Το διαμέρισμα βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή της πλατείας Ναυαρίνου, σε μια πολυκατοικία της δεκαετίας του 1960. Τα 90 τετραγωνικά του διαμορφώθηκαν εξαρχής, περιλαμβάνοντας στη νέα μορφή της κατοικίας σαλόνι σε συνέχεια με την τραπεζαρία, τρία δωμάτια (εκ των οποίων το ένα διαθέτει πρόσθετο βοηθητικό χώρο), καθώς και κουζίνα και μπάνιο. Η διαρρύθμιση αυτή, σε συνδυασμό με τη χωροθέτηση και το σχήμα των δωματίων (που υπαγορεύεται από τη γωνιακή θέση της πολυκατοικίας, αλλά και από την «κομμένη» γωνία του κτηρίου, στο πνεύμα των επιταγών του σχεδίου του Ερνέστ Εμπράρ), παρέχει άπλετο φυσικό φως στο σπίτι. Ήταν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που αποτέλεσαν τη βάση για τη διακόσμηση του χώρου, πάντοτε στο πλαίσιο των περιορισμών που θέτει ένα μισθωμένο ακίνητο.
Μετά τον διάδρομο της εισόδου, ο επισκέπτης βρίσκεται στην τραπεζαρία, που έχει χωροθετηθεί στο κέντρο τού σπιτιού. Ακολουθεί το σαλόνι, από το οποίο γίνεται η πρόσβαση σε δύο από τα τρία δωμάτια. Το πρώτο έχει διαμορφωθεί ως χώρος γραφείου, ενώ το δεύτερο λειτουργεί ως κρεβατοκάμαρα – μάλιστα, στο υπνοδωμάτιο προσαρτάται ακόμη ένας μικρός χώρος, που εξυπηρετεί ως χώρος ανάγνωσης. Το τελευταίο από τα τρία δωμάτια του σπιτιού λειτουργεί ως γκαρνταρόμπα.
Διακόσμηση με γαλλικές επιρροές
Το ύφος της διακόσμησης είναι κατά βάση κλασικό, με γαλλικές επιρροές και μείξη διαφόρων στιλ επίπλων – ακόμη και DIY (do it yourself), κατά τη βορειοευρωπαϊκή συνήθεια. Βασική αρχή, ο συνδυασμός υλικών όπως το κρύσταλλο, ο καθρέφτης, ο μπρούντζος, η πορσελάνη, το σκαλιστό ξύλο, τα σατέν ή τα μπροκάρ υφάσματα και τα χαλιά Ανατολής σε ένα συνεκτικό σύνολο που βιώνεται ως χώρος καθημερινής διαβίωσης.
Στο πλαίσιο αυτό ενσωματώνονται συλλογές από λευκώματα τέχνης, από βιβλία παλιά και σύγχρονα, από αντίκες και έργα τέχνης (πρωτότυπα ή σε μεταξοτυπίες), αλλά και γκραβούρες. Στόχος του ιδιοκτήτη, η διατήρηση (με αποφυγή της «μουσειοποίησης») αντικειμένων συναισθηματικής αξίας, προερχομένων από οικογενειακά κειμήλια, από αγορές σε καταστήματα αντικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ακόμη και δώρων από φίλους, ώστε να δημιουργείται η αίσθηση του διαχρονικού και προσωπικού χώρου, με διαφορετικά και εξελισσόμενα επίπεδα ανάγνωσης.
