Πότε θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα που γνωρίζαμε; Μας αφήνει έστω και ένα καλό η περιπέτεια της πανδημίας; Η Citymag ρωτά 44+1 Θεσσαλονικείς από τους χώρους της πολιτικής, του επιχειρείν, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης και της κοινωνίας των πολιτών, ζητώντας τις δικές τους απαντήσεις.

01

Τώρα, που η επόμενη ημέρα τής πανδημίας βρίσκεται πιο κοντά μας, πόσο γρήγορα βλέπετε να επανερχόμαστε σε αυτό που είχαμε συνηθίσει ως κανονικότητα; Από τι θα εξαρτηθεί το πόσο γρήγορα θα επανέλθουμε στις ζωές μας, όπως τις γνωρίζαμε;

Δεν θεωρώ ότι επιστρέφουμε σε μια κανονικότητα όπως τη γνωρίζαμε πριν. Η πανδημία έχει αλλάξει ήδη την καθημερινότητά μας και τον τρόπο που σκεφτόμαστε, κυρίως στο επιχειρείν, όπου δραστηριοποιούμαι κι εγώ, καθώς και στις προσωπικές μας σχέσεις. Ίσως η ανάγκη για τη χαμένη ελευθερία μας μάς οδηγήσει γρήγορα σε κάποιες συνήθειες του παρελθόντος. Τα κατάλοιπα όμως απ’ όλη αυτήν την τρέλα που ζούμε θα αργήσουμε να τα διώξουμε από πάνω μας.

Νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς για να μιλάμε για επιστροφή – θα υπάρξουν πολλές ακόμη αλλαγές. Η υγεία μας και μια μεγάλη δόση τρέλας θα μας βοηθήσουν να διαχειριστούμε αυτήν την κατάσταση. Οι προσωπικές σχέσεις, η εμπιστοσύνη μεταξύ μας και η λογική είναι τα συστατικά που θα μας δώσουν ώθηση για την επόμενη μέρα.

02

Υπάρχει κάτι από αυτά που άλλαξαν στη ζωή μας στη διάρκεια της πανδημίας που θα άξιζε, ίσως, να κρατήσουμε; Κάποιο μάθημα που πήραμε; Κάποιες συνήθειες που χρειάστηκε να αλλάξουμε;

Όταν στερούμαστε την ελευθερία μας σε όλα τα επίπεδα, είναι δύσκολο να αναγνωρίσεις κάποια θετικά. Παρ’ όλα αυτά, άξιες αναφοράς ως προς τη θετική τους επίπτωση ήταν οι αλλαγές στο επιχειρείν. Ήταν επιτακτική η ανάγκη να εξελιχθούμε γρήγορα, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα – κι αυτό μας έκανε πιο εξωστρεφείς, δημιουργικούς και παραγωγικούς. Η κατάσταση δεν μας άφησε περιθώρια για πολλές επιλογές – θα πηγαίναμε είτε προς τον γκρεμό είτε ένα βήμα παρακάτω.

Τέλος, η έντονη ζωή μας πριν από τον Μάρτιο του 2020, παράλληλα με τις απαιτήσεις τής εργασίας μας, δεν άφηνε περιθώρια για προσωπικές στιγμές με την οικογένειά μας. Τον καιρό τής πανδημίας αυτό άλλαξε. Ο άφθονος χρόνος που μας δόθηκε την περίοδο αυτή βοήθησε να αναθεωρήσουμε τις πραγματικές αξίες – αυτό είναι από τα θετικά που θα ήθελα να κρατήσουμε και στο μέλλον.

Δυσκολίες υπήρχαν και θα υπάρχουν. Αυτό που μας έγινε μάθημα –και στην οικονομική κρίση και στην εποχή τής Covid– είναι ότι τίποτα δεν πρέπει να είναι δεδομένο. Λίγο η τύχη και λίγο η ωριμότητα της σκέψης σε μια νέα ανάλογη κατάσταση επιβάλλεται να μας βρει σε πλήρη ετοιμότητα την επόμενη μέρα.