Η συναυλία που θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Φίλων Μουσικής (κτήριο Μ1), είναι μία περιπλάνηση στη μουσική ιστορία του τόπου μας, όπως την αφηγούνται τα τραγούδια. Η παράσταση «Στο’ πα και στο ξαναλέω» θα ταξιδέψει το κοινό στην ελληνική μουσική από το χθες στο σήμερα και από τη Δύση στην Ανατολή, με φρέσκια ματιά και ήχο. Ο Θωμάς Κωνσταντίνου (ο οποίος παίζει ούτι και λαούτο) μιλά στο Citymag.
Η εμφάνισή σας το περασμένο καλοκαίρι στο μικρό θέατρο της Επιδαύρου ήταν σημείο αναφορά για τον κόσμο που αγαπά την ελληνική μουσική. Σε λίγες ημέρες θα παίξετε μπροστά στο κοινό της Θεσσαλονίκης. Τι έχει να περιμένει το κοινό σε αυτή τη συναυλία;
Πρόκειται για μια σύμπραξη ιστορική κυρίως επειδή συναντιόμαστε επί σκηνής με τρία πρόσωπα από την παλιά και τη νέα γενιά της ελληνικής μουσικής. Οι Τακίμ είναι το όχημα και οι τρεις ερμηνευτές, οι επιβάτες σε ένα μουσικό ταξίδι στον χρόνο. Απλά και λαϊκά αλλά με τη μεγαλοπρέπεια που αρμόζει σε μια μουσική ιστορία χιλιετιών.
Γιατί επιλέχθηκε ως τίτλος της συναυλίας το «Στο ‘πα και στο ξαναλέω»;
Διότι η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης. «Στο ‘πα και στο ξαναλέγω, δεν πρέπει να ξεχνάς, είναι αμαρτία να ξεχνάς». Και είναι τόσα αυτά που έχουμε να θυμόμαστε που μόνο μέσα από τη μουσική και τη συγκίνηση που αυτή προσφέρει μπορούμε να το επιτύχουμε.
Σε μία εποχή οι ακροατές αρέσκονται στα «εύκολα» ακούσματα ή αυτά που προβάλλονται περισσότερο μέσα από τα talent shows, πόσο πιστεύετε ότι τα τραγούδια του Πόντου και της Μικράς Ασίας αγγίζουν σήμερα το κοινό -και ακόμη περισσότερο το νεανικό;
Η μουσική της Ελλάδας έχει τη μυστηριώδη δύναμη να φυτρώνει πάντα εκεί που δε την σπέρνουν και επειδή η ιστορία κύκλους κάνει, βλέπουμε πόσο έντονη είναι ακόμα μια φορά η τάση των νέων να βρίσκουν καταφύγιο και απαντήσεις στην ελληνική μουσική παράδοση. Είναι η οικειότητα, η παρηγοριά, η ψυχοπονιά αν θέλετε που προσφέρει η ελληνική μουσική στους νέους (και όχι μόνο) σε αντίθεση με την πολιτική ορθότητα και τον υποκριτικό δογματισμό της δύσης.
ΟΙ ΝΕΟΙ, ΔΙΑΙΣΘΗΤΙΚΑ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΉΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑΝΕ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΖΗΛΕΨΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΠΙΟ ΡΟΚ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ.
Έχετε κάνει πολύ σημαντικές εμφανίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό; Πώς δέχεται ο θεατής τους ήχους από όργανα όπως το ούτι, το λαούτο ή το κανονάκι και τη μουσική της -ας την αποκαλέσω- ανατολικής Μεσογείου;
Στην αρχή ήταν το εξωτικό που μάγευε τους ξένους. Τώρα πια θεωρώ πως έχουμε περάσει σε ένα νέο στάδιο όπου οι ξένοι ακροατές βιώνουν σε βάθος τη δύναμη των ελληνικών μουσικών οργάνων γιατί ο ήχος τους έρχεται από πολύ παλιά ολοζώντανος και σε πλήρη λειτουργία και όχι απλώς «καλοσυντηρημένος».
Τι σημαίνει για εσάς, ως μουσικό, αλλά και μέλος των ΤΑΚΙΜ η συνεργασία σας με καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως η Ελένη Βιτάλη, η Σοφία Παπάζογλου και ο Κώστας Τριανταφυλλίδης;
Πρόκειται για τρεις ερμηνευτές βαθύτατα λαϊκούς και ανεπιτήδευτους. Η ειλικρίνεια με την οποία προσεγγίζουν τις ερμηνείες τους μας συνεπαίρνει και «ενεργοποιεί» και τη δική μας ανάγκη για επικοινωνία και δημιουργία.
Τα τελευταία χρόνια η εκμάθηση παραδοσιακών οργάνων έχει αρχίσει να «κλέβει» χώρο από τα δημοφιλή όργανα. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό και γιατί θα ενθαρρύνατε έναν γονέα να στείλει το παιδί του να μάθει λαούτο;
Η δημοφιλία είναι κάτι που έρχεται και παρέρχεται αλλά η διαχρονικότητα είναι πάντα το ζητούμενο. Θεωρώ πως οι νέοι διαισθητικά καταλαβαίνουν που θα βρουν τις απαντήσεις και την ουσία που ζητάνε και έτσι στρέφονται στα ελληνικά μουσικά όργανα τα οποία όχι μόνο δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τα δυτικά αλλά μερικές φορές φαντάζουν πιο ροκ και εναλλακτικά.
