Βίοι παράλληλοι

Στην κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία υπάρχει μία ειδικότητα ελάχιστα γνωστή, αλλά κρίσιμη για το άρτιο τελικό αποτέλεσμα: αυτή του γραμματέα λήψεων-σκριπτ. Τι κάνει; Στο στάδιο της προεργασίας, αναλύει το σενάριο σε επίπεδο συνέχειας (αυτό που καλείται «continuity») σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη και τον βοηθό σκηνοθέτη, φροντίζοντας ότι όλα θα είναι συνεπή από την αρχή ώς το τέλος, ώστε το τελικό προϊόν να μην έχει «μαγικές εικόνες» και ασυνέχειες που παραβιάζουν την κοινή λογική.

Κάπως έτσι νιώθω τελευταία στην πόλη – όχι μόνο τελευταία, για να είμαι ειλικρινής, απλώς αυτές τις ημέρες έρχονται νέα περιστατικά να αποδείξουν ότι οι Θεσσαλονικείς ζούμε σε βίους παράλληλους με προχειρότητα, αδιαφορία και πλήρη απουσία ενσυναίσθησης για τις ανάγκες τού διπλανού μας. Μερικά απλά παραδείγματα:

1 Πάνω που δόθηκε η αίσθηση ότι η ιστορία τού πολύπαθου σταθμού Βενιζέλου μπαίνει στις ράγες, ώστε μια εκκρεμότητα που ταλαιπωρεί την πόλη από το 2006(!) να κλείσει, νέα ζητήματα ανακύπτουν. Το τελευταίο επεισόδιο αφορά προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) κατά των αποφάσεων που εγκρίνουν τις μελέτες για την απόσπαση των αρχαιοτήτων, από φορείς όπως ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος, η Κίνηση Πολιτών Θεσσαλονίκης κ.ά. Οι νέες προσφυγές δεν αφορούν την κατασκευή τού σταθμού Βενιζέλου με τη μέθοδο της προσωρινής απόσπασης και επανατοποθέτησης των αρχαιοτήτων (καθώς αυτό έχει ήδη κριθεί από το ανώτατο δικαστήριο), αλλά στρέφονται κατά της υπουργικής απόφασης που ενέκρινε τις μελέτες για την απόσπαση και επανατοποθέτηση, καθώς αυτές, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, είναι ελλιπείς και θα οδηγήσουν στην καταστροφή τού μνημείου.

Είναι η δεύτερη φορά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο που ο σταθμός Βενιζέλου απασχολεί το ΣτΕ, καθώς στις 6 Νοεμβρίου 2020 είχαν εξεταστεί (και απορριφθεί) οι αιτήσεις ακυρότητας της απόφασης Μενδώνη που εκκινούσε τη διαδικασία κατασκευής τού σταθμού με τη μέθοδο της απόσπασης και επανατοποθέτησης. Οι νέες αιτήσεις ήταν προγραμματισμένο να εκδικαστούν στις 10 Δεκεμβρίου, ωστόσο θα χρειαστούν μήνες για την έκδοση οριστικής απόφασης. Στο μεταξύ, οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν κοστίσει ήδη 164 εκατ. ευρώ (για να έχουμε μέτρο σύγκρισης: το νέο μουσείο τής Ακρόπολης κόστισε 125 εκατ.), τη στιγμή που μόλις την προπερασμένη εβδομάδα το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών αναγκάστηκε να εγκρίνει τέταρτη συμπληρωματική σύμβαση, ύψους 45,3 εκατ., για το μετρό Θεσσαλονίκης.

2 Περάσατε τελευταία από την πλατεία Αγίας Σοφίας, μετά την αποκατάσταση της κυκλοφορίας και των δύο ρευμάτων (ανόδου και καθόδου); Αν είστε οδηγός, σίγουρα το προσέξατε – και, λογικά, θα κάνετε ό,τι μπορείτε για να αποφύγετε το συγκεκριμένο σημείο. Ο λόγος; Το διπλό ρεύμα καθόδου οδηγεί στην πλατεία Αγίας Σοφίας, από την οποία οι επιλογές (δεδομένης της πεζοδρομημένης οδού Αγίας Σοφίας) είναι μόνο δύο: είτε θα κινηθείτε στην Ερμού (έναν δρόμο με ένα ρεύμα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση – στην καλύτερη περίπτωση, μια που, ειδικά στο ύψος τού Καπανίου, τα διπλοπαρκαρισμένα είναι κανόνας) είτε θα βγείτε προς την Παύλου Μελά (έναν δρόμο επίσης με ένα ρεύμα κυκλοφορίας σε μόνιμη βάση, καθώς το δεύτερο είναι συνήθως κατειλημμένο από τα ΙΧ όσων έχουν βγει για ψώνια ή καφέ). Ο παραλογισμός; Με περισσότερα ρεύματα κυκλοφορίας ελεύθερα, οι συνθήκες κυκλοφορίας επιδεινώθηκαν δραματικά, ελλείψει μιας κυκλοφοριακής μελέτης που να συνυπολογίζει ανάγκες, επιθυμίες, αρχιτεκτονικά οράματα και πολεοδομικές παρεμβάσεις.

3 Τελευταίο κρούσμα, η πλατεία Ελευθερίας. Έγινε διαγωνισμός, αναδείχθηκε η προτιμητέα μελέτη για την ανάπλασή της, ξεκίνησε το έργο, δεν ανταποκρίθηκε ο εργολάβος, κηρύχθηκε έκπτωτος. Και αντί να επιλεγεί ο δεύτερος στη σειρά, το έργο σταμάτησε, μπήκαμε στη διαδικασία ριζικής επανεξέτασης των παρεμβάσεων (αυτήν τη φορά, με κατασκευή και υπόγειου πάρκινγκ σε ένα αρχαιολογικά και τεχνικά επίφοβο σημείο) και, έως ότου τελεσφορήσει κάποια στιγμή (όχι σύντομα, φοβάμαι) αυτή η διαδικασία, η πλατεία Ελευθερίας, τόπος μνήμης και χαρακτηρισμένος ως χώρος πρασίνου, θα μετατραπεί ξανά σε μία υπαίθρια λαμαρινοσύναξη, όπως ήταν επί δεκαετίες.

Ζούμε βίους παράλληλους, αυτό είναι βέβαιο. Αυτό που δεν ξέρω είναι αν ζούμε βίους παράλληλους επειδή αγνοούμε το πριν, το μετά και τον δίπλα ή επειδή έχουμε επιλέξει να τα αγνοήσουμε. Καλή χρονιά, με φώτιση.