Mina tastes

Γράφει η ΜINA AΠΟΣΤΟΛΙΔΗ
ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΜΠΗΚΑ ΚΑΙ «ΕΠΙΣΗΜΑ» ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΑΣ. ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΤΟΤΕ ΔΩΡΟ ΤΗΝ «ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ» ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΗ. EΤΣΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΖΟΜΑΙ. Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΕΝΘΑΡΡΥΝΑΝ, ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΜΕ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΖΩ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΚΟΛΠΑ ΚΑΙ ΚΑΘΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΜΕ. ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ, ΜΟΥ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΩ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ‘Η ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥΣ.
Τέτοιες μέρες, με το σπίτι μας κέντρο δράσης για μικρούς και μεγάλους, με τα παιδιά να «πηγαίνουν» σχολείο μέσα από μια οθόνη και όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες σε αναστολή, είναι ευκαιρία για επιπλέον δέσιμο γονιών και παιδιών, για ξέσκασμα μέσα από τη δημιουργική απασχόληση. Όσοι με διαβάζετε, σίγουρα έχετε καταλάβει ότι η μαγειρική, η δημιουργική ενασχόληση με τα «του σπιτιού» και τα «να μοιραζόμαστε και να δίνουμε χαρά» είναι αυτό που λέμε «στο πετσί μου». Να μοιραζόμαστε τη γνώση, τη στιγμή, την εμπειρία, ό,τι δημιουργήσαμε.
Όλα αυτά καλλιεργήθηκαν μέσα μου από τότε που ήμουν μικρή, ενώ στη δευτέρα δημοτικού μπήκα και «επίσημα» στην κουζίνα τού σπιτιού μας. Μια φίλη τής γιαγιάς μου μού είχε κάνει τότε δώρο την «Πρώτη μου μαγειρική» τής Χρύσας Παραδείση. Έτσι άρχισα να πειραματίζομαι. Η μαμά μου και η γιαγιά μου με ενθάρρυναν, αφήνοντάς με να δοκιμάζω καινούργια πράγματα, δείχνοντάς μου κόλπα και καθοδηγώντας με. Συγχρόνως, μου ζητούσαν να ετοιμάζω το γλυκό ή ένα από τα γλυκά για τα καλέσματά τους. Έτσι, από τα πρώτα καθιερωμένα επιδόρπια για τις φίλες τής γιαγιάς μου στο πεμπτιάτικο ραντεβού τους ήταν οι μαρέγκες σάντουιτς με παγωτό, ενώ για τα τραπέζια στο πατρικό μου η μους σοκολάτας. Μου έδιναν κίνητρο να νιώσω υπεύθυνη, να δημιουργήσω και να λάβω αναγνώριση – όλα σημαντικά για την εξέλιξη ενός παιδιού.
Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Τέτοιες μέρες, με το σπίτι μας κέντρο δράσης για μικρούς και μεγάλους, με τα παιδιά να «πηγαίνουν» σχολείο μέσα από μια οθόνη και όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες σε αναστολή, είναι ευκαιρία για επιπλέον δέσιμο γονιών και παιδιών, για ξέσκασμα μέσα από τη δημιουργική απασχόληση.
Βάλτε τα παιδιά σας στην κουζίνα! Πέραν όλων των προαναφερθεισών συνθηκών, πιστεύω ότι αξίζει, επειδή, βάζοντας τα παιδιά στην κουζίνα και μαγειρεύοντας μαζί τους, δημιουργούμε έναν δυνατό δεσμό, μοιραζόμενοι μια δραστηριότητα «μεγαλίστικη», αλλά και ιδιαίτερα δημιουργική. Τα δίνουμε τη δυνατότητα να νιώσουν σπουδαία κάνοντας κάτι τόσο σημαντικό, όπως το να ετοιμάζουν το φαγητό τής οικογένειας ή ένα γλυκό. Επιπλέον, το να ακολουθούν βήμα βήμα μια συνταγή, παρακολουθώντας την εξέλιξή της, αλλά και το αποτέλεσμα, είναι κάτι που βοηθάει στη γενικότερη εξέλιξη της σκέψης τους. Έρχονται πιο κοντά στα υλικά, στις μυρωδιές και στα αρώματά τους. Τέλος, αφήνοντάς τα να μπουν και να δραστηριοποιηθούν στην κουζίνα, τα εκπαιδεύουμε να μην τη φοβούνται, αλλά να τη σέβονται και να την καθαρίζουν. Έτσι, έχουν περισσότερες πιθανότητες να μάθουν να μαγειρεύουν και να μη καταφεύγουν στην πορεία τής ζωής τους στα έτοιμα και εύκολα φαγητά, ρισκάροντας τη διατήρηση της καλής τους υγείας. Δοκιμάστε το.
Το να βρει κάποιος συνταγές είναι πλέον απλούστατο μέσα από το διαδίκτυο – αν και εγώ προτιμάω τα βιβλία, για τη γοητεία τού ξεφυλλίσματος, τις μεγάλες φωτογραφίες και τη δυνατότητα να σημειώσεις κάτι. Φυσικά, μπορείτε πάντοτε να ξεκινήσετε από τις αγαπημένες συνταγές τού σπιτιού – το αγαπημένο κέικ, τα αβγά, μια πίτσα. Εγώ σας προτείνω μία από τις «hit» συνταγές τής Αλίνας όταν ήταν 9 χρόνων: εύκολη, νόστιμη, για μικρούς και μεγάλους και με δυνατότητα παραλλαγής (αντί για χυμό πορτοκαλιού μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε άλλο εποχικό φρούτο, όπως καρπούζι ή φράουλα: τα βάζετε στο πολυμιξεράκι, έως ότου πολτοποιηθούν).
Ποια είναι η συνταγή; Γρανίτα με χυμό από πορτοκάλι. Για 8 γρανίτες θα χρειαστείτε 2 φλ. χυμό πορτοκάλι, 1/3 φλ. ζάχαρη και 1 φλ. νερό. Βάζετε το νερό με τη ζάχαρη σε ένα κατσαρολάκι, σε μέτρια φωτιά. Ανακατεύετε ώσπου να διαλυθεί η ζάχαρη και το μείγμα ζάχαρης-νερού να είναι διάφανο. Σταματήστε το ανακάτεμα και αφήστε να σιγοβράσει χωρίς καπάκι για 10-15 λεπτά. Το μείγμα νερού-ζάχαρης (ας το πούμε «σιρόπι») πρέπει να είναι μισό φλιτζάνι (αν είναι περισσότερο, βάλτε το πάλι στη φωτιά για λίγο ακόμη· αν είναι λιγότερο από μισό φλιτζάνι, προσθέστε λίγο νερό). Σε ένα μπολ ρίχνετε τα 2 φλιτζάνια χυμού και προσθέτετε το μισό φλιτζάνι «σιροπιού». Ανακατεύετε και στη συνέχεια ρίχνετε το μείγμα στις ειδικές θήκες για γρανίτα, γεμίζοντάς τες μέχρι επάνω. Βάζετε τις θήκες στην κατάψυξη για δύο ώρες ή ώσπου να αρχίζουν να παγώνουν. Τότε, τις βγάζετε από την κατάψυξη και μπήγετε σε κάθε γρανίτα το ειδικό ξυλάκι. Τις επιστρέφετε στην κατάψυξη, όπου τις αφήνετε να παγώσουν καλά και να στερεοποιηθούν για τουλάχιστον 8 ώρες. Συμβουλή: για να τις σερβίρετε, τις ξεφορμάρετε εύκολα, αν τις βουτήξετε για λίγα δευτερόλεπτα σε ζεματιστό νερό.









