Mina tastes
Γράφει η Μίνα Αποστολίδη
Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΤΩΝ ΒΥΣΣΙΝΩΝ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΚΕΡ ΒΥΣΣΙΝΟ.
Ένας καινούργιος όρος, που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στην εποχή μας. Οι γιαγιάδες και οι μαμάδες μας (εμάς, των πριν από τους millennials) το έλεγαν απλά: «Αύριο θα φάμε περισσεύματα» ή «Περίσσεψε πολύς ζωμός από το κρέας, ας κάνουμε ένα ρύζι σήμερα, με σαλάτα». Οι παλαιότερες γενιές, που είχαν ζήσει την έλλειψη τροφίμων (πόλεμοι, προσφυγιά, φτώχεια), σέβονταν και αξιοποιούσαν στο μέγιστο δυνατό κάθε τροφή. Το μπαγιάτικο ψωμί θα το έκαναν παξιμάδια ή αβγόφετες, περισσεύματα από κρέας και λαχανικά θα έκαναν την πίτα τού τσομπάνη. Με την πάροδο των χρόνων, λόγω αφθονίας, εύκολης πρόσβασης στα πάντα και υπερκαταναλωτισμού, ξεφύγαμε. «Μαύρισε η μπανάνα, ας την πετάξουμε» (ενώ μπορούμε να εμπλουτίσουμε ένα κέικ ή να κάνουμε ένα smoothie με λίγο γάλα ή γιαούρτι). Περίσσεψαν λίγες φακές – ούτε μία μερίδα; Ας κάνουμε μιαν αλοιφή για ορεκτικό ή για vegan σάντουιτς (η συνταγή στο τέλος τού κειμένου).
Όλα αυτά μου ήρθαν ξανά στο μυαλό και τα μεταφέρω εδώ, επειδή πρόσφατα διάβασα το πολύ ενδιαφέρον άρθρο τής αγαπημένης Γιάννας Μπαλαφούτη, εκπαιδεύτριας γαστρονομίας (το άρθρο στο site τού Olicatessen εδώ: https://bit.ly/3vNoyPE), με τίτλο «Πώς θα τρώμε μετά την Covid; Προβλέψεις για το 2022». Μέσα από το γεμάτο πληροφορίες άρθρο (για καινούργιες τάσεις, για τη βιωσιμότητα, τη μετάβαση στην εποχή τής κυκλικής οικονομίας και της περιβαλλοντικής ενσυναίσθησης, την τάση προς τα «οικεία» σπιτικά φαγητά και το comfort food), κράτησα και στέκομαι στη μηδενική σπατάλη τροφίμων, το λεγόμενο «zero waste».
Γιατί; Ίσως επειδή το εφαρμόζω στη ζωή μου, προσωπική και επαγγελματική, επειδή το πιστεύω, αλλά και επειδή θεωρώ πρόκληση το να μπορείς να αξιοποιείς όλο ή το περισσότερο από ένα τρόφιμο ή από κάποιο έτοιμο φαγητό. Φαντασία θέλει και να προσπαθείς το μυαλό να δοκιμάζει και άλλους δρόμους πέρα από την πεπατημένη. Στο δουλειά μου ως σοκολατοποιού έχω να δείξω αρκετά προϊόντα που είναι αποτέλεσμα αυτής της στάσης απέναντι στα τρόφιμα: ας πούμε, τα μικρά κομμάτια από μαύρες σοκολάτες με φρούτα και ξηρούς καρπούς (τη φύρα) τα βάζω στο μπλέντερ και τα προτείνω ως υγιεινό μείγμα, για να εμπλουτίσουμε ένα κέικ, το γιαούρτι, τα δημητριακά μας, ένα μπολ με φρούτα ή το πόριτζ. Οι καταναλωτές το αγαπούν, επειδή βλέπουν την ανακύκλωση στις σοκολάτες μου και γεύονται τη νοστιμιά τους με επιπλέον τρόπους.
Όμως, η καλύτερη ιστορία που μοιραζόμαστε με τους πελάτες μας είναι αυτή της ανακύκλωσης των βύσσινων που χρησιμοποιούμε, για να πάρουμε τη βάση για το λικέρ βύσσινο. Πριν από 15 χρόνια, λοιπόν, καθώς παρακολουθούσα τη διαδικασία παραγωγής τού λικέρ, συνειδητοποίησα ότι μετά τους καλοκαιρινούς μήνες, που τα φρούτα έμεναν στα βάζα με τη ζάχαρη, την κανέλα και το γαρύφαλλο (και αφού παίρναμε τον χυμό), τα φρούτα τα πετούσαμε. Εκείνη τη στιγμή αποφάσισα να τα στεγνώσουμε, επειδή λογικά θα ήταν πεντανόστιμα από τα μπαχαρικά και τη ζάχαρη που τα είχαν ποτίσει τόσους μήνες. Έτσι κι έγινε. Και, ναι: ήταν νόστιμα. Πολύ! Το τελευταίο βήμα ήταν η αξιοποίησή τους στις σοκολάτες μου. Έτσι εμπνεύστηκα τη σειρά «καναπέ» σε βάση μαύρης σοκολάτες με κάτι από πάνω. Πρώτη σοκολάτα αυτής της κολεξιόν: το καναπέ με το αποξηραμένο βύσσινο του λικέρ. Τα κομμάτια που δεν έχουν το σωστό σχήμα (τις γωνίες) τα ανακυκλώνουμε στο προαναφερθέν σοκολατένιο μείγμα. «Zero food waste», λοιπόν, για εμάς και σεβασμός προς όλα τα υλικά.
Στο ίδιο πλαίσιο, τις προάλλες, που οι φράουλες είχαν μαλακώσει γρήγορα, τις έβαλα στο πολυμίξερ και τις πολτοποίησα. Το μισό το απολαύσαμε διαλυμένο με λίγο χυμό ανανά και βασιλικό σε ένα δροσερό, ελαφρύ ποτό με θρυμματισμένο πάγο, ενώ το άλλο μισό το έβαλα σε πράσινη σαλάτα (με αρκετή ρόκα) ως ντρέσινγκ, σε συνδυασμό με συκόμελο, λεμόνι, ελάχιστο ξύδι, ελαιόλαδο και αλάτι. Τη σαλάτα την εμπλούτισα με λίγα καβουρντισμένα και χοντροκομμένα αμύγδαλα Καβάλας, που έχω πάντα, μια που τα χρησιμοποιώ στις σοκολάτες μου. Έτσι, οι μαλακές φράουλες δεν πετάχτηκαν και μας έδωσαν τη χαρά τής δημιουργίας (και απόλαυσης) καινούργιων γεύσεων.
Ας μπούμε στη λογική τής μηδενικής σπατάλης τροφίμων. «Zero food waste»: σεβασμός στο περιβάλλον, στην οικονομία – βασικά, σε καθέναν από εμάς και στο κοινωνικό σύνολο. Καινούργιοι τρόποι αξιοποίησης των τροφών, όχι στασιμότητα, αλλά κίνηση, αλλαγή και πρόοδος. Μόνο πολλά καλά. Μοιραστείτε μαζί μας και με τους υπόλοιπους αναγνώστες το πώς ανακυκλώσατε ένα φαγητό ή ένα τρόφιμο, στέλνοντας μήνυμα στη σελίδα τής Citymag στο Facebook (https://www.facebook.com/CitymagThess). Καλά μπάνια!
Η συνταγή για την «αλοιφή» με τις φακές: αν σας περίσσεψαν φακές, ανακυκλώστε τες, βάζοντάς τες στο πολυμίξερ με λάδι, λεμόνι, κύμινο και πιπέρι κατά βούληση. Μπορείτε να απλώσετε το σπρεντ που θα φτιάξετε πάνω σε κομμάτια ζεστής αραβικής πίτας, με λίγο φρέσκο μαϊντανό από πάνω, και να το προσφέρετε ως σνακ ή ως συνοδευτικό κρασιού.