Όλα τα λουλούδια στην κυρία από εκείνον

Γράφει η Cathy.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΙ ΟΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ Ο ΕΡΩΤΟΧΤΥΠΗΜΕΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΟΣ ΕΧΕΙ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΓΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΣΟΥΙΤΑ (ΜΕ ΟΛΑ ΑΣΦΑΛΩΣ ΤΑ ΣΥΜΠΑΡΟΜΑΡΤΟΥΝΤΑ, ΛΑΤΡΕΜΕΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ – ΛΑΤΡΕΜΕΝΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΜΟΥ) ΣΕ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ, ΜΕΤΑΞΥ ΠΟΛΛΩΝ ΑΛΛΩΝ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΩΝ, ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΣΥΓΚΡΙΤΗ ΘΕΑ ΣΤΟΝ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΘΕΡΜΑΪΚΟ. ΕΚΕΙ ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΩΡΕΣ, ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΑΚΤΙΚΩΣ, ΠΡΟΣ ΤΕΡΨΙΝ ΤΟΥ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΟΣ ΚΟΙΝΟΥ, ΒΕΒΑΙΩΣ ΒΕΒΑΙΩΣ, Η ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΣ.

Ξέρεις εκείνο το κλασικό «ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι», λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου; Ε, κάπως έτσι έχει, εν προκειμένω, η περίπτωση και με πασίγνωστο – ύπανδρο– Θεσσαλονικιό (και όταν λέω «πασίγνωστο» εννοώ πραγματικά ευρύτατα γνωστό, όχι μεσοβέζικα πράγματα), ο οποίος έχει εσχάτως συνεπαρθεί από τα κάλλη νεαρής αοιδού, η οποία επιδίδεται στην τέχνη της σε νυχτερινό ναό πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη.

Όλα ξεκίνησαν από μια δεξίωση στο συγκεκριμένο κέντρο διασκέδασης – και ξέρεις τι είδους δεξίωση εννοώ, φανατικό μου κοινό: μιλάω για εκείνες τις συνεστιάσεις που οργανώνουν για τους εργαζομένους τους διάφορες επιχειρήσεις, με πρωταρχικό στόχο «to know us better» (αφορμή μπορεί να αποτελέσουν τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά ή ακόμη και η ονομαστική γιορτή τού CEO τής εταιρείας, αν αντιλαμβάνεσαι το υπονοούμενο, λατρεμένη αναγνώστρια-λατρεμένε αναγνώστη μου…). Σε μια τέτοια δεξίωση, ο συγκεκριμένος (επαναλαμβάνω προς εμπέδωση: ultra επώνυμος και επιτυχημένος) συμπολίτης μας αντίκρισε για πρώτη φορά την καλλίπυγο, μελαχρινή νεαρά. Την είδε, τον είδε, της χαμογέλασε, του χαμογέλασε και εκεί άρχισαν όλα. Το πρώτο –από τα πολλά που ακολούθησαν μέχρι και σήμερα– μπουκέτο με τριαντάφυλλα (κατακόκκινα, όπως αρμόζει στην περίσταση) έφτασε το πρώτο κιόλας βράδυ. Ακολούθησαν ακόμη περισσότερα τριαντάφυλλα, εν συνεχεία δωράκια, μετά μεγαλύτερης αξίας δωράκια, μετά και άλλα τριαντάφυλλα, στη συνέχεια δώρα πραγματικά ακριβά – και  τα τριαντάφυλλα συνέχισαν να ραίνουν το πάτωμα που κάθε φορά πατούσε η καλλίπυγος νεαρά αοιδός… Ούτε βιοτεχνία παραγωγής ροδελαίου στη φίλη και γείτονα Βουλγαρία δεν θα είχε τόση πρώτη ύλη – για να μη σας τα πολυλογώ, ο εν λόγω συμπολίτης μας έγινε η χαρά και η ελπίδα κάθε ανθοπώλη τής μεταμνημονιακής εποχής.

Πληροφορούμαι ότι εδώ και λίγο καιρό ο ερωτοχτυπημένος Θεσσαλονικιός έχει φροντίσει για μόνιμη σουίτα (με όλα ασφαλώς τα συμπαρομαρτούντα, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου) σε ξενοδοχείο της πόλης, το οποίο, μεταξύ πολλών άλλων συναρπαστικών, προσφέρει στους φιλοξενουμένους του ανεμπόδιστη και ασύγκριτη θέα στον χειμερινό Θερμαϊκό. Εκεί το ζεύγος καταλήγει πολύ συχνά τις μικρές ώρες, μετά το πέρας τής παράστασης που δίνει τακτικώς, προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού, βεβαίως βεβαίως, η δημοφιλής καλλιτέχνις.

Όχι, ομολογώ ότι δεν γνωρίζω πώς ο –στη δεύτερη νεότητά του– συμπολίτης μας καλύπτει αυτά τα νυχτοπερπατήματά του στο (επίσημο) έτερον ήμισύ του. Αυτό που γνωρίζω όμως με βεβαιότητα είναι ότι ο κόσμος έχει αρχίσει πλέον και το συζητά. Έτσι, θαρρώ πως, αν δεν θέλει να αρχίσει να ψάχνει –εκτός από κόκκινα τριαντάφυλλα, ακριβά δώρα και σουίτες σε boutique και luxury hotels τής Θεσσαλονίκης– και για κρεβάτι σε κανένα νοσοκομείο τής πόλης (η σύζυγός του είναι εξαιρετικά δυναμική και σίγουρα, αν υποψιαστεί κάτι, ο «ατάσθαλος» σύζυγος δεν θα τη βγάλει εύκολα καθαρή…), καλά θα κάνει να συμμαζευτεί. Είναι επικίνδυνο το συγκεκριμένο «σπορ», προσφιλέστατε… Τις περισσότερες φορές, δε, κρατάει όσο και μία σεζόν στους συγκεκριμένους ναούς πολιτισμού (επειδή εν συνεχεία οι καλλίπυγοι νεαρές «εισαγωγής» επιστρέφουν στη γενέθλια πόλη τους).

ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΛΩΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ (ΝΑΙ, ΤΕΣΣΕΡΙΣ, ΚΑΛΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ) ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΑΝΕΛΚΥΣΤΗΡΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΑΝΕΛΚΥΣΤΗΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΔΙΩΡΟΦΟ(!) ΧΩΡΟ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ ΤΩΝ (ΑΡΚΕΤΩΝ) ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΠΑΡΚΙΝΓΚ (ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ) ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ (ΥΠΟΓΕΙΟ) ΤΑ ΤΕΤΡΑΤΡΟΧΑ (ΚΑΙ ΔΙΤΡΟΧΑ) ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ.

Πάμε σε άλλα… Με το στόμα ανοιχτό θα μείνουν, φανατικό μου κοινό, οι επισκέπτες τής ultra chic maisonette (πληροφορούμαι, μεταξύ άλλων, ότι με την αποπεράτωσή της θα διαθέτει επτά διαφορετικά επίπεδα, αλλά και δύο πισίνες – μία εσωτερική και άλλη μία εξωτερική) που χτίζει σε υπερμέγεθες οικόπεδο στο Πανόραμα πασίγνωστο ζεύγος θεσσαλονικέων κοσμικών. Το μεγαλύτερο μέρος των κατασκευαστικών εργασιών έχει τελειώσει και, πλέον, όλη η προσοχή των ιδιοκτητών έχει επικεντρωθεί στην επίπλωση και τη διακόσμηση των εσωτερικών χώρων, αλλά και στη διαμόρφωση του (αχανούς) κήπου.

Μεταξύ των πολυτελών λεπτομερειών τής κατοικίας –όπως πληροφορούμαι, λατρεμένη αναγνώστρια-λατρεμένε αναγνώστη μου, από άτομο που, εκ της ιδιότητός του, είναι κατεξοχήν σε θέση να γνωρίζει– οφείλω να επισημάνω τους τέσσερις (ναι, τέσσερις, καλά διαβάσατε) εσωτερικούς ανελκυστήρες, αλλά και τον ειδικό ανελκυστήρα που έχει τοποθετηθεί στον διώροφο(!) χώρο στάθμευσης των (αρκετών) οχημάτων τής οικογένειας, έτσι ώστε στο πρώτο επίπεδο του πάρκινγκ (που έχει άμεση πρόσβαση στον κήπο και από εκεί στον δρόμο) να βρίσκονται τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούνται συχνότερα και στο δεύτερο (υπόγειο) τα τετράτροχα (και δίτροχα) που προορίζονται αποκλειστικώς για ειδικές περιπτώσεις.

Εννοείται ότι οι ιδιοκτήτες τής υπό κατασκευή επαύλεως δεν λυπήθηκαν τα έξοδα σε ό,τι αφορά τις πρώτες ύλες για την κατασκευή τού «παλατιού» τους, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις εισήχθησαν στη χώρα μας αποκλειστικά για τις ανάγκες τού συγκεκριμένου project. Το ερώτημα, βεβαίως, που βρίσκεται στα χείλη όλων όσοι γνωρίζουν καλά το ζεύγος είναι… πόθεν έσχε. Κι αυτό διότι οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του γνωστού κυρίου πηγαίνουν τελευταία από το κακό στο χειρότερο. Έτσι, εν μέσω οικονομικής στενότητας και με την εφορία να έχει σφίξει τα λουριά, πολλοί είναι εκείνοι που έχουν τις επιφυλάξεις τους για το τόλμημα. Εγώ πάντως, φανατικό μου κοινό, έχω απλώς απορία να δω το εσωτερικό τού περίφημου σπιτιού (και, αν τα καταφέρω, θα φροντίσω να σας μεταφέρω ό,τι δουν τα ματάκια μου).