Η κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα του Πόντου, η Τραπεζούντα, ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του κοινού μέσα από τη θεατρική μεταφορά του μνημειώδους αυτοβιογραφικού, ιστορικού αριστουργήματος του Δημήτρη Ψαθά, «Γη του Πόντου» (δείτε περισσότερα για την παράσταση εδώ), σε δραματοποίηση-θεατρική διασκευή Πάνου Αμαραντίδη και σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Το συγκινητικό υπερθέαμα ντύνεται με ζωντανή μουσική και τραγούδια από τους Κωνσταντίνο και Ματθαίο Τσαχουρίδη.
Έχετε μια εξαιρετική πορεία στο χώρο της μουσικής. Πώς αισθάνεστε για τη συμμετοχή σας σε μία θεατρική παράσταση και, μάλιστα, τόσο συγκινητική;
«Χρέος» μας. Αυτή είναι με μία λέξη η απάντηση στο ερώτημά σας.Θεωρούμε πως ως έννοια περιέχει όλα εκείνα τα πολυσήμαντα και πολυδιάστατα στοιχεία της ψυχοσύνθεσής μας. Θεωρούμε τη «Γη του Πόντου» μια παραγωγή βιογραφικού και όχι απλά μία παράσταση. Η καταγωγή μας συνάμα με τη γονιδιακή μουσική που μας μεγάλωσε, η συνέχεια του νήματος της ιστορίας που μας γοητεύει και μας αιχμαλωτίζει στην αλυσίδα του χρόνου, μέρος της οποίας είμαστε όλοι ανεξαιρέτως και βέβαια η καλλιτεχνική αξία αυτού του εγχειρήματος με τόσους σημαντικούς για την τέχνη συνεργάτες.
Πώς εμφανίζεστε επί σκηνής και εξελίσσεται ο ρόλος σας κατά τη διάρκεια του έργου;
Μουσικοί είμαστε και αυτό θα παραμείνουμε επί σκηνής. Ωστόσο. η σκηνοθεσία του «μάγου» Γιάννη Κακλέα, η ευφυΐα του Πάνου Αμαραντίδη και η εφευρετικότητα των σκηνικών του Μανόλη Παντελιδάκη, φτάνει και περισσεύει για να κάνει τη δική μας μουσική παρουσία ένα υπερθέαμα.
Η ΤΕΧΝΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΔΙΟΔΟ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝΤΑΙ, ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ
Σας αγχώνει το γεγονός ότι πρόκειται για μια παραγωγή που σίγουρα θα έχει μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό, άρα θα πρέπει κι εσείς να φανείτε αντάξιοι; Υπάρχει δημιουργικό άγχος με αυτό το σκεπτικό;
Πάντα… κοιμόμαστε και ξυπνάμε με τη «Γη του Πόντου». Το όνομα του Δημήτρη Ψαθά και το γεγονός ότι για πρώτη φορά δραματοποιείται η «Βίβλος» -όπως την είχε χαρακτηρίσει ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, το 1993- του Ποντιακού Ελληνισμού δεν είναι εύκολο φορτίο. Φανταστείτε ότι ξαναμελετάμε με ακαδημαϊκή συνέπεια πλέον αυτά που από μωρά παίζουμε και τραγουδάμε.
Το κοινό σάς έχει αγαπήσει και αγκαλιάσει από την πρώτη κιόλας στιγμή. Ποιες είναι οι δικές σας προσδοκίες και στόχοι;
Στόχος μας παραμένει πάντα το «φώλιασμα» στις καρδιές των ανθρώπων. Η τέχνη δεν έχει άλλη δίοδο παρά μόνο τις ψυχές εκείνων που συγκινούνται, ευαισθητοποιούνται και σκέπτονται. Όσο πιο σύντομη κάνουμε εμείς οι «ντελάληδες» την απόσταση των ψυχών τόσο πιο ευτυχισμένοι γινόμαστε.
Τι θέλετε να κρατήσει το κοινό φεύγοντας από αυτή την παράσταση; Θα μας ταξιδέψετε με τις μουσικές σας;
Θέλουμε να κρατήσει όλα εκείνα που δεν διδάχθηκε ποτέ στα ελληνικά σχολεία και, πιστέψτε μας, αυτή η παράσταση είναι το καλύτερο μάθημα, masterclass και σεμινάριο (όλα μαζί) για τον καθένα από εμάς, Πόντιο και μη. Η ελληνική ιστορία σε αυτή την άκρη του ελληνισμού είναι γεμάτη ιδέες, περηφάνια και αγνότητα. Και η δύναμη της μουσικής και των ποιημάτων που δημιούργησε η ποντιακή λαϊκή μούσα φτιάχνει το καλύτερο καράβι για να πλεύσουμε προς τα εκεί…