Πότε θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα που γνωρίζαμε; Μας αφήνει έστω και ένα καλό η περιπέτεια της πανδημίας; Η Citymag ρωτά 44+1 Θεσσαλονικείς από τους χώρους της πολιτικής, του επιχειρείν, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης και της κοινωνίας των πολιτών, ζητώντας τις δικές τους απαντήσεις.
01
Τώρα, που η επόμενη ημέρα τής πανδημίας βρίσκεται πιο κοντά μας, πόσο γρήγορα βλέπετε να επανερχόμαστε σε αυτό που είχαμε συνηθίσει ως κανονικότητα; Από τι θα εξαρτηθεί το πόσο γρήγορα θα επανέλθουμε στις ζωές μας, όπως τις γνωρίζαμε;
Δεν ξέρω αν η επόμενη ημέρα είναι κοντά, σίγουρα όμως θα χρειαστούμε αρκετό χρόνο μέχρι να επανέλθουμε σ’ αυτό που είχαμε συνηθίσει (ζούσαμε) ως κανονικότητα. Ίσως και να μην επανέλθουμε ποτέ σε εκείνη την κανονικότητά μας, όπως τη γνωρίζαμε.
Αυτό που θα βοηθούσε ενδεχομένως στο να επανέλθουμε με κάποιον τρόπο στις ζωές μας είναι η αποδοχή τής κατάστασης που όλοι βιώνουμε και οι νέοι όροι και προϋποθέσεις που πρέπει να θέσουμε στους εαυτούς μας, όπως π.χ. ότι θα πρέπει να προσέχουμε, να σεβόμαστε και να τηρούμε λίγα παραπάνω μέτρα.
02
Υπάρχει κάτι από αυτά που άλλαξαν στη ζωή μας στη διάρκεια της πανδημίας που θα άξιζε, ίσως, να κρατήσουμε; Κάποιο μάθημα που πήραμε; Κάποιες συνήθειες που χρειάστηκε να αλλάξουμε;
Πολλά μαθήματα μας έδωσε η πανδημία – τα περισσότερα εξ αυτών αξίζει να τα κρατήσουμε, καθώς ουδέν κακόν αμιγές καλού. Ακόμη και η πιο δύσκολη κατάσταση κάτι ωφέλιμο θα φέρει μαζί της. Το σίγουρο είναι ότι πολλά πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα πλέον έχουμε κατανοήσει (στον βαθμό που μπορεί καθένας από εμάς) πως δεν είναι. Δεν είναι τίποτα δεδομένο. Ούτε ο αέρας που αναπνέουμε. Οι επαφές μας με πρόσωπα αγαπημένα και μη, η βόλτα και η εργασία μας, πράγματα που θεωρούσαμε ως ακίνητες και ανίκητες βραχονησίδες μας – τώρα κατανοούμε τη σημαντικότητά τους.
Ένα μεγάλο καλό ήταν η επιβράδυνση των ρυθμών μας, ο χρόνος που είχαμε με τον εαυτό μας, την οικογένειά μας. Χρόνος για σκέψη και ενδοσκόπηση. Σεβασμός στο ευρύτερο και διευρυμένο περιβάλλον. Ρεαλιστής και οδοιπόρος.