Η θλιβερή είδηση της δηλητηρίασης και του θανάτου των αλόγων στον ιππικό όμιλο της Κωνσταντίνας Κατσίτη, στην τοπική κοινότητα Δάτου τής δημοτικής ενότητας Φιλίππων τού δήμου Καβάλας, λίγα χιλιόμετρα πριν από τον φημισμένο αρχαιολογικό χώρο, δεν κρύβει μόνο μια αποτρόπαια πράξη που προκάλεσε φρίκη και οργή στην τοπική κοινωνία… Κρύβει μιαν ανθρώπινη ιστορία, αυτήν της οικογένειας του Θωμά Κατσίτη, ο οποίος είχε επιλέξει τα άλογα και την ιππασία ως το «φάρμακο» για το πρόβλημα της δυσλεξίας που αντιμετώπιζε η μικρότερη κόρη του.
Επί χρόνια, τα εννέα πανέμορφα άλογα αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι τής οικογένειας, προσφέροντας συγκινήσεις και όμορφες στιγμές – κυρίως όμως βοήθεια στο μικρότερο μέλος της, την Κωνσταντίνα. Έτσι, όταν πριν από μερικές ημέρες ο κ. Κατσίτης μπήκε στον στάβλο, για να τα ταΐσει, και αντίκρισε δύο από αυτά νεκρά, ένα ετοιμοθάνατο και τα άλλα σε κακή κατάσταση, το σοκ ήταν μεγάλο.
«Ο δράστης ή οι δράστες αυτής της απάνθρωπης πράξης», εξηγεί, «παραβίασαν την κλειδαριά τής πόρτας, μπήκαν μέσα στον στάβλο και έριξαν δηλητήριο στα κουτιά ταΐσματος και των εννέα αλόγων μαζί με πίτουρο ή ζαχαρόπαστα, ώστε να είναι σίγουροι ότι τα ζώα θα το φάνε. Δύο άλογα, τα πιο λαίμαργα, ήταν αυτά που πέθαναν πρώτα. Το ένα βρίσκεται ακόμη σε κρίσιμη κατάσταση, ενώ καταφέραμε, χάρη στην άμεση συμβολή τής ιππιάτρου που ήρθε από τη Θεσσαλονίκη, να προστατεύσουμε τα άλλα πέντε, χωρίς ωστόσο να είμαστε ακόμη σίγουροι ότι διέφυγαν το κίνδυνο. Για περισσότερες από δέκα ώρες η ιππίατρος έκανε πλύση στομάχου στα άλογα και απομάκρυνε περί τα 15 κιλά αίμα από το στομάχι τους, που ήταν απόρροια της δηλητηρίασης που έπαθαν. Το δηλητήριο έκαψε τη γλώσσα των ζώων και με δυσκολία μπορούν να φάνε και να πιουν. Τέσσερα μερόνυχτα τώρα είμαστε πάνω από τα ζώα και αγωνιούμε για τη ζωή τους».
Μέχρι και αυτήν τη στιγμή οι ιδιοκτήτες δεν έχουν οποιδήποτε ένδειξη για το ποιος μπορεί να δηλητηρίασε τα ζώα. Ήδη, ο κ. Κατσίτης προχώρησε σε καταγγελία στην αστυνομική διεύθυνση Καβάλας, ενώ χθες βράδυ η κόρη του, Κωνσταντίνα, ανέβασε ένα βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ζητώντας απ’ όσους γνωρίζουν κάτι να το αποκαλύψουν, για να βρεθεί ο ένοχος.
Με πολύ κόπο, προσπάθεια, προσωπική δουλειά, όρεξη και μεράκι, αλλά κυρίως με αγάπη για την κόρη του, ο πατέρας Κατσίτης προσπάθησε να βρει έναν τρόπο, ώστε να αντιμετωπίσει τη δυσλεξία τής Κωνσταντίνας. Με συμβουλές ειδικών και ενός καθηγητή στη Θεσσαλονίκη, αγόρασε το πρώτο άλογο – κατόπιν και επιθυμίας τής μικρής, όταν εκείνη ήταν μόλις τεσσάρων χρόνων. Όπως λέει, η Κωνσταντίνα είχε μεγάλη αγάπη στη φύση και τα ζώα: «Εκεί έβρισκε ασφάλεια, ισορροπία, ανταπόκριση στις δικές της ανησυχίες», εξηγεί.
Αμαζόνα στην εθνική ομάδα παίδων
Η Κωνσταντίνα ξεκίνησε την ενασχόλησή της με την ιππασία στην ηλικία των πέντε ετών – και μπορεί όλα να άρχισαν από μια παιδική επιθυμία, αλλά σήμερα το άλογο και η ιππική δεξιοτεχνία έχουν γίνει για την ίδια τρόπος ζωής και σκέψης. Η αγάπη της για τα άλογα την έφερε κοντά στην αθλητική ιππασία και τη συστηματική ενασχόλησή της με όλα τα αθλήματα (ιππική δεξιοτεχνία, υπερπήδηση εμποδίων, ιππική αντοχή): στο τέλος, όμως, την κέρδισε η ιππική δεξιοτεχνία, στην οποία αφιερώθηκε αποκλειστικά τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Με τη στήριξη της οικογένειάς της κατόρθωσε να συμμετάσχει στην εθνική ομάδα παίδων και να γίνει η μοναδική αμαζόνα από τη Βόρεια Ελλάδα που πλαισίωσε τη συγκεκριμένη ομάδα. Τον Ιούλιο του 2011 η Κωνσταντίνα συμμετείχε στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα στην Κωνσταντινούπολη, κατακτώντας την 4η θέση στο ατομικό και τη 2η στο ομαδικό. Στη συνέχεια συμμετείχε στους Βαλκανικούς Αγώνες στο Νόβισαντ της Σερβίας, το 2014, κατακτώντας την 1η θέση στο ομαδικό αγώνισμα εφήβων και την 4η στο ατομικό. Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με τις σπουδές της στην Αγγλία, εργάστηκε σε αρκετούς μεγάλους ιππικούς ομίλους στη Βρετανία, αποκομίζοντας πολλές και σημαντικές εμπειρίες τόσο από τη δουλειά της στον στίβο, υπό την καθοδήγησή των επαγγελματιών τού είδους, όσο και από τη σχέση και τη συναναστροφή μαζί τους.
Επιστροφή στην πατρίδα
Δεν αποδέχθηκε, ωστόσο, προτάσεις για δουλειά στο εξωτερικό και προτίμησε να επιστρέψει στη χώρα μας, για να συστήσει τον δικό της ιππικό όμιλο, δίνοντας τη δυνατότητα στους συμπατριώτες της –και κυρίως στα παιδιά– να γνωρίσουν τα άλογα και να ωφεληθούν από την επαφή και την επικοινωνία με αυτό το όμορφο και έξυπνο ζώο.
«Ήθελε να ασχοληθεί με τα άλογα που είχαμε στον στάβλο, επειδή αφιέρωσε πολύ χρόνο μαζί τους. Δεν έχει σημασία πόσο κοστίζει ένα άλογο, αλλά πόσες ώρες έχει πάνω του από τον εκπαιδευτή του. Σας ομολογώ πως ό,τι καταφέραμε όλα αυτά τα χρόνια δεν το πετύχαμε με ακριβά άλογα, αλλά με άλογα των πεντακοσίων και εξακοσίων ευρώ. Κάθε άλογο δικό μας έχει ίσα με χίλιες ώρες δουλειάς από την Κωνσταντίνα, ώστε να λάβει την καλύτερη εκπαίδευση. Αυτός είναι και ο λόγος που τα άλογά μας είναι κατάλληλα για μικρά παιδιά κάτω των 10 ετών. Τόσο η Κωνσταντίνα όσο κι εγώ προσωπικά αφιερώσαμε πάρα πολύ χρόνο στα άλογα, στην εκπαίδευσή τους, στη φροντίδα τους, στην επικοινωνία μαζί τους», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Κατσίτης.
