Πότε θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα που γνωρίζαμε; Μας αφήνει έστω και ένα καλό η περιπέτεια της πανδημίας; Η Citymag ρωτά 44+1 Θεσσαλονικείς από τους χώρους της πολιτικής, του επιχειρείν, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης και της κοινωνίας των πολιτών, ζητώντας τις δικές τους απαντήσεις.
01
Τώρα, που η επόμενη ημέρα τής πανδημίας βρίσκεται πιο κοντά μας, πόσο γρήγορα βλέπετε να επανερχόμαστε σε αυτό που είχαμε συνηθίσει ως κανονικότητα; Από τι θα εξαρτηθεί το πόσο γρήγορα θα επανέλθουμε στις ζωές μας, όπως τις γνωρίζαμε;
Η επόμενη μέρα σίγουρα θα μας βρει γεμάτους όρεξη και θέληση να επανέλθουμε στην προηγούμενη κανονικότητα – το συντομότερο. Είμαι σίγουρος ότι οι πρώτοι μήνες θα θυμίζουν αρκετά το τοπίο που είχαμε αφήσει πίσω μας πριν μας βρει το κακό. Το στοίχημα όμως –νομίζω– είναι, όταν θα αρχίσει να ξεχνιέται το θέμα τής πανδημίας (κάτι που θα σηματοδοτήσει αρκετές αλλαγές σε εργασιακά, οικονομικά και κοινωνικά θέματα, χωρίς τη στήριξη της εκάστοτε Πολιτείας), να μπορέσουμε να κρατήσουμε αυτό που θα έχουμε στα χέρια μας, καλυτερεύοντας παράλληλα τις συνθήκες διαβίωσής μας – και όχι το αντίθετο. Αυτό θα εξαρτηθεί σίγουρα από την προσωπική στάση καθενός μας, από τον σεβασμό και την υπευθυνότητα.
02
Υπάρχει κάτι από αυτά που άλλαξαν στη ζωή μας στη διάρκεια της πανδημίας που θα άξιζε, ίσως, να κρατήσουμε; Κάποιο μάθημα που πήραμε; Κάποιες συνήθειες που χρειάστηκε να αλλάξουμε;
Αυτό που διακρίνω ως μεγάλη αλλαγή στον τρόπο ζωής μας –θα σταθώ μόνο στις καλές αλλαγές, βέβαια– είναι η μείωση της ταχύτητας με την οποία ζούσαμε και εργαζόμασταν. Αυτό σημαίνει περισσότερο χρόνο και ποιότητα για καθετί (για τον εαυτό μας, την οικογένειά μας, τη δουλειά μας). Θα ήθελα λοιπόν να πιστεύω ότι, μετά απ’ αυτό το μάθημα που περνάμε, θα γίνουμε πιο ποιοτικοί και επιλεκτικοί στον τρόπο ζωής μας. Σίγουρα αυτό θα βγει και στη δουλειά μας – έτσι, θα έχουμε περισσότερο χρόνο να παρατηρούμε και να αξιολογούμε τη ζωή μας, χωρίς να θεωρούμε οτιδήποτε δεδομένο.