Η «Citymag» ετοίμασε για όλους εσάς έναν «how to» οδηγό με τις καλύτερες συμβουλές και προτάσεις, αν είσαι πρωτοετής φοιτητής στη Θεσσαλονίκη: από τη στέγαση και τις παροχές των πανεπιστημίων μέχρι το φαγητό και τη διασκέδαση, το πιο ενημερωμένο free press τής Θεσσαλονίκης σάς ενημερώνει για όλες τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες στην πόλη.

Διαμονή στις εστίες ή εκτός;

Με συνολική δυναμικότητα 1.500 κρεβατιών, εστιατόριο που καλύπτει τη σίτιση όλων των δικαιούχων φοιτητών, αναγνωστήριο και ασύρματη δικτύωση (wi-fi) σε κάθε φοιτητική εστία (και, ειδικά στην Α’ φοιτητική εστία, κυλικείο, αίθουσα τελετών και εξωτερικό χώρο αθλοπαιδιών), οι τρεις φοιτητικές εστίες τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), με έδρα στην περιοχή των 40 Εκκλησιών και παράρτημα στην οδό Λέοντος Σοφού, φιλοξενούν τους φοιτητές που πληρούν τα απαραίτητα κοινωνικά κριτήρια.

Δικαίωμα στέγασης έχουν οι φοιτητές προπτυχιακών ή μεταπτυχιακών σπουδών, ενώ η επιλογή των δικαιούχων γίνεται με κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια. Η παραμονή των δικαιούχων στις εστίες διαρκεί όσο τα έτη σπουδών τού αντίστοιχου τμήματος συν δύο έτη (ν+2). Οι εστίες στεγάζουν και αλλοδαπούς φοιτητές (προπτυχιακούς υπότροφους και μη υπότροφους), καθώς και μεταπτυχιακούς – υποψήφιους διδακτορικούς, αλλά και ερευνητές καθηγητές προσκεκλημένους τού ΑΠΘ και προγραμμάτων τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Φοιτητές που διαμένουν στις εστίες τού ΑΠΘ εξηγούν, μιλώντας στη «Citymag», ότι η κατάσταση σήμερα έχει βελτιωθεί συγκριτικά με προηγούμενες χρονιές, χωρίς ωστόσο το επίπεδο διαβίωσης να αγγίζει ακόμη το επιθυμητό. «Η κατάσταση έχει βελτιωθεί από την ημέρα που έφτασα εδώ», υποστηρίζει, μιλώντας στη «Citymag», η Ιωάννα, προπτυχιακή φοιτήτρια. «Υπάρχει σαφές πρόβλημα με την υγιεινή και τις υποδομές, αλλά τουλάχιστον δεν χρειάζεται να πληρώνω λεφτά στα ενοίκια».

«Όταν ήρθα για πρώτη φορά στις εστίες, πριν από 3 χρόνια, έπαθα σοκ» συμπληρώνει ο Γιώργος, φοιτητής και αυτός στο ΑΠΘ. «Φανταστείτε ότι πριν έμενα στο σπίτι μου με τους δικούς μου και ξαφνικά έπρεπε να ξεχάσω κάποιες από τις ανέσεις μου. Η μετάβαση ήταν πολύ απότομη για εμένα, αλλά συνήθισα και πλέον προτιμώ να μένω δίπλα στους φίλους μου».

Λίγο έξω από την πόλη, στις φοιτητικές εστίες τού Αλεξάνδρειου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Θεσσαλονίκης (ΑΤΕΙ-Θ), στην περιοχή τής Σίνδου, η κατάσταση δείχνει να προβληματίζει αρκετούς από τους εκεί διαμένοντες φοιτητές, που ζητούν να γίνουν αλλαγές με στόχο τη βελτίωση των υποδομών στις εστίες.

Βελτιωμένη εμφανίζεται, την ίδια στιγμή, η κατάσταση στις φοιτητικές εστίες τού Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ΠΑΜΑΚ), με τους φοιτητές τού ιδρύματος να εκφράζουν την ικανοποίησή τους, «χρεώνοντας» λιγότερα προβλήματα σε κτιριακές υποδομές και εγκαταστάσεις. Για τους φοιτητές τού ΠΑΜΑΚ λειτουργεί φοιτητική εστία στην περιοχή τής Νέας Κρήνης (Λυκούδη 4-6). Έχει συνολική δυναμικότητα 202 κλινών και σ’ αυτήν λειτουργεί αίθουσα υπολογιστών με σύνδεση στο διαδίκτυο, ενώ υπάρχει και ασύρματη δικτύωση (wi-fi). Δικαίωμα στέγασης έχουν οι φοιτητές προπτυχιακών ή μεταπτυχιακών σπουδών, καθώς και οι υποψήφιοι διδάκτορες. Η επιλογή των δικαιούχων γίνεται και εδώ με οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια, ενώ η παραμονή των δικαιούχων στις εστίες διαρκεί όσο προβλέπει το ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών τους. Η εστία στεγάζει επίσης ομογενείς, αλλοδαπούς φοιτητές, καθώς και φοιτητές Erasmus. Η ηλεκτρονική αίτηση εισδοχής υποβάλλεται από τους ενδιαφερόμενους φοιτητές κάθε χρόνο, τον Σεπτέμβριο.

«Δεν έχω θέμα με τις εστίες…», σημειώνει ο Δημήτρης – και εξηγεί: «Ήξερα την κατάσταση πριν έρθω και δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα. Ήρθα εδώ, πέραν των οικονομικών λόγων, για να ζήσω πιο έντονα τη φοιτητική ζωή και για να είμαι όλη την ημέρα με την παρέα μου».

Tip: το τρίπτυχο για να επιλέξεις φοιτητικές εστίες: οικονομική λύση – νέες επαφές – πολλά πάρτι.

Οι φοιτητές που δεν πληρούν τα κοινωνικά κριτήρια για τις εστίες ή που θέλουν περισσότερη άνεση αναζητούν διαμερίσματα και γκαρσονιέρες κοντά στο πανεπιστήμιό τους. Το «τρίγωνο» Ιασωνίδου – Εθνικής Αμύνης – Αγίου Δημητρίου κατοικείται πλέον σχεδόν κατά 80% από φοιτητές, καθώς στην περιοχή «βασιλεύουν» φοιτητικά στέκια, καφετέριες και φωτοτυπάδικα. Οι τιμές των ενοικίων κυμαίνονται από 250 έως 450 ευρώ, με το ακριβές ποσό να καθορίζεται από την παλαιότητα της οικοδομής, τον όροφο και την επίπλωση.

Συγκεκριμένα, για μιαν ανακαινισμένη γκαρσονιέρα τα ποσά κυμαίνονται από 330 μέχρι 400 ευρώ τον μήνα, ενώ φτάνουν ακόμη και στα 450 ευρώ για μεγαλύτερα σπίτια (με δύο δωμάτια), τα οποία συνήθως προτιμώνται από φοιτητές που επιλέγουν τη συγκατοίκηση ως οικονομικότερη λύση – φώτα, νερά και ίντερνετ διά δύο. Χαμηλότερα κατά 100-120 ευρώ είναι τα μισθώματα για γκαρσονιέρες ή διαμερίσματα που δεν ανακαινίστηκαν πρόσφατα.

Οικονομικότερες τιμές σε ό,τι αφορά τα φοιτητικά ενοίκια προσφέρονται στα δυτικά τού κέντρου, με τις τιμές των ενοικίων για τις περιοχές τού Βαρδαρίου, της πλατείας Αντιγονιδών και του νέου σιδηροδρομικού σταθμού να μην υπερβαίνουν τα 200 ευρώ τον μήνα. Τα συγκεκριμένα οικήματα εξυπηρετούν κυρίως τους φοιτητές τού ΑΤΕΙ-Θ που, στην πλειονότητά τους, μετακινούνται από και προς το ίδρυμα με λεωφορείο τού ΟΑΣΘ, ενώ στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και στο κέντρο τής πόλης υπάρχουν στούντιο προς 280-300 ευρώ τον μήνα, περιλαμβανομένων και άλλων εξόδων (όπως κοινόχρηστα ή λογαριασμοί τής ΔΕΗ).

Διακυμάνσεις παρατηρούνται και στα σπίτια που βρίσκονται στην Ανατολική Θεσσαλονίκη, με τις τιμές για τα καινούργια διαμερίσματα σε Τούμπα και Τριανδρία να βρίσκονται περί τα 300-350 ευρώ, ενώ για τα προσφάτως ανακαινισμένα «παίζουν» μεταξύ 250-300 ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που χρειάζεται να έχει κατά νου κάθε νέος φοιτητής είναι ότι οι τιμές ενδέχεται να είναι ελαφρώς διαφοροποιημένες, καθώς το νέο ακαδημαϊκό έτος έχει ήδη ξεκινήσει και τα εναπομείναντα διαμερίσματα είναι λιγότερα. Αξίζει να έχετε κατά νου ότι τόσο οι φοιτητές όσο και οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη σχετική ιστοσελίδα τού τμήματος Σπουδών του ΑΠΘ (στη διεύθυνση dps.auth.gr), για να αναζητήσουν ή να καταχωρίσουν διαθέσιμα ενοικιαζόμενα ακίνητα (με περιγραφή, φωτογραφία και τηλέφωνο επικοινωνίας).

Tip: το τρίπτυχο για να επιλέξεις διαμέρισμα: άνεση – υγιεινή – δικοί σου κανόνες.

Τι σου παρέχουν τα πανεπιστήμια

Οι παροχές των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων απασχολούν κυρίως τους φοιτητές στα μεγαλύτερα έτη σπουδών, καθώς βασικό μέλημα για τα «πρωτάκια» είναι να ζήσουν τη φοιτητική τους ζωή στα άκρα. Ωστόσο, επειδή σίγουρα κάποια από τα παρακάτω θα χρειαστούν στην πορεία, αξίζει να κάνουμε μια σύντομη αναφορά:

1. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο: Κεντρική βιβλιοθήκη / Βιβλιοθήκες τμημάτων / Πανεπιστημιακό γυμναστήριο / Κέντρο διδασκαλίας ξένων γλωσσών / Πανεπιστημιακή κατασκήνωση στο Ποσείδι / Γραφείο Διασύνδεσης και Σταδιοδρομίας / Τμήμα Σπουδών για Υποτροφίες / Σύστημα κοινόχρηστων ποδηλάτων και car pooling / Δρομολόγια πανεπιστημιακών λεωφορειακών γραμμών / Erasmus / Κέντρο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας / Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης / Παρατηρητήριο Φοιτητών Ευαίσθητων Κοινωνικών Ομάδων / Eudoxus.
2. Πανεπιστήμιο Μακεδονίας: Γραφείο Φυσικής Αγωγής / Γραφείο Πρακτικής Άσκησης / Γραφείο Διασύνδεσης / Κέντρο Συμβουλευτικής & Στήριξης Φοιτητών / Φοιτητικό βιβλιάριο περίθαλψης / Πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη / Σύστημα τηλεκπαίδευσης / Eudoxus / Διεθνής φοιτητική ταυτότητα.
3. Αλεξάνδρειο ΤΕΙ: Ιδρυματική βιβλιοθήκη / Γραφείο Διασύνδεσης / Δομή Απασχόλησης και Σταδιοδρομίας / Υπηρεσία Συνηγόρου τού Φοιτητή.

Νέος φοιτητής, μόνος, πεινάει…

Για φαγητό στις φοιτητικές λέσχες, αλλά και σε όλη την πόλη.

Με δύο αίθουσες χωρητικότητας 1.000 και 500 ατόμων και δυνατότητα παραγωγής 15.000 γευμάτων την ημέρα, η φοιτητική λέσχη τού ΑΠΘ προσφέρει δωρεάν γεύματα σε όλους τους φοιτητές, προπτυχιακούς ή μεταπτυχιακούς, καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών τους. Οι περισσότεροι φοιτητές συμφωνούν ότι αποτελεί μια καλή λύση, επειδή βρίσκεται μέσα στο campus τού πανεπιστημίου, παρέχει δωρεάν γεύματα, έχει γευστικό φαγητό και ποικιλία επιλογών, τηρώντας όλα τα απαραίτητα υγειονομικά κριτήρια.

Πάντως, δεν λείπουν και κάποια παράπονα από ορισμένους φοιτητές, κυρίως για την ταχύτητα στην εξυπηρέτηση και τις τεράστιες ουρές, το μικρό μέγεθος των μερίδων (που συχνά «επιβάλλουν» το δεύτερο πιάτο), αλλά και για τη δυνατότητα άνευ ορίων εισόδου σε όλους, φοιτητές και μη, καθώς σπάνια υπάρχουν στην είσοδο της φοιτητικής λέσχης ελεγκτές που επιβεβαιώνουν την κατοχή φοιτητικού πάσο.

Οι είσοδοι της λέσχης βρίσκονται στην οδό 3^ης Σεπτεμβρίου και στη Νέα Εγνατία, ενώ σίτιση παρέχεται και στους φοιτητές των αποκεντρωμένων τμημάτων τής Σχολής Καλών Τεχνών, Επιστήμης και Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, καθώς και στις κλινικές τής Κτηνιατρικής Σχολής.

Tip: με εξαίρεση τη λέσχη, εξακολουθεί να ισχύει ο βασικός κανόνας, «ό,τι πληρώνεις, παίρνεις».

Την ίδια στιγμή, η Θεσσαλονίκη παρέχει πολλές οικονομικές λύσεις στις περιοχές κοντά στα πανεπιστήμια, με κυριότερη τα φαγάδικα της Ναυαρίνου. Καταστήματα με σάντουιτς, κρέπες, βάφλες, παγωτά, αλλά και σαλάτες για τους λάτρεις τής υγιεινής διατροφής βρίσκονται κατά μήκος τού συγκεκριμένου δρόμου, προσφέροντας ποικιλία στις γεύσεις, αλλά και προσιτές τιμές. Οι σαλάτες και τα σάντουιτς ξεκινούν από 2 ευρώ και οι κρέπες από 2,5 ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα φαγητά κινούνται σε ελαφρώς υψηλότερες τιμές. Παράλληλα, οι λάτρεις τής πίτσας έχουν το δικό τους γωνιακό στέκι λίγο πάνω από τη Ροτόντα, με το μεγάλο κομμάτι πίτσας να μη ξεπερνά το 1 ευρώ.

Σταθερά εξαιρετική επιλογή (ειδικά αν είσαι φοιτητής), το αγαπημένο «Spoon», ψηλά στην Παύλου Μελά (στον αριθμό 38). Υπέροχες γεύσεις, ωραίες φάτσες και ίντερνετ, για να κάνεις χωρίς πονοκέφαλο τις εργασίες σου.

Σχετικά πρόσφατη μόδα στην πόλη είναι και τα μπεργκεράδικα που, σε αντίθεση με τα μαγαζιά τής Ναυαρίνου, έχουν τραπεζοκαθίσματα για τους φοιτητές που δεν επιθυμούν κάτι στα γρήγορα. Οι τιμές για ένα αμερικάνικο μπέργκερ ξεκινούν από τα 7 ευρώ, με τα πλέον δημοφιλή μπεργκεράδικα της πόλης να βρίσκονται στις οδούς Παύλου Μελά και Προξένου Κορομηλά, καθώς και στις πλατείες Ελευθερίας και Αριστοτέλους.

Κι επειδή σαν το σπιτικό φαγητό δεν έχει, υπάρχει πάντοτε και η back-to-basics επιλογή, με σπιτικό φαγητό από τα εστιατόρια με μαγειρευτά στην Ολύμπου: προσιτές τιμές, γευστικές επιλογές και φαγητά που θυμίζουν την κουζίνα τής μαμάς, με τους περισσότερους φοιτητές να επιλέγουν από σουτζουκάκια μέχρι γεμιστά, αλλά και κοτόπουλο στον φούρνο με πατάτες. Οι τιμές ξεκινούν από τα 3 ευρώ και, όπως ισχυρίζονται και οι ίδιοι, όταν μαγειρεύεις μόνος σου –ή, έστω, προσπαθείς–, θα σου λείψει ακόμη και το μπριάμ τής γιαγιάς.

Όσοι φοιτητές δεν επιστρέφουν στην πόλη τους τα Σαββατοκύριακα, επιλέγουν διάφορα οικονομικά ταβερνάκια για το μεσημέρι τής Κυριακής: από τα θαλασσινά με τσίπουρο στην πλατεία Άθωνος μέχρι τα παραδοσιακά ταβερνάκια στα Λαδάδικα και τα διάφορα στέκια με λαχταριστούς μεζέδες στην Άνω Πόλη, οι φοιτητοπαρέες «ψηφίζουν» Θεσσαλονίκη και χάνονται ανάμεσα στους ντόπιους, ώστε να αισθανθούν κι αυτοί κομμάτι τής πόλης τους. Υπολογίστε τιμές από 15 ευρώ το άτομο, οι οποίες ανεβαίνουν ανάλογα με την περιοχή και το μενού.

Tip: όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, η πιο υγιεινή (και οικονομική) λύση βρίσκεται στην κουζίνα σου – και σε περιμένει.

Τα στέκια για καφέ (ή για ξενύχτι)

Η Θεσσαλονίκη αποτελεί ένα απέραντο «κέντρο διασκέδασης», που προσφέρει εναλλακτικές για όλα τα γούστα και τις προτιμήσεις των φοιτητών. Τα φοιτητικά στέκια στην πόλη είναι πολλά και οι φοιτητές έχουν μόνο τέσσερα –ή μάλλον, λίγο περισσότερα…– χρόνια, για να εξερευνήσουν όλες τις γωνιές τους.

Ο «πατροπαράδοτος» καφές τής γνωριμίας με τη νέα παρέα στο πανεπιστήμιο γίνεται πάντοτε στις καφετέριες στην Αγγελάκη και στη Μελενίκου: τα καφέ τής περιοχής βρίσκονται ελάχιστα βήματα από το πανεπιστήμιο και εξυπηρετούν σχεδόν αποκλειστικά φοιτητές. Με νέο κόσμο, κοντά στη σχολή και με χαμηλές τιμές (2,5 για φραπέ ή νες και 3 ευρώ για φρέντο), τα φοιτητικά προσελκύουν μαζικά κόσμο τις πρώτες ημέρες των μαθημάτων.

Εκτός από τη «γειτονιά» τού ΑΠΘ και του ΠΑΜΑΚ, πολλοί φοιτητές επιλέγουν και άλλες περιοχές τού κέντρου, όπως η Ροτόντα, η παραλία ή κάποια καφέ σε Ικτίνου και Ζεύξιδος. Η επιλογή καθενός γίνεται με βάση το στιλ και την τσέπη του, ενώ δεν λείπουν και οι «σπιτόγατοι», που προσκαλούν την παρέα στο σπίτι. Ενδεικτικά, τα καφέ σε λεωφόρο Νίκης και Αριστοτέλους είναι πιο ακριβά, με τις τιμές να ξεκινούν από 3,5 ευρώ, ενώ πιο οικονομική λύση φαντάζει η Ροτόντα, με τις καφετέριες στην υπόλοιπη Θεσσαλονίκη να κινούνται σε ενδιάμεσες τιμές στα ροφήματα (ξεκινώντας από 2,5 με 3 ευρώ).

Ο «ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΟΣ» ΚΑΦΕΣ ΤΗΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΠΑΡΕΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΤΙΣ ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΕΛΑΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΛΕΝΙΚΟΥ. ΤΑ ΚΑΦΕ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΦΟΙΤΗΤΕΣ. ΜΕ ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ, ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΙ ΜΕ ΧΑΜΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ, ΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣΕΛΚΥΟΥΝ ΜΑΖΙΚΑ ΚΟΣΜΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ.

«Στο πρώτο έτος θυμάμαι ότι πηγαίναμε μετά το μάθημα –ή και κατά τη διάρκειά του– στο ίδιο καφέ τής Αγγελάκη με την παρέα μου» εξηγεί, μιλώντας στη «Citymag», ο Γιώργος, τεταρτοετής φοιτητής στο ΑΠΘ. «Αργότερα μάθαμε καλύτερα την πόλη και κυκλοφορούσαμε πιο άνετα και στις άλλες περιοχές». Όταν ρωτάμε τον Γιώργο για τα κριτήρια επιλογής καφετέριας, απαντά: «Ανάλογα με την παρέα: με τους φίλους μου θα πάμε σε μαγαζιά με επιτραπέζια ή τίτσου, ενώ, όταν έχουμε και τα κορίτσια μαζί μας, πάμε συνήθως παραλία».

Tip: τον πρώτο καφέ συνήθως τον προτείνουν τα παιδιά από τις παρατάξεις. Δέξου την πρόταση, γνώρισε και άλλους «ανυποψίαστους» συμφοιτητές, διαμόρφωσε την παρέα σου, αλλά, αν δεν ενδιαφέρεσαι για τις παρατάξεις, μην αφιερώσεις περισσότερο χρόνο…

Και επειδή πλέον είναι… δικαίωμά σου να γυρνάς στο σπίτι τα χαράματα, η Θεσσαλονίκη προσφέρει πολλές επιλογές και στη νυχτερινή διασκέδαση. Το στιλ και οι μουσικές επιλογές τής παρέας σίγουρα θα διαμορφώσουν τα στέκια, χωρίς αμφιβολία όμως η πλειονότητα των φοιτητών έκανε το πρώτο μεθύσι της στο Μπιτ Παζάρ και την πρώτη της βόλτα στη Νέα Παραλία.

Άφθονο κρασί, μερικοί μεζέδες και μεγάλη φοιτητοπαρέα αρκούν, για να περάσεις αξέχαστες νύχτες στη «μυστική πλατεία» τού κέντρου τής Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται 300 μέτρα ανατολικά τής ρωμαϊκής αγοράς και φημίζεται για τις χαμηλές τιμές, τις μικρές ταβερνούλες και τους ζεστούς ανθρώπους. Το Μπιτ Παζάρ έχει παράδοση στην «υποδοχή» των πρωτοετών, ενώ, όπως εξηγεί ένας εκ των καταστηματαρχών, τα πρώτα μεθύσια των φοιτητών γίνονται πάντοτε στη δική τους πλατεία.

Υπό κανονικές συνθήκες (και όχι στο πλαίσιο του «σιωπητηρίου» που επιβάλλει η εποχή τού κορωνοϊού), τα μαγαζιά στο Μπιτ Παζάρ έκλειναν γύρω στις 3 το πρωί, με τις περισσότερες παρέες να συνεχίζουν το βράδυ τους στα μπαράκια τής Βαλαωρίτου ή στα «ελληνάδικα» στην παραλία. Η Βαλαωρίτου φιλοξενεί διάφορες «φυλές» φοιτητών, καθώς τα μαγαζιά πλημμυρίζουν την περιοχή με ελληνικά, R΄n΄B, χαλαρά μπιτάκια ή δυνατά house κομμάτια. Παρότι οι περισσότεροι διαφέρουν στα γούστα, όλοι θα κάνουν μια σύντομη στάση για fast drink σφηνάκια με 1 ευρώ πριν από ή μετά το μπαρ και θα γυρίσουν την περιοχή, μέχρι να ανακαλύψουν το δικό τους στέκι.

Πιο «κυριλέ» από τη Βαλαωρίτου, αλλά με περίπου τις ίδιες τιμές, τα μαγαζιά στην παραλία, κοντά στο λιμάνι, αποτελούν μια δυνατή εναλλακτική επιλογή. Τα περισσότερα παίζουν ελληνική μουσική, χωρίς ωστόσο να λείπουν και εκείνα που «ψηφίζουν» ξένα κομμάτια, ενώ οι περισσότεροι θαμώνες προσέρχονται (πάντοτε υπό κανονικές συνθήκες και όχι την ιδιαίτερη περίοδο που διανύουμε) μετά τις 2 το πρωί, αφού πρώτα εξασφαλίσουν ότι θα έχουν τραπέζι. Είναι τα ίδια στέκια, από τα οποία προέκυψε η φήμη ότι οι γυναίκες στη Θεσσαλονίκη ντύνονται πάντοτε εντυπωσιακά.

Η «χαλαρή» εναλλακτική λύση για τις πρώτες ημέρες τού Οκτωβρίου είναι μια νυχτερινή βόλτα στην παραλία με την παρέα ή, ακόμη καλύτερα, με τη φοιτητική σχέση. Με ωραίο φωτισμό, μαγευτική θέα και όλα τα hot spots τής Θεσσαλονίκης τριγύρω, οι περισσότεροι παίρνουν μια μπίρα από το περίπτερο ή ένα ποτό από κάποιο μαγαζί take away στην παραλία και κάθονται στην προβλήτα μπροστά από τις «Ομπρέλες» τού Ζογγολόπουλου, για να απολαύσουν την ομορφιά τής πόλης. Πάντως, οι βόλτες στην παραλία είναι για τους καλοκαιρινούς ή τους ανοιξιάτικους μήνες, καθώς τον χειμώνα η θερμοκρασία πέφτει σε αρκετά χαμηλά επίπεδα.

Tip: επίστρεψε στο σπίτι μετά τις 5 το πρωί, για να αποφύγεις τη διαδρομή με το 78Ν.

Τα απόλυτα «must» κάθε αξιοπρεπούς φοιτητικού δωματίου

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αντικείμενα που επιβάλλεται να έχει ένα δωμάτιο, για να «πιστοποιηθεί» ως φοιτητικό; Σκαλίσαμε τη μνήμη μας και μοιραζόμαστε τη συσσωρευμένη γνώση με τους νέους φοιτητές.

Το κακό με τα φοιτητικά σπίτια είναι ότι δεν φημίζονται για την ευρυχωρία τους. Ουδείς γονέας πρόκειται να νοικιάσει για τον κανακάρη του διαμέρισμα 140 τετραγωνικών μέτρων… Ατάκες τού στιλ «δεν θα παίζει μπάλα, για να διαβάσει πηγαίνει Θεσσαλονίκη» έχουν ακουστεί από χιλιάδες πατεράδες, όταν έρχεται προς συζήτηση το θέμα τής στέγασης του παιδιού τους. Το αποτέλεσμα είναι ο κανακάρης να μένει σ’ ένα σπίτι με τα βασικά: ένα δωμάτιο, μία τουαλέτα, μία κουζινίτσα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη ένα δωμάτιο (όπου συνήθως μένει κάποιος φίλος, για να μοιράζονται τα έξοδα). Είναι λογικό τα περισσότερα αντικείμενα να βρίσκονται στον ίδιο χώρο.

Το γραφείο

Θεωρητικά, πρόκειται για το πιο σημαντικό έπιπλο στη ζωή ενός φοιτητή, αφού σ’ αυτό θα περνάει διαβάζοντας αμέτρητες ώρες (ή, τουλάχιστον, έτσι θα έπρεπε). Στην πραγματικότητα, στο γραφείο θα μελετήσει τις πρώτες δέκα ημέρες τής σχολής – αλλά και κάθε φορά που θα τον επισκέπτεται η μανούλα του για να κάνει την καθαριότητα, ώστε να μην τον φάνε οι κατσαρίδες… Το κρεβάτι θα μετατραπεί σε γραφείο και το γραφείο σε αποθηκευτικό χώρο, όπου μπορείς να βρεις τα πάντα: από βιβλία μέχρι ξεχασμένα εσώρουχα, που δεν βρήκαν επί δύο χρόνια τον δρόμο για το πλυντήριο. Εξαιρείται το δεύτερο γραφείο με τον υπολογιστή…

Το κρεβάτι

Το φοιτητικό κρεβάτι είναι το πρώτο κρεβάτι που αποκτάει κάποιος μετά από αυτό στο οποίο μεγάλωσε, στο πατρικό του. Θα το πάρετε μονό; Όχι βέβαια… Ειδικά αν δεν διαθέτετε σαλόνι. Το κρεβάτι θα γίνει το έπιπλο στο οποίο θα κοιμάστε, θα διαβάζετε και θα τρώτε. Ξεχνάω κάτι; Α, ναι… Και θα την αράζετε, για να δείτε τηλεόραση. Μην αγοράσετε τίποτα μικρότερο από ημίδιπλο. Ελπίζω να μας πιάσατε…

Τα πόστερ

Οι τοίχοι έχουν ένα κακό: όταν είναι άδειοι, είναι υπερβολικά μονότονοι, δείχνουν απουσία γούστου και παραπέμπουν σε δωμάτιο ψυχιατρείου. Φροντίστε λοιπόν να τους γεμίσετε με πόστερ (ούτε λόγος για κάδρο). Η στατιστική έχει αποδείξει ότι οι φοιτήτριες τοποθετούν αφίσες με τον άντρα με τον οποίο θα ήθελαν να τα φτιάξουν (π.χ., τον Ντέιβιντ Μπέκαμ), με ένα τοπίο (ας πούμε, ένα ηλιοβασίλεμα σε εξωτική παραλία) ή με ένα εξαιρετικά μελό ρητό («Όταν αγαπάς κάτι, άφησέ το να φύγει. Αν ξαναγυρίσει, είναι δικό σου. Αν όχι, δεν το είχες ποτέ»). Οι άντρες είναι πιο απλοί: θα βάλουν την εικόνα μιας ωραίας, ημίγυμνης γυναίκας (ηθοποιός, celebrity, πορνοστάρ κτλ.).

Το ίντερνετ

Το διαδίκτυο είναι κάτι που δεν το βλέπεις – αλλά και κάτι που διαθέτει κάθε αξιοπρεπές φοιτητικό δωμάτιο. Αυτή η τεράστια πηγή γνώσης θα είναι στη διάθεσή σου, για να τη χρησιμοποιήσεις για τις σπουδές σου. Εσύ όμως θα προτιμήσεις να βλέπεις τραγούδια στο YouTube, θα ποστάρεις αναρτήσεις στο Facebook και θα κατεβάζεις καμιά ταινία. Έρευνα στις ΗΠΑ είχε δείξει πρόσφατα ότι, από το σύνολο των φοιτητών που έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ, το ποσοστό αυτών που το χρησιμοποιεί για τις εργασίες του είναι μόλις 10%. Γιατί στην Ελλάδα να είναι διαφορετικά;

Η καρέκλα

Η καρέκλα θα μπορούσε να είναι το πιο άχρηστο αντικείμενο σ’ ένα φοιτητικό δωμάτιο, αφού όλοι προτιμούν να την αράζουν στο κρεβάτι. Επειδή όμως οι μικροσκοπικές ντουλάπες τού δωματίου γεμίζουν εξαιρετικά εύκολα –ειδικά αν πρόκειται για γυναικείο δωμάτιο–, οι καρέκλες δικαιολογούν την ύπαρξή τους ως χώρου για κρέμασμα ή άπλωμα ρούχων. Και η πείρα μας έχει αποδείξει ότι μία καρέκλα μπορεί να χωρέσει πολλά ρούχα.

Στα αντρικά δωμάτια, οι καρέκλες εξυπηρετούν και ως υποπόδιο: πού να ακουμπήσουν τα πόδια τους οι μαντράχαλοι, που βαριούνται να βγάλουν τα παπούτσια τους, για να ανεβούν στο κρεβάτι;

Το καδράκι

Όταν αγοράζεις ένα καδράκι για να τοποθετήσεις μιαν αγαπημένη σου φωτογραφία, αφαιρείς την υπάρχουσα (που είναι συνήθως μια πανέμορφη κυρία) και βάζεις τη δική σου. Το καδράκι που θα σου κάνουν δώρο στο νέο σου δωμάτιο θα έχει μέσα τη φωτογραφία τής μανούλας και θα συνοδεύεται από τη λεζάντα «Μάνα είναι μόνο μία». Μπορείτε να το κρύβετε, όταν πρόκειται να φέρετε στο σπίτι κάποια κοπέλα… Ουαί και αλίμονο αν δεν είναι στη θέση του, όμως, όταν θα έρθει η μανούλα (για την καθαριότητα που λέγαμε).

Το κουτί πίτσας

Εντοπίζεται σε κάθε φοιτητικό δωμάτιο. Θα το βρείτε πάνω στο γραφείο-αποθήκη, πάνω στο κρεβάτι ή στο πάτωμα, δίπλα από το κρεβάτι. Μέχρι εδώ, όλα καλά… Η πίτσα είναι γευστική και σχετικά φθηνή στις φοιτητικές πιτσαρίες. Το πρόβλημα αρχίζει όταν τα κουτιά στο δωμάτιο ξεπερνούν τα τρία, όταν οι υπάλληλοι της πιτσαρίας σάς καλούν στο κινητό, για να δουν αν είστε καλά επειδή δεν παραγγείλατε επί δύο ημέρες, ή όταν τα κουτιά αρχίσουν να μετακινούνται μόνα τους. Δεν είναι θαύμα: είναι τα μερμήγκια που τα κουβαλούν…