Πορτρέτο: Σάκης Γιούμπασης.
Οι περισσότεροι σας ξέρουν από το επιχειρείν στο οποίο δραστηριοποιείστε, με χώρους όπως το εμβληματικό μπαρ «Le Cercle de Salonique» ή το εστιατόριο «Linéaire», αμφότερα στη Βασιλέως Ηρακλείου, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Λιγότεροι ίσως γνωρίζουν ότι έχετε σπουδάσει Αγγλοαμερικανικό Δίκαιο στο Λουξεμβούργο και Επικοινωνιολογία στην Κολωνία. Τι σας έφερε από τις σπουδές στο Δίκαιο στον κλάδο της εστίασης – και μάλιστα στη Θεσσαλονίκη;
Η απόφαση για τις σπουδές μου ήταν κυρίως ιδεολογική – μια συνεισφορά στην αλλαγή του κόσμου προς το καλύτερο. Αργότερα κατάλαβα ότι η πρόσβαση στη γνώση και οι ανοιχτοί ορίζοντες είναι στοιχεία που μου δίνουν ζωή, ανεξάρτητα από το αν θα βιοπορίζομαι από αυτά.
Βέβαια, ο κλάδος της εστίασης με κέρδισε τελικά, όπως είναι προφανές, επειδή συνδυάζει κομμάτια του εαυτού μου, όπως η κοινωνικότητα, η εξωστρέφεια, η δοτικότητα και η αντίληψη, με πολύ όμορφο τρόπο. Έτσι, δεν θα μπορούσα να επιλέξω άλλη πόλη από τη Θεσσαλονίκη, την οποία αγαπώ πολύ και θεωρώ ότι, ως πόλη, είναι εξίσου κοινωνική και δοτική.
Γεννηθήκατε στη Γερμανία, από αρκετά μικρή ηλικία, ωστόσο, βρεθήκατε στη Θεσσαλονίκη, την οποία επιλέξατε να κάνετε τόπο κατοικίας και δραστηριοποίησής σας. Αν σας ρωτούσε κάποιος φίλος σας (Έλληνας από άλλη περιοχή της χώρας ή αλλοδαπός) αν θα του προτείνατε να μετεγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη, τι θα του απαντούσατε;
Είναι πολύ ωραία η ερώτησή σας… Πιστεύω πως, αν αγαπάς κάτι –είτε αυτό είναι πόλη είτε περιοχή είτε άνθρωπος, ακόμη και απλώς μια ταινία–, μπορείς να υποστηρίξεις αυτό που αγαπάς με το 100% του εαυτού σου. Οπότε, η απάντησή μου σε όποιον φίλο μου ή κοντινό μου άνθρωπο αναρωτιέται αν θα άξιζε μια αλλαγή ζωής, με επιλογή της Θεσσαλονίκης ως τόπου κατοικίας του, η απάντησή μου δεν θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε άλλη παρά ένα μεγάλο «ναι».
Έχοντας ζήσει επί αρκετά χρόνια σε πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, το Βερολίνο, η Ζυρίχη, ακόμη και η Σανγκάη, σήμερα ζείτε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Δεν είναι λίγο απότομη η προσαρμογή; Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στο κέντρο της πόλης; Και, αντίστοιχα: υπάρχουν πράγματα που σας ενοχλούν;
Από μικρός είχα μια τάση να εξερευνώ ή, όπως προανέφερα, να διευρύνω τους ορίζοντές μου. Μεγάλωσα –αν μπορώ να το θέσω έτσι– με αυτόν τον τρόπο από την οικογένειά μου: να ανοίγω πάντοτε τα φτερά μου.
Οι επιλογές των πόλεων που προαναφέρατε αποτέλεσαν μια ανάγκη, για να δω πού ταιριάζω. Εξαιρετικές επιλογές, θα με ακολουθούν πάντοτε αυτές οι αναμνήσεις. Με έχουν διαμορφώσει αυτές οι πόλεις, η «άγκυρά» μου, ωστόσο, είναι η Θεσσαλονίκη. Απότομη αλλαγή δεν ήταν, όχι… Ήρθε πολύ σταδιακά η αλλαγή αυτή στη ζωή μου – όποτε έκλεινε ένας κύκλος άνοιγε ένας άλλος. Έτσι όταν εγκαταστάθηκα στη Θεσσαλονίκη, οι υπόλοιποι κύκλοι είχαν ολοκληρωθεί και άνοιγε ένας επόμενος. Είχα πολλή χαρά και ανυπομονησία μέσα μου.
Το κέντρο της πόλης για εμένα προσωπικά είναι όχι απλώς γοητευτικό, αλλά ακόμη και μαγικό, θα τολμούσα να πω. Έχεις την ευκολία της πρόσβασης όπου θέλεις να κινηθείς, έχεις πάρα πολλές επιλογές σε πράγματα που θέλεις να κάνεις, όλα είναι κοντά σου. Δεν πιστεύω ότι η Θεσσαλονίκη έχει να ζηλέψει το λάιφστάιλ συγκρινόμενη με άλλες ευρωπαϊκές και μη πόλεις.
Μια μικρή ταλαιπωρία που μπορώ να πω ότι υπάρχει, βέβαια, είναι το πάρκινγκ. Είναι λίγο δυσεύρετο…
ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΑΓΙΚΟ, ΘΑ ΤΟΛΜΟΥΣΑ ΝΑ ΠΩ. ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΚΟΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙΣ, ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ. ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΧΕΙ ΝΑ ΖΗΛΕΨΕΙ ΤΟ ΛΑΪΦΣΤΑΪΛ ΣΥΓΚΡΙΝΟΜΕΝΗ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΠΟΛΕΙΣ.
Όπως μπορεί να διαπιστώσει όποιος επισκεφθεί τους χώρους που έχετε δημιουργήσει, η αισθητική παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή σας. Πόσο παρούσα είναι, την ίδια στιγμή, η αισθητική στο ευρύτερο αστικό περιβάλλον; Προφανώς και αναφέρομαι στη Θεσσαλονίκη, αυτή η συζήτηση ωστόσο αφορά λίγο πολύ όλες τις ελληνικές πόλεις…
Η αισθητική είναι ένα πολύ υποκειμενικό κομμάτι, που διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Εγώ ονομάζω «αισθητική» ό,τι επιτρέπει σε καθέναν από εμάς να ηρεμεί το είναι του. Υπό αυτήν την έννοια, την ηρεμία αυτήν μπορείς να τη βρεις σε όλες τις ελληνικές πόλεις – και εκτός Θεσσαλονίκης. Όλες έχουν κάτι να σου προσφέρουν για να σε ηρεμήσουν, είτε είναι μια πεδιάδα είτε είναι βράχοι είτε είναι η θέα του Θερμαϊκού και τα νεοκλασικά κτίρια.
Κινείστε καθημερινά στο κέντρο. Αγαπημένα στέκια, από το πρωί ώς το βράδυ; Πού είναι πιθανότερο να σας συναντήσει κάποιος – πέρα, προφανώς, από τα δικά σας μαγαζιά;
Όταν μου το επιτρέπει ο χρόνος, θα πω ότι μου αρέσει η περιοχή της ρωμαϊκής αγοράς για μια βόλτα. Μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, ωστόσο, έχει η περιοχή μας εδώ, ο «Φραγκομαχαλάς», όπως τον γνώριζαν οι παλαιότεροι.
Πολύς λόγος γίνεται για τη δυνατότητα της Θεσσαλονίκης να δημιουργεί «σχολή» στην εστίαση, γεννώντας ιδέες που στη συνέχεια εξαπλώνονται στην υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά και εκτός συνόρων. Πόση αλήθεια κρύβει μέσα της αυτή η άποψη;
Το πιστεύω πολύ αυτό που λέτε. Κοιτάξτε… Αναλογικά με τον πληθυσμό της Θεσσαλονίκης, οι επιχειρήσεις εστίασης που φιλοξενεί αυτή η πόλη είναι πολλές. Το γεγονός αυτό εγώ το μεταφράζω ως ανάγκη για διεύρυνση, διερεύνηση και κάλυψη αναγκών. Ίσως είμαστε και λίγο απαιτητικοί, με την καλή έννοια – μας αρέσει η ποιότητα. Έτσι, όταν σε μια πόλη με πληθυσμό λίγο πάνω από ένα εκατομμύριο πετύχει μια επιχείρηση, είναι αυτονόητο ότι σε μιαν άλλη πόλη μεγαλύτερου πληθυσμού θα έχει την ίδια επιτυχία, ίσως ακόμη μεγαλύτερη.
Έχετε ανεκπλήρωτα όνειρα; Τι λαχταράτε περισσότερο αυτήν τη στιγμή;
Καταρχάς, να πω ότι θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό – πρώτον, επειδή κάνω όνειρα και, δεύτερον, επειδή έχω εκπληρώσει πολλά από αυτά.
Ένα ανεκπλήρωτο όνειρό μου είναι εκτός της εμβέλειας της εστίασης και των επιχειρήσεων. Αγαπώ πολύ τα ζώα και ανυπομονώ να φτιάξω μια μικρή φάρμα κοντά στην πόλη και οι αποδράσεις μου να είναι εκεί, με αυτά τα υπέροχα πλάσματα. Αυτήν τη στιγμή δεν θα ήθελα κάτι άλλο, είμαι ευγνώμων γι’ αυτά που έχω χτίσει μέχρι στιγμής.
