Στην άκρη της Αστυπάλαιας, στο Κασκάις και στο Κάμπο ντα Ρόκα της Πορτογαλίας –όλοι τους εντυπωσιακοί τουριστικοί προορισμοί, όπου η γραμμή του ορίζοντα σβήνει ανάμεσα σε φως και θάλασσα– δημιουργήθηκε μια μοναδική και καινοτόμα ιδέα: το Piano Project.
Στο πλαίσιό του, υλοποιήθηκε με επιτυχία ένα πρωτότυπο σενάριο, που είχε ως σκοπό να αναδείξει τη σημασία της προστασίας του οικοσυστήματος των θαλασσών και των ωκεανών και να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινότητα με πυξίδα την ελπίδα. Να δημιουργηθεί, μέσα από ομαδική δουλειά, κάτι που θα εμπνεύσει και θα συμβάλει στο να δούμε διαφορετικά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τον πλανήτη μας.
Από τα «άχρηστα» πλαστικά που μολύνουν επικίνδυνα θάλασσες και ωκεανούς, απειλώντας το παγκόσμιο οικοσύστημα, γεννήθηκε ένα όραμα. Με τη συνδρομή της πρεσβείας της Πορτογαλίας στην Αθήνα, που αγκάλιασε και στήριξε την ιδέα από την πρώτη στιγμή, συγκεντρώθηκαν δημιουργικές δυνάμεις με κοινό σκοπό. Ένας εμπνευσμένος σκηνοθέτης, μια χαρισματική πιανίστρια, ένα πορτογαλικό εργοστάσιο, μια τολμηρή σχεδιάστρια μόδας και η σχολή της, καθώς και οι δήμοι Αστυπάλαιας και Κασκάις, ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν ένα έργο-σύμβολο που ξεπερνά σύνορα, γλώσσες και εποχές.
Δεν πρόκειται απλώς για ένα καλλιτεχνικό γεγονός. Είναι μια ζωντανή αφήγηση, ένα ταξίδι μουσικής, μόδας, οικολογίας, τουρισμού και διεθνούς συνεργασίας. Ένα πρότζεκτ που ενώνει δύο χώρες και δημιουργικές δυνάμεις σε ένα παγκόσμιο μήνυμα ελπίδας.
Ο σκηνοθέτης Πασχάλης Μάντης, με μαεστρία και κινηματογραφική ευαισθησία, οργάνωσε και έστησε με ακρίβεια τη δομή μιας δράσης που ισορροπεί μεταξύ τέχνης και συμβολισμού, μετατρέποντας το Piano Project σε καλλιτεχνική αφήγηση παγκόσμιας διάστασης.
Η σχεδιάστρια μόδας Μαρία Βυτινίδου, γνωστή για την καινοτόμο της προσέγγιση στη βιώσιμη μόδα, παρέλαβε υφάσματα από ανακυκλωμένο πολυεστέρα από δύο κορυφαία εργοστάσια της Πορτογαλίας: τη Lemar και τη Seaqual Initiative, που μετατρέπει πλαστικό από τις ακτές της Μεσογείου σε βιώσιμα νήματα. Με τα υλικά αυτά δημιουργήθηκε ένα εντυπωσιακό φόρεμα μήκους 20 μέτρων, εμπνευσμένο από την τέχνη των πορτογαλικών azulejos – τα περίτεχνα κεραμικά πλακάκια που αφηγούνται ιστορίες με χρώμα και ρυθμό. Το ύφασμα μετατράπηκε σε έργο τέχνης χάρη στην τεχνική αρτιότητα της ελληνικής εταιρείας Liolios Textiles και στη δημιουργικότητα, την έμφαση στην οικολογική καινοτομία και την εξωστρέφεια της σχολής μόδας Athens Fashion Club.
Στη συνέχεια, το φόρεμα πήρε ζωή μέσα από τη χαρισματική πιανίστρια Έλενα Ξυδιά, η οποία, φορώντας το, ερμήνευσε κομμάτια κλασικής μουσικής στα πιο μαγευτικά τοπία Ελλάδας και Πορτογαλίας. Στην Αστυπάλαια, με φόντο το Αιγαίο. Στο Κασκάις και στο Κάμπο ντα Ρόκα, με την πλάτη στον Ατλαντικό. Σε κάθε της νότα, το φόρεμα ανέμιζε σαν σημαία που υπερασπίζεται το αύριο, ντύνοντας το σώμα και τη δράση με ήχο, πνοή και συγκίνηση.
Η πορτογαλική πρεσβεία στην Αθήνα λειτούργησε ως γέφυρα πολιτισμού, διπλωματίας και τέχνης. Με όραμα και αποφασιστικότητα, έφερε κοντά δημιουργούς που μιλούν διαφορετικές γλώσσες, αλλά μοιράζονται τον ίδιο σκοπό: να υπενθυμίσουν στον κόσμο ότι η ομορφιά μπορεί –και πρέπει– να είναι βιώσιμη και ότι η προστασία των ωκεανών μας αφορά όλους.
Το Piano Project ενώνει δύο χώρες, δημιουργούς της τέχνης και της μόδας, εξυπηρετώντας μία κοινή αποστολή: να αποδείξει ότι η τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Από τα απορρίμματα γεννιέται η πολυτέλεια. Από τη συνεργασία, γεννιέται το μέλλον.
Ελπίδα όλων είναι τα παιδιά και οι νέοι, όπως οι μαθητές της Αστυπάλαιας, που, με αφορμή τα γυρίσματα στο νησί τους, κινητοποιήθηκαν άμεσα για να καθαρίσουν τις παραλίες και να περισυλλέξουν πλαστικά απορρίμματα, τα οποία στάλθηκαν σε εργοστάσια στην Πορτογαλία για ανακύκλωση. Σε μια εποχή πολλαπλών κρίσεων, αυτό το πρότζεκτ μάς θυμίζει ότι υπάρχει ακόμη χώρος για ομορφιά, ενσυναίσθηση και ελπίδα. Και ότι, όταν η Ελλάδα και η Πορτογαλία συναντιούνται, γράφεται ιστορία.
