Ένα διαζύγιο που θα συζητηθεί
Γράφει η Cathy.
ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΑ ΝΕΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ: «ΚΑΘΙ ΜΟΥ, ΧΩΡΙΖΟΥΝ…». ΜΑΛΙΣΤΑ, ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΕΜΑΘΕ, ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ «ΟΜΟΡΦΟ». ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΙΜΟΒΟΡΟ ΚΑΙ «BITTER», ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ. ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΠΕΣΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ, ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΝ ΤΟ ΡΑΓΙΣΜΑ ΤΟΥ ΓΥΑΛΙΟΥ, ΟΙ ΔΥΟ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ.
Εκείνος είναι δικηγόρος, από τους πολύ γνωστούς τής Θεσσαλονίκης. Επίσης, εξ όσων είμαι σε θέση να γνωρίζω, ο νεαρός κύριος δεν είναι απολιτίκ (ουκ ολίγες φορές έχει εμπλακεί στα πολιτικά – κομματικά, πάντοτε με συγκεκριμένη παράταξη, καθώς προέρχεται από «τζάκι» τής πόλης που δραστηριοποιείται στον εν λόγω χώρο). Είναι από τα πολύ αγαπητά πρόσωπα στους κοινωνικούς και κοσμικούς κύκλους, καθώς είναι πάντοτε ευγενικός και χαμογελαστός (απ’ ό,τι λένε, είναι killer στη δουλειά του. Στην παρέα όμως, όπου τον έχω πετύχει εγώ, είναι μια χαρά παιδί).
Εκείνη είναι νέα και ωραία. Με πολύ ιδιαίτερο, δικό της στιλ, που εκφράζεται τόσο μέσα από το ντύσιμό της όσο και από το κατά καιρούς χρώμα και μήκος των μαλλιών της (ένα είναι σίγουρο: δεν θα μπορούσες ποτέ να την αποκαλέσεις «συντηρητική», αν την έβλεπες σε κάποιον από τους χώρους τής Θεσσαλονίκης όπου συχνάζει). Πάντοτε χαμογελαστή και προσηνής, ασχολείται –με την ευρεία έννοια– με την τέχνη (έχοντας καταφέρει να κάνει την καλλιτεχνική της έκφραση επάγγελμα – και μάλιστα προσοδοφόρο).
Φίλη μού είπε τα νέα πριν από μερικές ημέρες: «Κάθι μου, χωρίζουν…». Μάλιστα, απ’ ό,τι έμαθε, το διαζύγιο δεν θα είναι «όμορφο». Θα είναι αιμοβόρο και «bitter», που λένε και φίλοι στο Λονδίνο. Παρά το ότι έχουν πέσει πάνω τους συγγενείς, φίλοι και γνωστοί, για να αποτρέψουν το ράγισμα του γυαλιού, οι δύο φαίνονται αποφασισμένοι. «Οι κακές γλώσσες, Κάθι μου», μου είπε η φίλη, «λένε ότι ο σύζυγος, που φαινόταν ‘σιγανό ποταμάκι’, πιάστηκε στα πράσα από τη σύζυγο ‘επί το έργον’ με νεαρή, ασκούμενη συνάδελφό του. Έτσι, εκείνη είναι πλέον αποφασισμένη να τελειώσει μια και καλή τον γάμο τους, μια που σε θέματα απιστίας δηλώνει άτεγκτη. Πάντως, Κάθι μου, κι εκείνον δεν τον βλέπω να αγωνιά… Μάλιστα, πάντοτε απ’ ό,τι μου λένε, συνεχίζει να τη βλέπει τακτικά την ασκούμενη». Τι να πω εγώ; Ειλικρινά θεωρούσα –και θεωρώ– ότι πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα ζευγάρια τής Θεσσαλονίκης. Ελπίζω το φετινό καλοκαίρι να μην τους βρει τελικώς χώρια. Όποια κι αν είναι η εξέλιξη της ιστορίας, πάντως, εγώ θα σας κρατάω ενήμερους.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΝΔΡΟΣ (ΜΑΛΙΣΤΑ, ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ – ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΩ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΩ ΟΤΙ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΜΑΘΕΙ ΤΙ ΒΡΩΜΟΔΟΥΛΕΙΕΣ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΤΗΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΞΕΠΛΕΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΟΙ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΝΙΑΓΑΡΑ), ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΤΟΡΓΗ ΤΗ ΝΕΑΡΑ «ΠΡΟΤΕΖΕ» ΤΟΥ. ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ (Η ΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ –ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ– ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΛΕΠΤΟ), ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΠΕΡΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΚΑΡΣΟΝΙΕΡΑ ΤΗΣ ΣΤΙΣ ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΝ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ (ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ, ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ‘Η ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ…).
Συνεχίζουμε… Η είδηση είναι αρκετά γνωστή στη δημοσιογραφική πιάτσα τής πόλης, έτσι θα είμαι έξτρα προσεκτική, για να μην εκθέσω πρόσωπα και πράγματα, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου. Αφορά γνωστό θεσσαλονικιό δημοσιογράφο (ο οποίος μάλιστα εντυπωσίασε εσχάτως με τη θεαματική μεταβολή που προσεκτική διατροφή και άσκηση επέφεραν στην εμφάνισή του) και νεαρή μαθητευομένη του (νομίζω ότι είναι απόφοιτος ιδιωτικής σχολής δημοσιογραφίας, δεν το έχω διπλοτσεκάρει, ωστόσο, οπότε επιφυλάσσομαι να σας πω στα σίγουρα σε επόμενο τεύχος), την οποία έχει θέσει κάτω από τις «φτερούγες» του.
Ο κύριος είναι ύπανδρος (μάλιστα, επίσης με δημοσιογράφο – τυχαίνει να την έχω συναντήσει πολλάκις και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι, έτσι και μάθει τι βρωμοδουλειές κάνει ο καλός της, δεν θα τον ξεπλένουν ούτε οι καταρράκτες τού Νιαγάρα), αυτό όμως δεν τον εμποδίζει από το να φροντίζει με ιδιαίτερη στοργή τη νεαρά «προτεζέ» του. Απ’ ό,τι μου είπαν (η πόλη είναι μικρή και όλα τα νέα –καλά και κακά– κυκλοφορούν στο λεπτό), πολύ συχνά περνά και την παραλαμβάνει το πρωί από τη γκαρσονιέρα της στις Σαράντα Εκκλησιές, για να κατεβούν μαζί στο γραφείο (δεν μπορώ να σας πω αν πρόκειται για εφημερίδα, ραδιόφωνο ή τηλεοπτικό σταθμό, καταλαβαίνετε…). Τη δουλειά της δεν την ελέγχει άλλος: όλα όσα την αφορούν περνούν αποκλειστικώς από τα δικά του μάτια (προφανώς, θέλει να αφήσει τη «σφραγίδα» του στο υπό διαμόρφωση δημοσιογραφικό «φυντάνι»). Συχνά «τυχαίνει» να περνά από το γραφείο της την ώρα τού μεσημεριανού, για να τη ρωτήσει είτε αν θα ήθελε να κατεβούν μαζί σε εστιατόριο που βρίσκεται κοντά στον χώρο τής δουλειάς τους «για να τσιμπήσουν κάτι» είτε αν ενδιαφέρεται για φαγητό από delivery (αγαπημένη τους επιλογή, όπως μου μαρτύρησε συνάδελφός τους που βρίσκεται στον ίδιο χώρο, είναι μαγαζί με έθνικ κουζίνα πλησίον τής Ίωνος Δραγούμη). Και στο τέλος τής ημέρας, με τη στοργή τού δασκάλου και την ανεπιτήδευτη μέριμνα του προϊσταμένου, «προσφέρεται» να την πετάξει μέχρι το σπίτι της (όχι: ομολογώ ότι ούτε το δικό μου μάτι ούτε το μάτι κάποιου δικού μου προσώπου τους έχει πετύχει έξω μαζί, φανατικό μου κοινό).
Η πλάκα είναι ότι ο κύριος (ο οποίος έχει αφήσει προ πολλού πίσω του τα «-άντα» και κινείται ήδη προς τα πρώτα «-ήντα» του) πιστεύει ειλικρινά ότι ουδείς τούς έχει πάρει μυρωδιά. «Προφανώς δεν αντιλαμβάνεται την ειρωνεία τού κόσμου στο γραφείο, που σιγοτραγουδάει το ‘σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία’ κάθε φορά που ο… ερωτοχτυπημένος περνάει ανάμεσα στους συναδέλφους του», μου λέει η «πηγή» μου μέσα από τη «φωλιά τού πάθους». «Το χειρότερο γι’ αυτόν», συμπληρώνει, «είναι ότι η μικρή έχει μεγάλο στόμα: όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, τόσο μέσα στη δουλειά όσο και σε δημοσιογραφικά πηγαδάκια στα οποία τυχαίνει να βρεθεί στην πόλη, το έχει ένα και καλό ότι ‘έχει την υπογραφή σύμβασης αορίστου χρόνου στο τσεπάκι της’ (σ.σ.: δεν είναι το τσεπάκι της αυτό, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου, αλλά ας μη γίνω αθυρόστομη)». Το γαρ πολύ τού έρωτος γεννά παραφροσύνη, θα πω εγώ. Τέλος πάντων… Ας ελπίσουμε να μη πάρει τίποτα μυρωδιά η γυναίκα του, γιατί σας το εγγυώμαι: οι φωνές θα ακουστούν ώς τα πέριξ τής Καβάλας (και ο νοών, νοείτω…).