Vice versa
Γράφει ο Πρόδρομος Νικηφορίδης
ΑΝΑΖΗΤΩ ΕΝΑΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΡΓΑΣΤΕΙ, ΕΧΕΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙ, ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ, ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΣΕ Ο,ΤΙ ΕΚΑΝΕ. ΑΓΑΠΗΤΕ ΥΠΟΨΗΦΙΕ ΔΗΜΑΡΧΕ, ΘΕΛΕΙΣ ΠΟΛΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ, ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ… EΧΕΙΣ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΙΚΑΝΟΣ; EΧΕΙΣ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ, ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΜΕ «ΓΕΡΟ ΣΤΟΜΑΧΙ», ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ; EΧΕΙΣ ΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ‘Η ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΕΧΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ «ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ» ΤΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ ΣΟΥ; ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ: ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ!
Το 2024 θα έχουμε μια νέα δημοτική αρχή – ορισμένοι θεωρούν ότι θα είναι ένας περίπατος, κάποιοι άλλοι συνωστίζονται στην αίθουσα αναμονής, για να τους αντικαταστήσουν. Τα τελευταία χρόνια έγιναν πολλά – και πολύ περισσότερα δεν έγιναν. Η Θεσσαλονίκη ζει την παρακμή της και αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός! Το πρόβλημα είναι ότι, όσο βυθιζόμαστε στην παρακμή, συνηθίζουμε την υποβάθμιση της καθημερινότητάς μας. Συνηθίζουμε στη βρωμιά, στους σωρούς από σκουπίδια γύρω από τους ξέχειλους κάδους, στις μουτζούρες στους τοίχους, στις πόρτες και στον αστικό εξοπλισμό, στις μουτζούρες παντού. Συνηθίζουμε στα διπλοπαρκαρισμένα και τριπλοπαρκαρισμένα – τίποτα δεν μας κάνει εντύπωση. Συνηθίζουμε στην απώλεια της ποιότητας ζωής μας, επειδή αλλιώς δεν θα αντέχαμε. Χάνουμε σταδιακά την πόλη μας και συνηθίζουμε στην υποβάθμιση. Καρατομούν τα δέντρα, εξαφανίζουν το πράσινο και εμείς κοιτάμε απαθείς. Περπατάμε στον δημόσιο χώρο και κάνουμε ντιλίτ σε όλα τα παραπάνω. Αν μπούμε στη θέση ενός αλλοδαπού επισκέπτη, θα κάνουμε μάλλον αρνητικές σκέψεις και διαπιστώσεις.
Αναζητώ έναν δήμαρχο που μπορεί να διοικήσει, έναν δήμαρχο που μπορεί να εμπνεύσει τους εργαζόμενους και να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες. Τίποτα δεν θα γίνει χωρίς τους εργαζόμενους του δήμου, χωρίς τη συμμετοχή των πολιτών. Η εκπαίδευση των εργαζομένων πρέπει να είναι πάντοτε προτεραιότητα – η ρουτίνα τού Δημοσίου αποξενώνει και αποκοιμίζει. Οι εποχές αλλάζουν και οι νέες τεχνολογίες δίνουν τεράστιες δυνατότητες. Οι πολίτες ευαισθητοποιούνται και οργανώνονται. Αναζητούν διεξόδους και συνομιλητές. Προσφέρονται και σπανίως βρίσκουν ανταπόκριση.
Αναζητώ έναν δήμαρχο που δεν τα ξέρει όλα, ξέρει όμως να επιλέγει σωστούς συνεργάτες και συμβούλους, ξέρει να ακούει και να συνθέτει. Τα θέματα είναι πολλά και τα προβλήματα συσσωρευμένα.
Αναζητώ έναν δήμαρχο που περπατά στην πόλη του όπως όλοι και ζει τα προβλήματά της, τις ευκαιρίες της και τις προοπτικές της. Περπατά στα σπασμένα πεζοδρόμια, σε αυτά που δεν μπορεί ούτε ένα παιδικό καροτσάκι να περάσει, σε αυτά που ο οδηγός τυφλών σκοντάφτει σε έναν πυλώνα φωτισμού, σε αυτά που είναι σημαδεμένα με εκατομμύρια τσίχλες – δεν χωράνε όλα σ’ αυτό το κείμενο.
Αναζητώ έναν δήμαρχο που δεν προσπαθεί να μας πείσει με πληρωμένη ενημέρωση ότι κάνει όσα δεν κάνει. Είναι άσκοπο να προσπαθεί ο δήμαρχος να μας πείσει γι’ αυτό που δεν ζούμε. Η καθημερινότητα είναι πανταχού παρούσα και μας το υπενθυμίζει μόλις ανοίξουμε τα μάτια μας και δούμε σε ποια πόλη ζούμε.
Αναζητώ έναν δήμαρχο που έχει εργαστεί, έχει διοικήσει, έχει δημιουργήσει, έχει αφήσει θετικό αποτύπωμα σε ό,τι έκανε. Αγαπητέ υποψήφιε δήμαρχε, θέλεις πολύ να γίνεις δήμαρχος, το έχουμε καταλάβει… Έχεις αναρωτηθεί αν είσαι ικανός; Έχεις αναρωτηθεί αν έχεις τη δύναμη, την υπομονή και επιμονή, αν έχεις αυτό που λέμε «γερό στομάχι», για να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα; Έχεις έρθει ποτέ αντιμέτωπος με εκατοντάδες ή χιλιάδες εργαζόμενους, έχεις δημιουργήσει κάτι το οποίο μπορείς να θεωρείς «διαβατήριο» των ικανοτήτων σου; Δεν αρκεί, δυστυχώς, να θέλεις: πρέπει και να μπορείς!
Αλήθεια: εσείς, συμπολίτες μου, ποιον δήμαρχο αναζητάτε;
