Editorial
Γράφει ο Άγγελος Ν. Βάσσος
Η 9η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ 100 ΗΜΕΡΩΝ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΑΓΓΕΛΟΥΔΗ. ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ, ΕΧΟΥΝ ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΛΕΟΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΝΟΥΣ.
Οταν δύο ημέρες
μετά τον εκλογικό θρίαμβο του Στέλιου Αγγελούδη τού έπαιρνα την πρώτη μετεκλογική του συνέντευξη, τον είχα ρωτήσει για όσα είχε δεσμευτεί προεκλογικά να κάνει στις πρώτες 100 ημέρες της θητείας του. Ανάμεσα σε αυτά, για την υπόσχεση που είχε δώσει μέσα σε αυτές τις 100 ημέρες να δούμε μια πρώτη βελτίωση στο πολύπαθο μέτωπο της καθαριότητας. Ήδη από τον Οκτώβριο είχα στο μυαλό μου το ενδεχόμενο να του ζητήσω μία συνέντευξη με αφορμή τη συμπλήρωση αυτών των πρώτων 100 ημερών στον δημαρχιακό θώκο, προσπαθώντας τότε να προβλέψω πού θα καταγράφονταν οι μεγαλύτερες αδυναμίες ή αστοχίες.
Η 9η Απριλίου 2024
σηματοδοτεί τη συμπλήρωση αυτών των πρώτων 100 ημερών της διοίκησης Αγγελούδη. Και η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα, μέχρι στιγμής, έχουν πάει πολύ καλύτερα απ’ ό,τι θα μπορούσε να συλλάβει και ο πλέον αισιόδοξος νους.
Η κατάσταση στην καθαριότητα στην πόλη είναι θεαματικά βελτιωμένη – πεζοδρόμια σκουπίζονται και πλένονται καθημερινά, κάδοι και καλαθάκια απορριμμάτων αδειάζουν, τα ρείθρα έχουν το πολύ πολύ πεσμένα φύλλα. Προβληματικά σημεία της πόλης επανέρχονται στην κανονικότητα – ούτε μπορώ να θυμηθώ πόσα χρόνια υποφέραμε ως πεζοί από τα κατεστραμμένα πεζοδρόμια της Δημητρίου Γούναρη και της πλατείας Ναυαρίνου, που αποκαθίστανται αυτές τις μέρες. Το ίδιο συμβαίνει και σε πολλά άλλα σημεία της Θεσσαλονίκης, μέσα από μικρές, αλλά απολύτως αναγκαίες διορθωτικές παρεμβάσεις. Αγκυλώσεις χρόνων προχωρούν σε χρόνο ρεκόρ – τα τεύχη δημοπράτησης για την ανάπλαση της πλατείας Ελευθερίας επικαιροποιήθηκαν, η χρηματοδότηση βρέθηκε από το Πράσινο Ταμείο, μέσα στη χρονιά εγκαθίστανται τα συνεργεία και σε 18 μήνες μια ιστορική εκκρεμότητα δεκαετιών διευθετείται.
Είναι όλα τέλεια;
Και βέβαια όχι. Αν ήταν όλα τέλεια μέσα σε 100 ημέρες, ο Στέλιος Αγγελούδης δεν θα ήταν δήμαρχος, αλλά ταχυδακτυλουργός. Έγινε όμως η αρχή. Μια πολύ καλή αρχή, που, ειλικρινά, εύχομαι να έχει μια ακόμη καλύτερη συνέχεια.
Αυτόν τον μήνα…
Διάβασα
Ιστορίες ερώτων και απογοητεύσεων στη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα της δεκαετίας του 1990 στο «Μιζανπλί και δωδεκάποντο» της Μαίης Βασιλικού. Για ακόμη μία φορά, η Μαίη βγάζει ψυχούλα στο χαρτί.
Έφαγα
Στο εστιατόριο «Ηλιόπετρα» (Αισχύλου 5, στο κέντρο) που άνοιξε ξανά τις πόρτες του μετά την πρόσφατη ανακαίνισή του. Και διαπίστωσα ότι, ευτυχώς, κάποια (καλά) πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.
Ήπια
Τον υπέροχο Ristretto Classico της Nespresso, με καβουρδισμένο κακάο και φρουτώδεις νότες, που σε κατακλύζει με ένα αίσθημα οικειότητας και άνεσης σε κάθε γουλιά που απολαμβάνεις. Κλασική αξία.
