελο ή πετιμέζι), στη γάστρα με κοτόπουλο και, φυσικά, στην πιατέλα με τα τυριά. Σας προτείνω να πειραματιστείτε κι εσείς.