Mina tastes
Γράφει η Μίνα Αποστολίδη
ΑΠΟ ΚΑΘΕΝΑΝ ΜΑΣ ΑΤΟΜΙΚΑ ΩΣ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΟΛΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ‘Η ΥΠΕΡΒΟΛΗ, ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ. ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ, ΚΑΘΩΣ ΓΡΑΦΩ, ΤΟ «ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ» ΤΟΥ ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΛΙΝΔΙΟΥ, ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΠΤΑ ΣΟΦΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ.
Κάπως έτσι, έφτασε το δεύτερο Πάσχα που ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε «συμμαζεμένα»… Τι μάθαμε; Να χαιρόμαστε κάθε στιγμή, να ευγνωμονούμε για τις παρέες και τα γλέντια που ζήσαμε και για το ότι τώρα είμαστε εδώ, παρόντες, για να αλληλοευχηθούμε με τους πιο κοντινούς μας «Χριστός Ανέστη». Ας είναι αυτό το Πάσχα το εφαλτήριο για την «ανάσταση» μετά την πανδημία που μας δοκίμασε, μας δίδαξε και μας θύμισε δυνατά και ξεκάθαρα ότι δεδομένα και σταθερές αποτελούν δική μας ιδέα και είναι εφήμερα. Μας θύμισε ότι (από καθέναν μας ατομικά ώς τη φύση και το περιβάλλον) όλα χρειάζονται ισορροπία και διάλειμμα από την όποια κανονικότητα ή υπερβολή, για επανεκκίνηση. Μου έρχεται στο μυαλό, καθώς γράφω, το «μέτρον άριστον» του Κλεόβουλου του Λίνδιου, ενός από τους επτά σοφούς τής αρχαιότητας.
Κι από την αναγκαστική –λόγω πανδημίας– στάση δραστηριοτήτων (προσωπικών, αλλά και συλλογικών, παγκοσμίως), που είχε και θετικά αποτελέσματα στο μέτωπο της εξισορρόπησης μιας σειράς πραγμάτων (όπως συνέβη με γονείς που, επειδή δούλευαν πάρα πολύ, έλειπαν καθημερινά πολλές ώρες από το σπίτι, χάνοντας την επαφή με τα παιδιά τους –και ξαφνικά επέστρεψαν στην κανονική οικογενειακή ζωή– ή με το περιβάλλον, που «ανάσανε» από το ασταμάτητο πήγαινε-έλα των αεροπλάνων), έρχομαι στη «στάση» τής κατανάλωσης τροφίμων από το ζωικό βασίλειο, στη νηστεία τής Σαρακοστής, που μας προετοιμάζει για την Ανάσταση (θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε και επανεκκίνηση, όπως επίσης και καθαρισμό τού οργανισμού και της ψυχής μας).
Για τη Σαρακοστή, λοιπόν, σας προτείνω ένα σοκολατένιο κέικ που αγαπώ (με υλικά που κατά κανόνα έχουμε στο σπίτι), το οποίο μπορεί να μετατραπεί σε τούρτα για όσους έχουν γενέθλια τη Μεγάλη Εβδομάδα ή είναι vegan. Για το κέικ (που μου αρέσει να αποκαλώ «το φευγάτο σοκολατένιο κέικ τής Μίνας») θα χρειαστείτε: 3 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 1 1/2 φλ. ζάχαρη, 1/2 φλ. κακάο, 2 κ.γ. σόδα φαγητού, 1 κ.γ. αλάτι, 2 φλ. νερό (ή 2 φλ. χυμό πορτοκάλι), 3 κ.γ. βανίλια υγρή (ή 2 κ.γ. ξύσμα φλούδας πορτοκαλιού), 3/4 φλ. ελαιόλαδο, 2 κ.σ. ξύδι. Θα χρειαστούμε ακόμη λαδόκολλα για ένα ταψί διαστάσεων 36×23 εκ. και, προαιρετικά, 300-400 γρ. μαύρη σοκολάτα για γλάσο, αλλά και για εμπλουτισμό τού κέικ πριν από το ψήσιμο. Επίσης, ό,τι ξηρούς καρπούς τραβάει η όρεξή σας (ή έχετε ήδη στα ντουλάπια σας).
Για να το φτιάξετε, βάζετε πρώτα απ’ όλα σε ένα μεγάλο μπολ τις σκόνες (το αλεύρι, τη ζάχαρη, το κακάο, τη σόδα φαγητού και το αλάτι) και τις ανακατεύετε ελαφρά. Προσθέτετε τα υγρά (το νερό ή τον χυμό πορτοκαλιού, το ελαιόλαδο, την υγρή βανίλια ή, εναλλακτικά, το ξύσμα πορτοκαλιού) και τα χτυπάτε όλα μαζί στο μίξερ, σε μέτρια ταχύτητα, για περίπου 3 λεπτά. Απλώνετε τη λαδόκολλα στο ταψί και αδειάζετε πάνω της το μείγμα, απλώνοντάς το ομοιόμορφα με μια σπάτουλα. Αν θέλετε πιο έντονα σοκολατένια γεύση (αλλά και ακόμη μία υφή), προσθέτετε στο μείγμα 150-200 γρ. χοντροκομμένης μαύρης σοκολάτας και ανακατεύετε ελαφρώς με τη σπάτουλα. Το ψήνετε στους 180 βαθμούς Κελσίου για 20-25 λεπτά, ανάλογα με τον φούρνο (τσεκάρετε ότι έχει ψηθεί, βυθίζοντας μια οδοντογλυφίδα στη μέση: αν βγει καθαρή, τότε το κέικ σας είναι έτοιμο). Το βγάζετε από τον φούρνο και το αφήνετε πάνω σε μια σχάρα, ώστε η υγρασία να φεύγει από κάτω.
Αν θέλετε επικάλυψη σοκολάτας, βάζετε στο ζεστό από τον φούρνο κέικ κομματάκια μαύρης σοκολάτας, τα αφήνετε πέντε λεπτά, ώσπου να αρχίσουν να λιώνουν, και μετά τα απλώνετε με αγάπη σε όλη την επιφάνεια του κέικ. Έτσι, δημιουργείτε μια νηστίσιμη, σοκολατένια επικάλυψη. Αν θέλετε να το εμπλουτίσετε ακόμη περισσότερο, ρίχνετε και ξηρούς καρπούς όσο είναι ακόμη υγρή η σοκολάτα.
Αν πάλι θέλετε να έχετε μ’ έναν σμπάρο δύο τρυγόνια, μπορείτε να απολαύσετε το μισό κέικ ως κέικ με ή χωρίς επικάλυψη και το υπόλοιπο να το μετατρέψτε σε τούρτα. Πώς; Θα χρειαστείτε, επιπλέον, 500 γρ. φυτική κρέμα γάλακτος, ζάχαρη άχνη, λίγη βανίλια και φράουλες ή ροδάκινα (φρέσκα ή κονσέρβα, στραγγισμένα από το σιρόπι τους). Κόβετε οριζόντια το κέικ σε δύο ή σε τρία μέρη. Χτυπάτε τη φυτική κρέμα γάλακτος με λίγη άχνη ζάχαρη και ένα κουταλάκι βανίλια (εδώ πάτε με το μάτι, ανάλογα με το πόσο μεγάλη θέλετε την τούρτα και πόσες στρώσεις επιθυμείτε να έχει). Στήνετε τη βάση, βάζοντας μία στρώση σαντιγί κι από πάνω τα φρούτα, σε λεπτές φέτες. Επαναλαμβάνετε, σε τρία «πατώματα». Όταν τοποθετήσετε το τελευταίο μέρος από το κέικ, μπορείτε να το επικαλύψετε με σαντιγί (μόνον από πάνω) και πολλά φρούτα ή φλοίδες μαύρης σοκολάτας.
Δημιουργήστε χωρίς φόβο, αφήνοντας τη φαντασία σας να περάσει καλά. Σίγουρα θα πετύχετε. Καλή Ανάσταση, με αγάπη από τις Βρυξέλλες.