Τα γούστα θέλουν τον τρόπο τους

Γράφει η Cathy.

ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΕΜΑΘΑ, ΤΟ ΤΖΙΠΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΦΙΜΕ ΤΖΑΜΙΑ, ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΑΖΕΥΕΤΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΟΡΑΤΩΝ… ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΩΝ ΣΤΟ ΣΑΣΙ, ΕΒΑΛΕ ΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ ΜΕ ΤΑΧΥΤΗΤΑ, ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ ΟΤΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΣΩ ΚΑΘΙΣΜΑ, ΟΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΒΟΛΕΥΤΕΙ, ΣΤΟ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ, ΟΙ ΔΥΟ ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΠΑΡΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ, ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΞΕΣΠΑΣΑΝ –ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΜΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΑΝ– ΣΕ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑΤΑ. ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΦΥΣΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΥΩΝΕΙ…

Το περιστατικό συνέβη πριν από 10-12 ημέρες και σπεύδω να σας το μεταφέρω. Το story αφορά νεαρής ηλικίας πολιτικό πρόσωπο εκ Θεσσαλονίκης, το οποίο αρχικώς είχε εμπλακεί με τα αυτοδιοικητικά, όπου ομολογουμένως είχε παρουσιάσει έντονη δραστηριότητα. Το λογικό επόμενο βήμα; Ο στίβος τής κεντρικής πολιτικής σκηνής, όπου πλέον δραστηριοποιείται με αντίστοιχη επιτυχία (χωρίς, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου, να έχει γυρίσει την πλάτη στα τοπικά, από τα οποία, εξάλλου, ξεκίνησε).

Το εν λόγω πρόσωπο, πέρα από τις πολιτικές του ενασχολήσεις, επιδεικνύει έντονη «προσωπική» δραστηριότητα. Πρόκειται για άτομο που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητο. Δεν μπορώ να δώσω επιμέρους χαρακτηριστικά, γιατί έτσι θα απεκάλυπτα το φύλο, έχει όμως πρόσωπο με έντονα, διαπεραστικά μάτια και κορμί θανατηφόρο. Σίγουρα ένα άτομο που θα ήθελε κάποιος να έχει στο πλευρό του.

«Μπράβο, λοιπόν, στην κοπέλα ή στο παλικάρι», θα μου πεις με νόημα, φανατικό μου κοινό. «Μπράβο και πάλι μπράβο», θα συμπληρώσω εγώ. Το θέμα όμως είναι ότι άλλο το τι κάνει καθεμία (ή καθένας) στο κρεβάτι τού σπιτιού της/του (ή σε όποιο άλλο κρεβάτι) και άλλο τι κάνουμε σε πιο… δημόσια μέρη. Και εξηγούμαι.

Πριν από μερικές ημέρες, βράδυ Πέμπτης, το εν λόγω πρόσωπο εθεάθη σε δημόσιο χώρο. Ουδέν μεμπτόν ώς εδώ, θα μου πείτε. Σύμφωνοι. Ο εν λόγω χώρος δεν ήταν όμως κάποιο καφέ, κάποιο θέατρο, κάποιο εστιατόριο ή κάποιος χώρος εκδηλώσεων (προφανώς, λόγω και των απαγορευτικών μέτρων). «Ε, και; Απαγορεύεται αυτοί που είθισται να αποκαλούμε ‘επώνυμοι’ να συχνάζουν σε δημόσιους χώρους; Σε ένα πάρκο για μια βόλτα, στον δρόμο ή στην αγορά; Έτσι, για να περπατήσουν λίγο ‘στο χαλαρό’, για να αδειάσει το μυαλό τους από τις έγνοιες;», θα με ξαναρωτήσεις, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου. «Σαφώς και δεν απαγορεύεται», θα σου απαντήσω.

Τι γίνεται όμως όταν το εν λόγω πρόσωπο συλληφθεί, κατά το κοινώς λεγόμενο, «στα πράσα»; Ε, τότε ίσως και να αλλάζει το πράγμα… Όπως δηλαδή έγινε πριν από σχεδόν δύο εβδομάδες, στο υπαίθριο πάρκινγκ κοντά στο Μέγαρο Μουσικής, όταν το «κορμί» πιάστηκε κυριολεκτικά επί το έργον στο πίσω κάθισμα ενός 4Χ4 με φιμέ τζάμια, όπου χαριεντιζόταν με άλλο «κορμί». Απ’ ό,τι έμαθα, το τζιπάκι με τα φιμέ τζάμια, μόλις άρχισε να μαζεύεται κόσμος λόγω των ορατών… αναταράξεων στο σασί, έβαλε μπρος και έφυγε με ταχύτητα, κατευθυνόμενο προς άλλες παραλίες. Το πρόβλημα ήταν όμως ότι, για να περάσουν από το πίσω κάθισμα, όπου είχαν βολευτεί, στο μπροστά, ώστε να οδηγήσουν και να φύγουν, οι δύο επιβάτες αναγνωρίστηκαν από παριστάμενους, ορισμένοι εκ των οποίων ξέσπασαν –απ’ ό,τι μου μετέφεραν– σε χειροκροτήματα. Κάποιος πρέπει να το φυσάει και να μην κρυώνει…

ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΕΦΤΑΣΕ Σ’ ΕΜΕΝΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ, ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ «ΣΠΑΘΙ» ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (ΠΡΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ, ΛΟΓΩ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ), ΣΕ ΓΝΩΣΤΟ ΜΠΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. ΠΑΡΕΑ ΝΕΑΡΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΟΥ ΜΑΓΑΖΙΟΥ, ΟΠΟΥ, ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΜΠΙΡΑΣ, ΚΡΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΖΕΔΩΝ, ΕΠΙΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΔΥΣΩΠΗΤΗ ΚΟΖΕΡΙ…

Πάμε σε άλλα… Το περιστατικό έφτασε σ’ εμένα καθυστερημένα, το πρόσωπο που μου το μετέφερε όμως είναι «σπαθί» και ο λόγος του δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Είναι καθημερινή (προ περιοριστικών μέτρων, λόγω κορωνοϊού), σε γνωστό μπιστρό τής Θεσσαλονίκης. Παρέα νεαρών κυριών κάθεται σε τραπέζι τού μαγαζιού, όπου, συνοδεία μπίρας, κρασιού και μεζέδων, επιδίδονται σε αδυσώπητη κοζερί. Η συζήτηση δημιουργεί ωραία ατμόσφαιρα στο κουαρτέτο των νέων κυριών, οι οποίες κάθε λίγο και λιγάκι ξεσπούν σε γέλια (όπως μου είπαν, τουλάχιστον μία εξ αυτών, όταν γελάει, «κάνει το έδαφος να ηδονίζεται», όπως θα έλεγε και ο μακαρίτης ο Χάρρυ Κλυνν).

Τη στιγμή, λοιπόν, που βρισκόταν σε εξέλιξη μια τέτοια «έκρηξη» γέλιου στη γυναικοπαρέα, έμπαινε στο μαγαζί γνωστός σόουμαν, συνοδευόμενος από καλογυμνασμένο νεαρό. Άκουσε λοιπόν ο σόουμαν τα γέλια ενώ περνούσε και, επειδή προφανώς είχε τη μύγα, πήγε στο τραπέζι που ήταν κρατημένο για εκείνον και την παρέα του, άφησε τα πράγματά του και γύρισε εκεί όπου κάθονταν οι τέσσερις κοπέλες, «μαστιγώνοντάς» τις με τη φράση: «Ντροπή! Θα έπρεπε να ντρέπεστε για τη συμπεριφορά σας. Αυτό μόνο».

Η γυναικοπαρέα, απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, έμεινε κάτι σαν τη γυναίκα τού Λοτ ενώ χάζευε τα Σόδομα και τα Γόμορρα (ήτοι: στήλη άλατος). Πριν καλά καλά προλάβουν να καταλάβουν από πού τους ήρθε, έρχεται και η δεύτερη κατραπακιά. Ο νεαρός (ξέρετε: εκείνος με τις τετράγωνες πλατάρες, με τη μέση δαχτυλίδι, με τους γυμνασμένους τρικέφαλους και το εφαρμοστό τζιν που αναδείκνυε την αθλητική του σιλουέτα) σηκώνεται από το τραπέζι τού σόουμαν (που είχε επιστρέψει στην καρέκλα του και ετοιμαζόταν να καταβρέξει το πρόσωπό του με «Evian» σε σπρέι – τέτοια σύγχυση είχε πάρει) και, πλησιάζοντας με αργά και σταθερά βήματα το τραπέζι των «τεσσάρων», τους λέει με αποφασιστική φωνή: «Ρε κορίτσια, ντροπή… Δεν είναι συμπεριφορά αυτή. Δεν είναι σωστό να μπαίνει ο άλλος σε ένα μαγαζί κι εσείς να γελάτε, δεν δείχνει καλούς τρόπους». Μάταια προσπάθησε η γυναικοπαρέα να του εξηγήσει ότι το γέλιο δεν είχε να κάνει με τον σόουμαν: ο καλογυμνασμένος νεαρός είπε το «ποίημά» του και επέστρεψε στο τραπέζι του, προφανώς για να ηρεμήσει την παρέα του. Α να χαθούν, οι ανάγωγες…